“سلول نگهدارنده”: خانواده ملبورن با پسر معلول برای یک دهه در مسکن “انتقالی” گیر کرده اند | ناتوانی

هنگامی که روزالی داو در سال 2013 به همراه دو فرزند خردسالش به مسکن انتقالی در ملبورن نقل مکان کرد، فکر کرد که این تنها برای چند ماه خواهد بود.

پسر داو، مایر، دو ساله بود و علائمی از آنچه که به زودی به عنوان سندرم Coffin-Lowry تشخیص داده می شود، نشان می دهد، یک بیماری ژنتیکی نادر و اغلب ناتوان کننده با عوارضی از جمله ناتوانی ذهنی، تشنج، اختلال شنوایی، مسائل حسی و رفتاری، و ناتوانی در راه رفتن.

قرار است مسکن انتقالی کوتاه مدت باشد: فاصله ای بین بی خانمانی و مسکن اجتماعی دائمی. برای خانواده‌ای که با پرداخت دستمزد مراقبت از داو امرار معاش می‌کنند، این به معنای تمدید دائمی اجاره‌نامه سه ماهه بود، و دائماً در پرتگاه ناامنی مسکن قدم می‌زدند و منتظر بودند.

آنها 10 سال است که اینگونه زندگی می کنند.

داو گفت: “من واقعاً یک اردک نشسته سیستم هستم.” “در سلول نگهداری مسکن انتقالی.”

داو ابتدا از طریق ارائه‌دهنده مسکن اجتماعی خود به اداره خانواده‌ها، انصاف و مسکن ویکتوریا (DFFH) گفت که این خانواده در سال 2013 به مسکن در دسترس نیاز داشتند. در سال 2019، آنها به ملک دوم، متعلق به دولت، در شمال داخلی ملبورن منتقل شدند. . پس از یک سال در آنجا، داو برای تغییرات عمده درخواست داد.

مایر از ویلچر استفاده می‌کند، اما خانه نمی‌تواند آن را در خود جای دهد: درهای جلو و عقب دارای پله‌هایی هستند و بسیاری از درهای داخلی اجازه نمی‌دهند ویلچر به درستی از آن عبور کند، در حالی که چرخ‌ها روی زمین‌های فرش شده می‌چسبند. دوش بدون ریل روی حمام می‌نشیند، بنابراین مراقبان داو و مایر باید او را داخل و خارج کنند. بسیاری از اتاق‌ها، از جمله توالت، نمی‌توانند بالابر نصب کنند. و تهویه هوا وجود ندارد و مایر را بیشتر در معرض تشنج قرار می دهد، زیرا او نمی تواند دمای بدن خود را تنظیم کند.

به داو گفته شد که دولت این اصلاحات را انجام نخواهد داد زیرا سیاست این وزارتخانه در مورد املاک انتقالی این است که “کارهایی را که به طور قابل توجهی گران تر از گزینه های دیگر هستند، مانند انتقال شخصی که نیاز به تغییرات به یک خانه قابل دسترس تر دارند” انجام ندهد.

داو گفت: «این داستان برای 10 سال یکسان بوده است. “من از نظر جسمی از استرس های محیطی در حال سوختن هستم. و این فقط به من مربوط نیست – اینجا هم یک محل کار است، با مراقبین مایر. چگونه می توانم خطر را با ایمنی مایر و ایمنی آنها کاهش دهم؟

طرفداران معلولیت مدت‌هاست استدلال کرده‌اند که ویژگی‌های دسترسی، مسکن را برای همه، نه فقط افراد دارای معلولیت، قابل زندگی‌تر و سازگارتر می‌کند. بر اساس داده‌های موسسه بهداشت و رفاه استرالیا، 41 درصد از خانواده‌های دارای مسکن اجتماعی در سطح ملی حداقل یک عضو خانواده دارای معلولیت هستند.

اطلاعات در مورد تعداد درخواست‌های تغییر دسترسی به مسکن اجتماعی که در ویکتوریا رد شده‌اند اندک است. اداره مسکن اعلام کرد که در سال مالی گذشته 75 درخواست اصلاح دریافت کرده است و همه مورد تایید قرار گرفته است.

اما دفتر بازپرس ویکتوریا 38 درخواست تجدیدنظر در رابطه با این موضوع در همان دوره دریافت کرد و در تحقیقات سال 2022 خود در مورد رسیدگی به شکایات مسکن اجتماعی گفت که این تعداد احتمالاً نارضایتی را دست کم گرفته شده است، زیرا اجاره‌کنندگان اغلب «از ترس شکایت نمی‌کردند. انتقام جویی» در حالی که «دیگران از حق خود در اعتراض به اقدام یا عدم اقدام رسمی بی اطلاع هستند».

داو گفت که این وضعیت به تربیت مایر که اکنون 12 ساله است و دخترش پاپی 10 ساله آسیب می رساند.

داو گفت: “این تمام دوران کودکی آنها بوده است: من تمام انرژی خود را صرف این کار می کنم و مطلقاً به جایی نمی رسم.” “این جایی است که ناامید کننده است – کودکی آنها را با از دست دادن انرژی من می گیرد.

من یک والدین مجرد هستم، فقط من هستم. چقدر می توانم انجام دهم؟ من باید مدافع مسکن باشم، باید مدافع NDIS باشم، باید از یک معلول 12 ساله مراقبت کنم، و هر کدام 200 دلار در هفته برای زنده ماندن در مورد حقوق بازنشستگی خود می پردازیم.

گابریل دی ویتری، نماینده تازه منتخب سبزها در ریچموند، دو بار در حمایت از درخواست های داو به وزیر مسکن ویکتوریا نامه نوشته است، ابتدا در سال 2021 به عنوان شهردار یارا و بار دیگر در این ماه.

دی ویتری گفت: «شکاف بزرگی در سیستم مسکن وجود دارد که در آن خانواده‌های دارای کودکان معلول در حال سقوط هستند و خود را از راه‌های مختلف درگیر می‌کنند.

«لازم نیست اینطوری باشد. دولت باید برای دسترسی به مسکن عمومی سرمایه‌گذاری کند تا خانواده‌های دارای معلولیت راحت‌تر خانه مناسبی پیدا کنند.»

سخنگوی هومز ویکتوریا گفت که این وزارتخانه در حال ارائه تغییراتی در املاک مسکونی عمومی است تا ساکنان را قادر سازد تا به طور مستقل زندگی کنند. سخنگوی گفت: “ما می دانیم که چقدر مهم است که املاک نیازهای دسترسی اجاره کنندگان ما را برآورده کنند.”

آبان نیوز استرالیا می‌داند که هومز ویکتوریا تصدیق کرده است که روند انتقال داو و خانواده‌اش به خارج از مسکن انتقالی بسیار طولانی شده است.

آینده نزدیک داوز نامشخص است. راه اندازی مسکن گفت که آن را درک کرده است به خانواده پیشنهاد اقامت دائم داده شده بود که برای رفع نیازهای دسترسی آنها تغییر می کرد، اما چند ماه طول می کشید تا تکمیل شود، و هومز ویکتوریا گفت ملکی برای خانواده دو هفته پیش شناسایی شد. داو گفت آخرین پیشنهاد رسمی که دریافت کرده بود در نوامبر بود و به دلیل اینکه شرایط دسترسی آنها را برآورده نمی کرد لغو شد.