آبان نیوز انتشار آخرین خبرهای سیاسی اقتصادی اجتماعی ورزشی فناوری در آبان نیوز
به گزارش دپارتمان اخبار ورزشی پایگاه خبری آبان نیوز ،
تیاینجا یک زمین آشنا با سر و صدای جمعیت بود، زمانی که نواک جوکوویچ روز جمعه در ملبورن پارک ظاهر شد تا خودش را از طریق حرکات تشریفاتی دهمین پیروزی در نیمه نهایی اوپن استرالیا طی کند. این روزها یک صدای متمایز جوکوویچ وجود دارد: نه دقیقاً تشویق یا تمسخر، بلکه نوعی ایستا ترکیبی، زوزه‌ای از احساسات عمومی، زرق و برق رویداد، انرژی گاوپ.
برخی از فریادهای خصمانه از سفیدکننده ها، نگاهی اندک به آن نمای امپریالیستی برانگیخت که فقط در نمای نزدیک تلویزیون قابل مشاهده بود. و جوکوویچ این روزها چه شکلی است؟ برای شروع از نظر فیزیکی تغییری نکرده است، هنوز هم همان دیدگاه تهویه بیش از حد الاستیک. او هنوز هم کمی شبیه یک توپ تنیس است، با آن موهای بی‌نقص، بینی صاف و چشم‌های شیطون.
اما در حال حاضر ویژگی دیگری در این دوره وجود دارد، دوره بالغ و بحث برانگیز او، سال های گورو سلامتی. به مدت 10 سال جوکوویچ در بین سه مرد بزرگ تنیس آلفا کمترین پیشروی را داشت. پسر دیگر. گزینه پیش فرض و با این حال در سن 35 سالگی او اکنون در آستانه تکمیل یکی از حیرت انگیزترین قوس های روایی سینمایی در تاریخ ورزش است. هر چند که به دلیل سیاست های ناخوشایندش کمی کم بازی شده و نرم رکاب زده شده است. الان میتونیم بریم اونجا؟ آیا می‌توانیم دستی در این چیز فرو ببریم و فقط کمی در جزئیات شکوه داشته باشیم، از این تئاتر انتقام‌جویی ناب ورزشی لذت ببریم؟ زیرا دوست داشته باشید یا نخواهید، این یکی از خارق العاده ترین داستان هایی است که ورزش مدرن تولید کرده است.
جوکوویچ در مرحله نیمه نهایی خود در ست های مستقیم مقابل تامی پل از ایالات متحده قرار گرفت، کسی که به نظر می رسد مانند یک پسر پارتی بازی یوتیوب باشد، اما همچنین یک حرکت دهنده عالی است و موفق شد از برخی خطاهای شدید و بدون اجبار در ست اول سود ببرد.
در پایان جوکوویچ در چیزی نزدیک به غیرقابل مقاومت ترین زمین خود بازی می کرد، سطحی از شدت و دقت که حریف اساساً نامربوط می شود، یک چشم انداز شوم برای استفانوس سیتسیپاس در بعدازظهر یکشنبه. و احتمالاً ارزش ارائه یک خلاصه در مرحله او را دارد، اگر فقط به این دلیل که همه چیز بسیار نامحتمل به نظر می رسد. جوکوویچ بازی دور اول خود را در این مسابقات یک سال بعد از بازگشت به صربستان انجام داد، که توسط دولت استرالیا به عنوان خطری برای سلامت عمومی اخراج شد و احتمالاً تنها با حضور او باعث ناآرامی های مدنی خواهد شد.
در آن زمان استرالیا خواستار واکسیناسیون کامل برای بازدیدکنندگان یا بهانه چدنی شد. تلاش های بیهوده جوکوویچ – او واکسینه نشده – برای ورود به معافیت پزشکی ساختگی، غرور دیوانه کننده ای داشت. ویزای او لغو شد. او توسط برخی شیطان پرستانه شد، در جریان ناآرامی های اجتماعی بسیار گسترده تر و سیاست های قطبی شده قرار گرفت.
اکنون، یک سال بعد، ما این را داریم، یک جوان 35 ساله که در هاله‌ای از خشم صادقانه راه خود را از طریق مسابقات می‌گذراند. جوکوویچ پیش از این در قرعه کشی، الکس دی میناور، یکی از علنی ترین منتقدان سال گذشته خود را تبخیر کرد و به طور غیر قابل تأسفی از پیروزی خوشحال بود. همچنین در آن لیست اسکات موریسون، نخست وزیر وقت استرالیا که تابستان گذشته بدون شک از جوکوویچ به عنوان اهرم انتخاباتی استفاده کرد، پسر ضد وکس خود را در اطراف محل راهپیمایی کرد و در توییتر در مورد سخت شدن صحبت کرد.
