آیا من مصاحبه را دوست دارم؟ نه: مبارزه برای کلمات با آرتور بتربیف گریزان | مشت زنی

«دیآیا مصاحبه را دوست دارید؟ من از سرد وحشی ترین مشت زن در بوکس حرفه ای می پرسم. آرتور بتربیف، تنها بوکسور قهرمان جهان که در تک تک مبارزات حرفه ای خود با ناک اوت پیروز شده است، در حالی که پاسخ خود را به سوال خشمگین و خفیف طعنه آمیز من می سنجید، آرام به من نگاه می کند. این بازیکن 38 ساله روسی که عناوین سبک وزن سبک وزن جهان IBF، WBC و WBO را در اختیار دارد، ریش خود را نوازش می کند و سپس به من پاسخ صریح می دهد: “نه.”

کاش می‌توانستم بگویم که 20 دقیقه قبل را با بتربیف مهیب گذرانده‌ام، و او را با سؤالاتی جست‌وجو کرده‌ام که او را متقاعد می‌کند تا حرف‌هایش را باز کند و درباره هاله اسرارآمیز، رکورد وحشتناک ناک اوت، ایمان اسلامی و رابطه به ظاهر نزدیکش صحبت کند. با رمضان قدیروف دیکتاتور چچن. اما او به اکثر سوالات با طفره رفتن پاسخ می دهد. این یک عدم تطابق دیگر است، زیرا بتربیف در چیزی نگفتن استاد است و مصاحبه ناخوشایند ما در حال حاضر در حال چرخش است.

حتی سوالاتی در مورد دفاع بالقوه انفجاری او از عنوان قهرمانی جهان در برابر آنتونی یارد در ورزشگاه ومبلی آرنا شنبه شب با بالا انداختن خشمگینانه و پاسخ‌های یک جمله‌ای مبهم ارسال شده است. واقعاً مایه شرمساری است زیرا بتربیف به جای نقاب بی‌حرمتی که هنگام ضربه زدن به حریفانش می‌زند، با کمی شیطنت و طنز خشک لبخند می‌زند. او همچنین داستان جالبی دارد و بارقه‌های امیدی وجود دارد که ممکن است در پنج دقیقه اول به جایی برسیم، زمانی که من هنوز امیدی جزئی برای یک گفتگوی مناسب دارم.

من داستان هایی از Beterbiev را شنیده ام که در یک فرودگاه دیده می شود، در حالی که پس از یک پیروزی وحشیانه دیگر دور از خانه فعلی خود در مونترال تنها نشسته است. گفته می شود او همیشه در حالی که منتظر اولین پرواز از یک شهر غریب است، بدون هیچ همراهی است. به نظر می رسد که او هرگز پیروزی های خود را جشن نمی گیرد یا عظمت خود را به عنوان یک مبارز اعلام نمی کند. Beterbiev فقط به موقع برای بنگ هفته مبارزه ظاهر می شود، آنچه را که طبق قرارداد در بیلدآپ باید انجام دهد را انجام می دهد و سپس به رینگ می رود و حریف آسیب دیده خود را متوقف می کند. رکورد حرفه ای او 18 مبارزه، 18 برد، 18 ناک اوت است.

او همچنین بسیار فراتر از یک ماشین ویرانگر است. بتربیف پدر چهار فرزند است. او یک شوهر و یک پسر است. من می دانم که Beterbiev به مادرش نزدیک است و او پدرش را در یک تصادف رانندگی در زمانی که فقط 16 سال داشت از دست داد. بنابراین با پرسیدن درباره مادرش از او شروع می کنم. بتربیف در انگلیسی کاربردی خود می گوید: «وقتی جوان بودم، او خیلی از من مراقبت می کرد. او یک رژیم غذایی شخصی برای من انجام می دهد، غذا درست می کند و هر چیز دیگری. یادم می آید زمانی که پدرم را از دست دادم از یک کالج ورزشی در مسکو دعوت نامه دریافت کردم. این یک دعوت شخصی برای من بود و همچنین مانند یک آکادمی بوکس المپیک بود. ما در آن سال پدرم را از دست داده بودیم اما او از من خواست که به آنجا بروم.

آیا او می خواست به او کمک کند تا از مرگ پدرش عبور کند؟ «خیلی هستند [reasons] اما فکر می‌کنم اصلی‌ترین چیزی که او می‌خواست این بود که به کارم ادامه دهم.»

