به گزارش دپارتمان اخبار بین المللی پایگاه خبری آبان نیوز ،
آبان نیوز دریافته است که جزئیات قرارداد ۷۰ میلیون پوندی برای اسکان پناهجویان در مراکز اقامتی جنجالی توسط وزارت کشور آمریکا منتشر شده است.
وزارت کشور بارها گفته است که میخواهد دهها هزار پناهجو را از هتلها که حدود 5.6 میلیون پوند در روز هزینه دارند، خارج کند. اما اولین تلاش آن برای ایجاد چنین مرکزی در RAF Linton-on-Ouse، در شمال یورکشایر، پس از مخالفت های محلی، از جمله سیاستمداران محافظه کار و تهدید چالش های قانونی، متوقف شد. از آن زمان تاکنون هیچ طرح مشخص دیگری ظاهر نشده است.
در ماه دسامبر، وزارت کشور این پروژه 70 میلیون پوندی را به خط لوله تدارکات خود اضافه کرد، مکانیسمی که به گفته او نگاهی رسمی به “فعالیت برون سپاری پیش بینی شده در 24 ماه آینده” ارائه می دهد.
هدف مسئولان برگزاری یک «مسابقه کوچک» برای قرارداد طراحی، ساخت یا بازسازی این مراکز و مدیریت آنهاست. این برنامه قرار است از ژوئن اجرا شود. موسسات خیریه از این مراکز انتقاد کرده اند که به عنوان “انبار انبار” عمل می کنند و در عوض از اسکان پناهجویان در جوامع حمایت می کنند. آنها می گویند این مراکز “خط” بین بازداشت و اسکان را محو می کنند.
در حالی که وزارت کشور اغلب ایده مراکز اقامتی را تبلیغ می کند، اطلاعات در مورد نحوه عملکرد آنها کم بوده است. هنگامی که در آگوست گذشته اخبار منتشر شد مبنی بر اینکه مرکز لینتون-آن-اوس ادامه نخواهد داشت، وزیر دفاع، بن والاس، گفت که چهار سایت دیگر وزارت دفاع نیز در اختیار وزارت کشور قرار گرفته است «اگر آنها بخواهند آن را بگیرند. بالا». معلوم نیست این سایت ها کجا هستند و آیا برنامه هایی برای توسعه هر یک از آنها در حال انجام است یا خیر.
پیشنهاد Linton-on-Ouse این بود که برای 1500 مرد مجرد به مدت 6 ماه اقامت کامل داشته باشد و پیمانکار Serco باید محل را مدیریت کند. یک مغازه و همچنین خدمات اعتقادی و پزشکی برنامه ریزی شده بود.
برخی از اطلاعات قرارداد در مورد طرح های مجموعه ملی مراکز اقامتی را می توان در وب سایت Bidstats یافت. بیان میکند که «سایتهای جدید با استفاده از روشهای مدولار و/یا مدرن ساخت و/یا روشهای سنتی» به همراه «خدمات پوششی از جمله مراقبتهای بهداشتی، حفاظت و آموزش» مورد نیاز است. کنسرسیوم ها تشویق می شوند که در این امر مشارکت کنند.
همراه با نابسامانی لینتون-آن-اوس، وزارت کشور با سایر انواع اسکان انبوه با مشکلاتی مواجه شده است. حکم دادگاه عالی علیه پادگان ناپیر در فولکستون، که صدها پناهجوی مرد مجرد را در خود جای داده است، نشان داد که این پادگان از حداقل استانداردها برخوردار نیست. وزارت کشور می گوید که از آن زمان پیشرفت های قابل توجهی در سایت ایجاد کرده است.
منستون، در نزدیکی Ramsgate، یک مرکز پردازش اولیه برای پناهجویانی است که به تازگی با قایق های کوچک وارد شده اند. در حالی که این یک مرکز اقامتی نیست، تا پایان سال گذشته بیش از 4000 پناهجو در شرایط شلوغ و غیربهداشتی بیش از محدودیت زمانی قانونی در آنجا نگهداری شدند. دیفتری، گال و سایر شرایط عفونی در محل مشاهده شد و یک مرد پس از بیماری جان خود را از دست داد.
پل هوک، مدیر امور پناهندگی، گفت: «افرادی که از جنگ و آزار و شکنجه گریخته اند، برای بازسازی زندگی خود به امنیت، حریم خصوصی و ثبات نیاز دارند. برنامههای وزیر کشور برای انبار کردن آنها در مراکز اقامتی در مقیاس بزرگ برعکس عمل میکند و به سلامت روحی و جسمی مردم آسیب میرساند و در این فرآیند جوامع ما را از هم جدا میکند.
«این مراکز مرز بین بازداشت و اسکان را محو می کند و نشان دهنده تغییر قابل توجهی در نحوه اسکان و حمایت از افرادی است که به دنبال امنیت هستند. مردم باید در اجتماعات اسکان داده شوند نه اردوگاه ها. دولت باید از منستون، ناپیر و لینتون درس بگیرد و این برنامههای مضر را کنار بگذارد.»
سخنگوی وزارت کشور گفت: “وزارت کشور خط لوله ای از تدارکات پیش بینی شده در آینده را منتشر می کند و همه گزینه های موجود را برای تهیه اسکان موقت مناسب و مقرون به صرفه با توجه به فشار بی سابقه ای که بر سیستم پناهندگی ما وارد می کند، بررسی می کند.”
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار روز ایران و جهان آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.