رئیس کمیسیون خیریه منصوب شده می گوید او را به “جنگ های فرهنگی” نمی کشانند | خیریه ها

کاندیدای اصلی برای ریاست جدید کمیسیون خیریه به نمایندگان مجلس گفته است که اجازه نخواهد داد که تنظیم کننده به “جنگ های فرهنگی” تحت رهبری رسانه ها و دولت کشیده شود – و حتی برای دفاع از یک موسسه خیریه که به نظر او ناعادلانه بوده است، مداخله خواهد کرد. تحت درمان.

اورلاندو فریزر، کاندیدای حزب محافظه‌کار سابق حزب محافظه‌کار با ارتباط با یک اندیشکده جناح راست، به عنوان گزینه دولت برای اداره سازمان دیده‌بان انتخاب شده است. او روز پنجشنبه از خود در برابر انتقاداتی که مبنی بر منصوب شدنش به سمت سیاسی بود دفاع کرد و گفت که دیگر در حزب محافظه کار یا محافظه کار نیست.

این کمیسیون در مرکز مناقشات مربوط به مؤسسات خیریه مانند «اعتماد ملی» و «بارناردو» قرار داشته است، در حالی که الیور داودن، وزیر فرهنگ سابق گفت که او می‌خواهد تنظیم‌کننده به دنبال خیریه‌های «بیدار» و «سیاسی» باشد.

فریزر، یک وکیل دادگستری که اوایل این ماه توسط نادین دوریس، وزیر فرهنگ برای این نقش انتخاب شد، به نمایندگان مجلس در کمیته انتخاب رسانه های دیجیتال، فرهنگ و ورزش گفت که به یک رویکرد “عادلانه، متعادل و مستقل” متعهد است.

انتصاب او توسط حزب کارگر، که گفتند دولت “مراقب یکی از آنها بوده است” و شورای ملی سازمان های داوطلبانه، که این سوال را مطرح کرد که آیا او کاملاً از نظر سیاسی مستقل است یا خیر، با ناراحتی مواجه شد.

اما فریزر که در سال 2005 به عنوان نامزد حزب محافظه کار در پارلمان ایستاد، گفت که منافع سیاسی خود را رها کرده و به بی طرفی متعهد است. او بین سال‌های 2013 و 2017 به‌عنوان عضو هیئت‌مدیره کمیسیون خیریه دفاع کرد، زمانی که به دلیل سیاست‌زدگی در زمان ریاست قبلی ویلیام شوکراس مورد حمله قرار گرفت.

فریزر در پاسخ به سوالی درباره هرگونه ارتباط شخصی با بوریس جانسون، گفت: «می‌خواهم بگویم که من دوست نخست‌وزیر نیستم و هرگز دوست نخست‌وزیر نبوده‌ام».

وزیر سابق حزب محافظه کار لیدی استوول، دارنده قبلی نقش 62000 پوندی در سال، یک سال پیش پس از انتقادهایی که در برخی از محافل مطرح شد مبنی بر اینکه او یک دستور کار سیاسی را دنبال کرده است، از سمت خود کناره گیری کرد. جانشین برنامه ریزی شده او، مارتین توماس، در ماه دسامبر، چهار روز قبل از شروع کار، به دلیل بحثی که مربوط به سرپرستی قبلی او در یک موسسه خیریه بود، استعفا داد.

کوین برنان، نماینده حزب کارگر، از فریزر پرسید که آیا می‌تواند به کمیته اطمینان دهد که در برنامه جنگ فرهنگی دولت، با حمایت روزنامه‌های تبلوید، که به دنبال جلوگیری از تعقیب اهداف خیریه قانونی سازمان‌های خیریه است، دخالت نمی‌کند.

فریزر پاسخ داد: «مطمئناً نه. ما به هیچ وجه در مورد چنین مسائلی بازوی دولت نخواهیم بود. تنها کاری که ما همیشه انجام خواهیم داد این است که به حقایق نگاه کنیم و بر اساس قانون خیریه درباره حقایق تصمیم گیری کنیم. اگر مشکلی وجود داشته باشد، کاری برای آن انجام خواهیم داد، اگر نبود، انجام نمی دهیم.»

فریزر گفت که میزان دخالت این کمیسیون در بحث در مورد موسسات خیریه به اصطلاح “بیدار” این است که از طریق “منشور قانونی محدود” ارزیابی شود که آیا نقض قانون خیریه وجود داشته است یا خیر. او گفت: “اگر مشکلی وجود دارد، باید کاری انجام دهد، اگر مشکلی وجود ندارد، نباید انجام دهد.”

او پیشنهاد کرد در شرایطی از خیریه دفاع می کند. اگر کمیسیون هیچ پرونده قانونی برای پاسخگویی به خیریه‌ای که کارهای خوبی انجام داده است، اما «از حمله رسانه‌ای ناعادلانه آسیب دیده است» پیدا نکرده است، کمیسیون باید «برای گفتن چیزی آماده باشد».

برنان گفت که پدربزرگ فقید فریزر، لرد لانگفورد، همتای خود از حزب کارگر، مورد وحشیانه مطبوعات و وزرای حزب محافظه کار قرار گرفته است، زیرا او برای آزادی قاتل موریانی ها، مایرا هیندلی، مبارزه می کرد.

او پرسید: “اگر فرانک لانگفورد امروز در حال کارزار تبلیغاتی در مورد این موارد بود، آیا از وزرایی که او را به بیداری متهم می کردند حمایت می کردید؟”

فریزر پاسخ داد: «من نمی‌خواهم کمیسیون خیریه بازوی دولت باشد و به هیچ‌وجه با یک برنامه ضد بیدار شدن، با هر کسی، چه فرانک لانگفورد یا نه، کمک کند.»

فریزر پیوندهایی با اندیشکده راستگرای مرکز عدالت اجتماعی داشت و در ایجاد نقد تأثیرگذار Breakdown Britain مشارکت داشت، که به پیشبرد برنامه انجمن بزرگ دیوید کامرون کمک کرد.