بتربیف که تبار چچنی دارد در جمهوری داغستان روسیه به دنیا آمد. در 16 سالگی باید احساس تنهایی می کرد، در حالی که 1200 مایل دورتر از خانه در مسکو زندگی می کرد، برای پدرش غصه می خورد و دلتنگ مادرش می شد. بتربیف قبل از شکستن لبخندی غیرمنتظره می گوید: «بله، سخت بود. “اما من معتقدم آنچه تو را نکشد قوی ترت می کند.”

پس از مرگ پدرش که راننده اتوبوس بود، مشکلات مالی وجود داشت، در حالی که مادرش به عنوان پرستار حقوق زیادی دریافت نمی کرد. بتربیف می گوید: «آن زمان را به یاد دارم. «بزرگترین برادرم وقتی برای رفتن به یک پول نیاز داشتیم ماشینش را فروخت [boxing] مسابقات.”

Beterbiev به یک بوکسور آماتور در کلاس جهانی تبدیل شد و در بازی های المپیک 2008 و 2012 جنگید. در لندن 2012 او تصمیم نزدیک خود را در یک چهارم نهایی به اولکساندر اوسیک، که در حال حاضر صاحب سه عنوان از چهار عنوان اصلی سنگین وزن جهان است، از دست داد. پس از المپیک تصمیم گرفت به کانادا مهاجرت کند. مادرش اکنون با او، همسر و فرزندانش در مونترال زندگی می‌کند و می‌پرسم آیا قبل از دعواهای او عصبی می‌شود یا خیر.

بتربیف در مورد مادرش می‌گوید: «او همیشه نگران من است، اما فکر می‌کنم او قبلاً خودش را تنظیم کرده است.»

همسرش چطور؟ آیا برای او سخت خواهد بود که او را در مقابل یارده که مطمئناً در راندهای اولیه در روز شنبه خطرناک خواهد بود، به رینگ تماشا کند؟ “شاید آره. فکر می کنم او هم نگران است.»

Beterbiev ممکن است تمام حریفان حرفه ای خود را متوقف کند اما او شکست ناپذیر نیست و او نیز به بوم کشیده شده است. آیا او هم شب دعوا از اعصاب رنج می برد؟ با کمی خنده می گوید: البته. “اما من فقط آنجا ننشینم، عصبی. من چیزهایی دارم که به آنها فکر می کنم. هر بار متفاوت است اما بسیار جالب است. من این احساسات را دوست دارم.»

یارد، لندنی 31 ساله که در 23 مبارزه از 25 مبارزه خود پیروز شده است، حریف قابل اعتمادی است. اما وقتی آنها رو در رو بوده اند، آیا بتربیف به نظر می رسد که یارده اعتقاد واقعی دارد که می تواند برنده شود؟ کاری که ما در رینگ انجام می دهیم مهمتر از رو در رو است. من تمام تمرکزم روی خودم است. کاری که او انجام می دهد مشکل اوست.»

آیا او یارده زیادی را روی نوار تماشا کرده است تا آماده کند؟ “من به اندازه کافی تماشا می کنم.”

من می دانم که در حال غرق شدن در زمین های پرآشوب و تک هجا هستیم، بنابراین روش دیگری را امتحان می کنم. Usyk و Beterbiev هر دو در کنار رینگ برای توقف قابل پیش بینی تایسون فیوری درک چیسورا در لندن در ماه گذشته بودند. آیا او و رقیب قدیمی صحبت کردند؟ بتربیف به صراحت می گوید: «نه»، شاید ناراحت شد که اوسیک به یارده توصیه هایی برای شکست دادن او ارائه کرد.

آیا اوسیک با استعدادترین مبارزی است که تا به حال با او روبرو شده است؟ بیایید در مورد او صحبت نکنیم.

اوسیک را دوست ندارد؟ “نه به عنوان یک شخص. شاید او در بوکس کار خوبی کرد، اما نه به عنوان یک فرد. من شخصا او را نمی شناسم.»

از Beterbiev در مورد دو مسابقه دشوارتر او می پرسم. در سال 2018، کالوم جانسون در راند دوم او را به شدت ناک دون کرد، قبل از اینکه بتربیف در راند چهارم وزن سبک وزن انگلیسی را شکست داد. تلاش برای بحث در مورد دعوا با یک پاسخ محبت آمیز بسته می شود. “آره، این بوکس است.”

