نشستن سوناک در کناره‌ها بسیار عاقلانه است و در زمان‌های نامشخص احمقانه است | خبرنگار اقتصاد ریچارد پارتینگتون

آریشی سوناک گفت وقتی او برای اولین بار به عنوان نخست وزیر روی پله های داونینگ استریت ایستاد، وظیفه ای که در دست داشت ساده بود. بریتانیا با یک بحران اقتصادی عمیق روبرو بود – به دلیل اشتباهات سلف خود، همه گیری کووید و جنگ روسیه در اوکراین. اعتماد و ثبات باید احیا می شد.

این هفته 100 روز اول سوناک در قدرت را رقم خواهد زد – که در حال حاضر بیش از دو برابر دوره فاجعه بار لیز تراس است. اما در حالی که از اکتبر گذشته برای ترمیم آسیب «بودجه واقعی محافظه‌کاران» پیشرفت‌هایی صورت گرفته است، توقف این خونریزی کار ساده‌ای بود. وقتی صحبت از بازگرداندن اعتماد با چشم انداز آینده اقتصاد بریتانیا می شود، هیچ جهت روشنی تعیین نشده است.

از زمان ورود سوناک به دفتر، در اصطلاحی که با رسوایی‌های سیاسی و اعتصاب‌ها مشخص می‌شود، آب را زیر پا گذاشته است. امتناع سرسختانه او از پرداخت دستمزد بخش دولتی – در زمانی که خدمات بهداشتی در بحران است و هیچ نشانه ای از حل و فصل در چشم نیست – فقط این تصور را افزایش می دهد که سوناک مردی بدون برنامه است.

هیچ حسی وجود ندارد که کشور و اقتصاد آن تحت حاکمیت محافظه‌کاران به کجا می‌رود. به عنوان صدراعظم سابق، اقتصاد باید کت و شلوار قوی سوناک باشد. با این حال، به سرعت در حال تبدیل شدن به پاشنه آشیل او در مقام نخست وزیری است.

در خلاء ایجاد شده توسط فقدان یک چشم انداز معتبر، تیم Truss در حال جمع آوری مجدد از چیزی است که باید فراموش می شد، و گروه رشد محافظه کار را برای انتقاد از نام تجاری صفحه گسترده مدیریتی Sunak و فشار برای تغییر روش ایجاد کرد. در هر دو جناح چپ و راست سیاست، صحبت از دوره تجدید دوره نزول اقتصادی بریتانیا آغاز شده است.

هفته گذشته، جرمی هانت، صدراعظم سوناک، در یک سخنرانی خوش بینانه که برای ساکت کردن منتقدان دولت طراحی شده بود، هشدار داد که این روایت از انحطاط “فقط اشتباه” است. هانت گفت که چیزهای زیادی برای خوشحالی وجود داشت و یک «طرح رشد» جدید که بر اساس برگزیت و تقویت اقتصادی بنا شده بود می‌تواند از آینده بی‌ربط اقتصادی جلوگیری کند.

فروش سختی بود – نه حداقل به دلیل آسیب اقتصادی آشکار برگزیت، صرف نظر از اینکه از نظر سیاسی مطلوب بود یا خیر. رهبران کسب و کار از این سخنرانی به دلیل لفاظی های “توخالی” آن انتقاد کردند. آنها گفتند که هیچ ایده، سیاست یا نکته جدیدی برای اقدام وجود ندارد. زیلچ

سوناک ممکن است فهرستی متشکل از پنج هدف برای سال 2023 داشته باشد – شامل سه هدف اقتصادی: نصف کردن تورم، کاهش بدهی ملی و رشد اقتصاد – اما آنها جاه طلبی های مبهم هستند، نه استراتژی، در حالی که اقدامات مثبت کمی برای دستیابی به آنها انجام شده است. آنها فقط در معنای منفی به کار گرفته می شوند: به عنوان پنج دلیل برای رد تقاضا برای کاهش مالیات، هزینه های بیشتر، یا افزایش حقوق بخش عمومی.

