به گزارش دپارتمان اخبار بین المللی پایگاه خبری آبان نیوز ،
یکی از معماران بیانیه اولورو از صمیم قلب، آلیاوار، بزرگتر پت اندرسون، میگوید علیرغم اینکه بسیاری از سخنرانان در راهپیمایی روز تهاجم در روز پنجشنبه علناً آن را رد کردند، او همچنان به یک رای مثبت موفق در همه پرسی در مورد تثبیت صدای پارلمان در قانون اساسی اطمینان دارد. .
نظرسنجی Ipsos از حدود 300 نفر از مردم بومی و جزیره ای که در روزهای قبل از راهپیمایی های روز پنجشنبه انجام شد، نشان داد که حدود 80٪ موافق، 10٪ بلاتکلیف و 10٪ قاطعانه رای منفی دادند.
اندرسون، رئیس مشترک گفت و گوی اولورو، گفت که او “مطمئن و مطمئن است” که هنوز حمایت زیادی در سراسر کشور از سوی مردم ملل اول و سایر حامیان برای صدا وجود دارد.
او گفت: “اما ما راه درازی در پیش داریم.” “این یک کمپین بسیار بسیار فعال با نظرات بسیار است.”
اندرسون گفت که “اطلاعات نادرست و اطلاعات نادرست” به مردم در تجمعات داده شده است.
او گفت: «دیروز این یک مگافون بزرگ بود و توسط افرادی که سازمان دهندگان برای اهداف خود بودند از آن استفاده می کردند.
هزاران نفر در راهپیمایی روز تهاجم در سراسر استرالیا در روز پنجشنبه شرکت کردند، جایی که سخنرانان ملل اول خواستار اقدام در مورد مرگ و میر در حبس، پایان دادن به حذف کودکان بومی شدند و – در بسیاری از مکانها – علیه صدای بومیان که قبل از آن به تصویب رسیده بود، اعتراض کردند. یک معاهده
اندرسون گفت که بیانیه اولورو خواستار یک معاهده است، اما یک صدا باید اول باشد. او گفت که اولین مجمع مردمی ویکتوریا اساساً صدایی برای دولت ویکتوریا بود که توسط مالکان سنتی برای مذاکره از طرف آنها تشکیل شد.
مجمع در مورد معاهده ای در سطح ایالت مذاکره خواهد کرد که می تواند شامل بهبود نمایندگی سیاسی برای ویکتوریایی های ملل اول از طریق یک نهاد تصمیم گیری دائمی بومی، یا کرسی های رزرو شده برای نمایندگان بومی، مشابه پارلمان نیوزلند باشد.
مالکان سنتی نیز می توانند وارد مذاکرات جداگانه با دولت شوند.
اندرسون گفت: «آنها مجبور بودند اولین مجمع مردمی ویکتوریا را راه اندازی کنند، زیرا شما به نهادی نیاز دارید که بر همه آن بحث ها نظارت کند. ما هنوز باید تصمیم بگیریم: آیا ما در مورد یک معاهده صحبت می کنیم؟ یا در مورد بیش از 360 صحبت می کنیم؟ کارهای زیادی برای انجام دادن وجود دارد و ما باید خودمان این کار را انجام دهیم.»
اندرسون یکی از اعضای کارگروه همه پرسی دولت آلبانی است و چندین دهه در حوزه سلامت بومیان در قلمرو شمالی کار کرده است. او یکی از نویسندگان گزارش Little Children Are Sacred در مورد سوء استفاده از کودکان بومی در قلمرو شمالی است که توسط دولت هوارد در سال 2007 برای توجیه مداخله نظامی در جوامع قلمرو مورد استفاده قرار گرفت.
اندرسون گفت که از شنیدن تماسهای پیتر داتون، رهبر اپوزیسیون فدرال، و مت پترسون، شهردار آلیس اسپرینگز، برای اعزام ارتش یا پلیس فدرال برای فرونشاندن ناآرامیهای اجتماعی در شهر که باعث دیدار سریع نخستوزیر شد، مضطرب شده است. و محدودیت های جدید الکل.
سازمانهای بومی میگویند که بارها به تمام سطوح دولتها هشدار دادهاند که در صورت لغو ممنوعیتهای الکل، آسیبهای ناشی از مصرف الکل افزایش خواهد یافت، اما هیچ کاری انجام نشد.
اندرسون گفت که او کاملاً معتقد است که اگر صدایی وجود داشت، میتوانست با وادار کردن دولتها به گوش دادن به آنچه مردم بومی میگویند میخواهند و نیاز دارند، از وضعیت آلیس اسپرینگز جلوگیری شود.
“چگونه آنها را وادار به گوش دادن می کنید؟ شما آن را در قانون اساسی قفل می کنید. “با آنچه که اوباش ما “قانون بزرگ” می نامند. آنها باید از قانون خود پیروی کنند. به همین دلیل است که آنها باید گوش کنند زیرا ما از حمایت قانون اساسی برخوردار خواهیم بود، که از سوی عموم استرالیا به ما می رسد، نه سیاستمداران.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار روز ایران و جهان آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.