آلمان سرپیچی می کند که “قفل” با آمریکا در مورد تسلیحات بهترین راه برای اوکراین است | اولاف شولز

دولت آلمان سرپیچی می کند و معتقد است که رویکرد قفل این کشور برای تحویل تسلیحات بهترین راه برای حمایت از اوکراین است و تنها راهی است که می تواند این کار را انجام دهد و در عین حال مردم داخلی خود را در کنار خود نگه دارد. متحدان اولاف شولز، صدراعظم، منتقدان او را متهم می‌کنند که او را «وقف» کرده‌اند تا او را به عنوان یک بزغاله تبدیل کنند.

رهبر آلمان هفته گذشته با انتقادهای فزاینده ای از سوی شرکای بین المللی و داخلی به دلیل تصمیم طولانی مدت برای تامین تانک های جنگی لئوپارد 2 که ساخت آلمان است و برای صادرات مجدد از کشورهای دیگر به مجوز برلین نیاز دارد، مواجه شد.

بن بست در مورد مسئله تانک ها تنها چهارشنبه گذشته شکسته شد، زمانی که واشنگتن اعلام کرد که 31 تانک آبرامز خود را نیز به اوکراین می فرستد، شرطی که بنا بر گزارش ها برلین برای آزادسازی لئوپارد 2 اصرار داشت.

این منطق «گام» که ظاهراً برای جلوگیری از معرفی آلمان به عنوان یک متجاوز در نظر کرملین دنبال می‌شود، از آنجایی که به نظر می‌رسد تضمین امنیتی ارائه شده توسط ماده 5 منشور تأسیس ناتو را زیر سؤال می‌برد، مورد انتقاد قرار گرفته است.

شولز نقطه عطف سخنرانی در فوریه سال گذشته انتظارات را در دیگر پایتخت های اروپایی افزایش داد که برلین در آینده ابتکار عملی جسورانه تری در مورد مسائل نظامی اتخاذ خواهد کرد.

اما دیدگاه محافل دولت آلمان این است که هماهنگی نزدیک برای حمایت از نوسانات حمایت داخلی از بزرگترین اقتصاد اروپا که اوکراین را مسلح می کند، ضروری است.

یکی از مقامات دولتی گفت: «اگر بخواهیم از افرادی پیروی کنیم که صدراعظم را از حاشیه انتقاد می کنند، دولت با خطر از دست دادن حمایت عمومی مواجه می شود. ما می خواهیم بتوانیم تا آخر از اوکراین حمایت کنیم. و این بدان معناست که ما باید مردم را در سفر نگه داریم.»

نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که افکار عمومی آلمان به طور مساوی در مورد اینکه آیا دولت این کشور باید تانک‌های جنگی را برای حمایت از اوکراین بفرستد یا خیر، تقسیم شده است، با نشانه‌هایی از تغییر به سمت موضع حمایتی حاشیه‌ای تنها در دو هفته گذشته.

یک نظرسنجی توسط شبکه عمومی ZDF که در روز جمعه منتشر شد، نشان می‌دهد که 54 درصد از شرکت‌کنندگان گفتند که تحویل تانک‌های لئوپارد 2 درست است و 38 درصد از این اقدام انتقاد کردند. با این حال، در ایالات شرق سوسیالیستی سابق، ارقام تقریباً معکوس بودند.

متحدان حزب سوسیال دموکرات شولز شباهتی به هلموت اشمیت، صدراعظم سابق SPD دارند، که در سال 1979 برای تصمیم دوطرفه ناتو که ایالات متحده را متعهد به افزایش حضور نظامی در اروپا می کرد، فشار آورد.

آنها با حفظ خونسردی و نادیده گرفتن مخالفان هیستریک او، استدلال می کنند که مذاکره روشمند شولز یک نتیجه مثبت خالص برای کیف ایجاد کرده است. یکی از مقامات گفت: «نتیجه احتمالاً بهتر از آن چیزی است که هر یک از کسانی که می خواستند تانک هایی را که به اوکراین می روند، ببینند، انتظار داشتند.

انتقاد به تعویق انداختن شولز از درون شرکای کوچک ائتلافی او در حزب سبز و لیبرال و همچنین از طرف متحدانش در اتحادیه اروپا مانند لهستان است که برخی مفسران آلمانی آن را به دلیل انگیزه انتخابات پاییز امسال رد کرده اند.

هفته گذشته، آلمان دو واحد اول از سه واحد پدافند هوایی پاتریوت را که قرار است در نزدیکی مرز لهستان با اوکراین برای جلوگیری از حملات موشکی سرگردان مستقر شوند، اعزام کرد، پیشنهادی که ورشو ابتدا آن را رد کرد اما پس از اعتراض عمومی پذیرفت.

این مقام گفت: «فداکاری زیادی برای استفاده از آلمان به عنوان قربانی وجود دارد. دیگرانی هستند که روایت را شکل می‌دهند، شاید درک زیادی از کاری که ما انجام می‌دهیم ندارند، یا لزوماً با ما خیلی دوستانه نیستند یا بهترین منافع ما را در دل دارند.»

اما حتی کسانی در آلمان که از تحویل لئوپارد 2 استقبال می‌کنند، از استراتژی ارتباطی صدراعظم ناله کرده‌اند، که اغلب مردم را مجبور می‌کند تا منطق او را تا زمان اعلام تصمیم‌ها حدس بزنند.

عدم شفافیت شولز همچنین گمانه‌زنی‌هایی را در مورد انگیزه‌های او ایجاد کرد و به تئوری‌های توطئه اجازه داد که شکوفا شوند، مانند این ایده که ولادیمیر پوتین مستقیما صدراعظم آلمان را در یکی از تماس‌های تلفنی خود تهدید به حمله هسته‌ای کرده است. مقامات شولز این موضوع را تکذیب می کنند.

مقامات اکنون می گویند که در ماه های اول پس از تهاجم روسیه، برلین برخی از تحویل تسلیحات خود را محرمانه نگه داشته است، زیرا اطلاعاتی از برنامه های مسکو برای حمله یا خرابکاری در مسیرهای تحویل در اختیار داشت. دولت فهرستی از سخت افزارهای تحویل شده را در ژوئیه گذشته منتشر کرد. آلمان به سومین تامین کننده کمک های نظامی در جهان به اوکراین تبدیل شده است.

با این وجود، حفظ موضع خود در مذاکرات با شرکای بین‌المللی تا حد امکان به عنوان یک اصل راهنما برای شولز باقی مانده است. رد کردن زودهنگام راه حل ها فضا را برای سازش کوچک می کند.

در دفاتر صدراعظم روبه‌روی رایشتاگ در مرکز برلین، یک ضرب‌المثل قدیمی که به بیسمارک نسبت داده می‌شود، دوباره در میان مردم است: «اگر قوانین و سوسیس‌ها را دوست دارید، هرگز نباید ساختن یکی از آنها را تماشا کنید».

یکی از منابع آگاه دولت آلمان گفت: «اگر در هر مرحله گزارش زنده وجود داشته باشد، روند سوسیس‌سازی را به خطر می‌اندازد، زیرا گاهی اوقات چندان خوشایند نیست و ممکن است مردم را از خود دور کند یا اعتماد به نهادهای دموکراسی را تضعیف کند». “من گاهی اوقات احساس می کنم مردم می توانند کمی بیشتر روی کیفیت سوسیس تمرکز کنند.”