در مورد مبارزه او با مارکوس براون در 13 ماه پیش چه می شود، زمانی که درگیری سرها بریدگی وحشتناکی ایجاد کرد و خون روی صورت و سینه Beterbiev ریخت. آیا این کار او را مصمم تر کرد تا ناک اوتی را که در راند نهم پیروز شد، انجام دهد؟ “کمی.”

Beterbiev مهره سختی است اما ما فشار می آوریم. از او درباره دمیتری بیول می‌پرسم که نسخه WBA عنوان قهرمانی سبک وزن جهان را دارد و در سال 2022 پس از اینکه به راحتی ساول “کانلو” آلوارز را شکست داد، بهترین مبارز سال شد – تا آن زمان به عنوان بهترین بوکسور پوند به پوند در جهان معرفی می‌شد. جهان. آیا Beterbiev به مبارزه با Bivol در یک مسابقه اتحاد نزدیک است؟

بتربیف می‌گوید: «نمی‌دانم نزدیک است یا نه، اما من این مبارزه را می‌خواهم. اما من احساس نمی‌کنم که او بخواهد بجنگد.»

آیا بیول واقعا از او دوری می کند؟ “من نمی دانم.”

بتربیف که برای اظهار نظر در مورد دستاوردهای بیول تحت فشار قرار می گیرد، اعتراف می کند که رقیب او “کار خوبی انجام داده است”. پس آیا مبارزه با بیول سخت ترین چالش او خواهد بود؟ “من نمی دانم. خواهیم دید.”

هنگامی که به لحظه بن بست رسیدیم که بتربیف اعتراف کرد که مصاحبه ها را دوست ندارد، من به سؤالاتم در مورد قدیروف، رهبر بدنام چچن متهم به نقض حقوق بشر، ناپدید شدن اجباری، شکنجه، اعدام و پاکسازی بی امان جامعه LGBTQ+ چچن می رسم. قدیروف در دسامبر 2021 او را “شهروند افتخاری گروزنی” کرد.

بتربیف به محض ذکر جایزه سرش را تکان می دهد. می‌دانی، من نمی‌خواهم در مورد این چیزها صحبت کنم.»

آیا او هنوز به قدیروف نزدیک است؟ “آیا نمی توانیم در مورد این صحبت کنیم؟”

با توجه به شهرت قدیروف، و اینکه عکس هایی از او و بتربیف در حال لبخند زدن با هم وجود دارد، این یک محل بحث مشروع است. چرا او نمی خواهد در مورد قدیروف صحبت کند؟

بتربیف می گوید: «چون من یک ورزشکار هستم و برای مبارزه آماده می شوم. من یک سیاستمدار نیستم. چرا باید به هر سوال سیاستمداران پاسخ دهم؟»

من می دانم که هیچ فایده ای ندارد که به سؤالات بعدی ام در مورد ارتباط نزدیک کایدروف با ولادمیر پوتین و جنگ ناعادلانه روسیه علیه اوکراین ادامه دهم. Beterbiev حتی سوال بعدی من در مورد مبارزه او با Canelo را رد کرد و بنابراین ما در آخرین بخش از این مصاحبه پرپیچ و خم تا کنون می خزیم. نمی دانم آیا بتربیف زندگی را فراتر از بوکس در نظر گرفته است؟

او با رمز و راز می گوید: «ما زندگی می کنیم و خواهیم دید.

Beterbiev به راحتی مرا ملاقات کرد و زمانی که من به او پیشنهاد می‌کنم که باید در خارج از محافل هاردکور بوکس ناشناخته باشد، سر تکان می‌دهد. “این برای من خوب است. من اینجوری دوست دارم من خیلی ساکت هستم و طرفدار معروف بودن نیستم.»

در حالی که به یک توقف لرزان می رسیم، تقریباً با آرامش متقابل به یکدیگر لبخند می زنیم. Beterbiev ساکت و مرگبار پس از توقف اولیه مصاحبه دیگر غافلگیر به نظر می رسد، زیرا، درست مانند رکورد شکست ناپذیر او در ناک اوت، زندگی اسرارآمیز او دست نخورده باقی مانده است.