موریسون همچنان در انتخابات خود شکست خورد. ممنوعیت سفر استرالیا برای افرادی که واکسینه نشده بودند، مدت کوتاهی پس از آن لغو شد، همان ماهی که جوکوویچ قهرمان ویمبلدون شد. آیا اشتباه است، آیا ضعیف است، آیا قدردانی از لذت تاریک در داستان این انتقامجو، قوس دراماتیک خارق العاده، از نظر سیاسی مشکوک است؟ آیا این همه میوه ممنوعه، یک نسخه تنیس از قطعات خوب با شیطان در بهشت گمشده است که قرار نیست از آن لذت ببرید؟
مثل همیشه یک جنبه به شدت قطبی در این وجود دارد. جوکوویچ در جریان دعوای خود با نیروهای مرزی استرالیا به نوعی نماد جنگجوی آزادی تبدیل شد، نکته دیگری در این طرحواره که از بی اعتمادی معقول به سیستم ها از طریق کریپتو، چت بیل گیتس، مملو از چیزهای بیگانه-رینگ سرچشمه می گیرد. این هفته شواهد بیشتری از آن استعداد ضداستعداد عجیب و غریب برای گرفتن امواج سیاست جهانی وجود داشت، زیرا پدر جوکوویچ در حال جشن گرفتن با افرادی که پرچمی را با سر ولادیمیر پوتین حمل می‌کردند، به تصویر کشیده شد. تعجب می‌کنید تا چه زمانی قبل از این که این مغناطیس غیرمحتمل دوباره تکرار شود، قبل از اینکه ما داستان‌هایی درباره جوکوویچ بشنویم که در آن بیرون یخ‌ها را به باد می‌برد، پلنگ‌های برفی را نابود میکند، سیارک‌های غول‌پیکر را به سمت سیاره زمین منحرف میکند؟ اپتیک اینجا، نواک. آیا می توانیم برای یک بار هم که شده به اپتیک فکر کنیم؟
و با این حال، البته، هیچ یک از این چیزها هرگز واقعاً در برابر قطبی ترین برداشت ها ایستادگی نکرده است. تردید جوکوویچ در مورد واکسن با هیچ خط منسجمی از اندیشه سیاسی مرتبط نبود. این بیشتر یک نقص شخصی بود که مربوط به وسواس او در مصرف و پاکی بود. او به عنوان مثال، یکی از شاگردان گورو سلامتی شروین جعفریه است که پادکستی با نام شگفت‌انگیز/درخشنده Wake The Fake Up دارد که هر روز را با یک ساعت و نیم با ترامپولن زدن شروع میکند و به دنبال آن یک لقمه «طول عمر» قارچ» و چه کسی اساساً می خواهد محصولات سلامتی خود را از طریق صفحه اینستاگرام نواک به شما بفروشد.
جوکوویچ در برابر این آسیب‌پذیر است، به طور مشابه به جسم خود وسواس دارد، همه میکروب‌های رژیم غذایی او نقشه‌برداری و موشکافی می‌شوند. این ابرقدرتی است که او را به این شگفتی پیر از قدرت کششی و انعطاف پذیری تبدیل کرده است. جای تعجب است که این موجودی که نه دهم آب کرفس است نمی خواهد چیز بدیعی به بازویش تزریق کند؟
این که جوکوویچ باید به شخصیتی تفرقه‌انگیز تبدیل می‌شد، تجسمی بیش از هر ورزشکار دیگری از خشم قطبی‌شده زندگی عمومی مدرن، شکافی بین خشم محکوم‌کننده یا قهرمان بی‌چون‌چشم، هنوز هم عجیب است، یک اشتباه، یک گیجی از صداهای نامنسجم. -عبادت. آنچه مسلم است این است که او در زمین کاملا مغناطیسی باقی می‌ماند، معجزه‌ای از تعادل و کنترل، ضربه زدن به توپ از ذهن کویل، گام‌های کوچک رقص زمزمه‌آمیز آنقدر سبک که به سختی حرکت او را می‌شنوید، و آن پیروزی در روز یکشنبه یک مسابقه را کامل میکند. خارق‌العاده‌ترین قوس شخصی، شاهکاری از اراده ناب ورزشی که سزاوار فضای کمی برای شگفت‌زده شدن است.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.