برخی از ناسازگاری‌ها می‌تواند موضع گیری ساده پیش از بودجه مارس باشد. بستن درخواست های ناخواسته و پایین آوردن انتظارات قبل از اعلام بسته ای نسبتاً سخاوتمندانه تر، ترفندهای آزموده شده وزارت خزانه داری هستند.

پس از سقوط خودروی بودجه مینی تراس، منطقی هم پشت بی میلی برای شل کردن کیف دولت وجود دارد. اما خطر بزرگتر فرمان بیش از حد است. با توجه به آشفتگی اقتصادی که بریتانیا با آن مواجه است، نشستن در حاشیه و چشم‌اندازی به صفحه گسترده مالیه عمومی برای اطمینان خاطر، عاقلانه و پوند احمقانه است.

Team Truss درست است که به خطرات عدم اقدام اشاره می کند، اما راه حل های آنها اشتباه است. کاهش نرخ های اصلی مالیات بر درآمد، به ویژه برای ثروتمندان، بیهوده، تفرقه انگیز خواهد بود و برای چشم انداز رشد بلندمدت بریتانیا کار چندانی نخواهد داشت.

در عوض، دولت باید اقدامی هدفمند برای به حرکت درآوردن اقتصاد انجام دهد، کاهش مالیات و هزینه های عمومی را با هدف افزایش ظرفیت تولیدی بلندمدت، با یک استراتژی صنعتی فراگیر که برای تعیین مسیر مورد نیاز است، به کار گیرد.

در طول 15 سال گذشته، تشکیل سرمایه ثابت ناخالص بریتانیا – اصطلاحی در اقتصاد برای نوع سرمایه‌گذاری دولتی و خصوصی که برای رشد حیاتی تلقی می‌شود – حدود 2 تا 8 درصد از سهم کشورهای G7 از تولید ناخالص داخلی عقب افتاده است.

اقتصاددانان بر این باورند که این تصویر بد سرمایه گذاری یکی از دلایل اصلی توقف بهره وری است. بدون سرمایه گذاری برای دستیابی به افزایش بهره وری، رشد اقتصادی ضعیف بوده است و شرایطی را فراهم می کند که دستمزد کارگران در شرایط واقعی امروز بالاتر از سال 2007 نباشد.

عجیب این است که سوناک زمانی این مشکل را تشخیص داد. به عنوان صدراعظم، سخنرانی مایس یک سال پیش در این ماه چشم اندازی را برای افزایش سرمایه گذاری تجاری ارائه کرد. یک تیم خزانه داری مأمور شد تا سیاستی برای کاهش سرمایه گذاری تجاری برای تشویق مخارج بلندمدت، افزایش دهنده رشد و سبزتر برنامه ریزی کند. حمایت به ارزش 11 میلیارد پوند در سال در نظر گرفته شده بود.

با این حال به نظر می رسد سوناک به عنوان نخست وزیر ایده خود را کنار گذاشته است. در عوض، او در چراغ‌های جلوی وضعیت وخیم اقتصادی کشور یخ زده است و شرط می‌بندد که بی‌حرکت بنشیند و هیچ کاری انجام ندهد بهترین استراتژی برای بریتانیا است. شاید استناد به ناسازگاری قهرمان سیاسی او، مارگارت تاچر، این طرح باشد؟ اما این دهه 1980 نیست، در حالی که مارک اقتصاد نئولیبرالی او در سراسر جهان به دلایل خوبی از مد افتاده است.

زمان تغییر مسیر فرا رسیده است. رهبران تجاری برای مشارکت نزدیک تر با دولت فریاد می زنند. کناره‌گیری دستوری بی‌فایده برای تقویت عملکرد سرمایه‌گذاری رو به زوال ما، به‌ویژه در زمان عدم اطمینان اقتصادی گسترده است.

با بودجه ای در کمتر از دو ماه، اکنون زمان اقدام است.