یک افراطی اسلامی که هشت نفر را در مسیر دوچرخه سواری نیویورک کشته بود محکوم شد | نیویورک

یک افراط‌گرای اسلامی که در سال 2017 هشت نفر را با یک کامیون تندرو در یک مسیر دوچرخه‌سواری محبوب شهر نیویورک کشت، روز پنجشنبه به 28 جنایت فدرال محکوم شد و ممکن است با مجازات اعدام روبرو شود.

سیفولو سایپوف هنگام شنیدن حکم دادگاه برای حمله ای که به گفته دادستان از احترام او به گروه شبه نظامی دولت اسلامی الهام گرفته شده بود، سرش را خم کرد. سایپوف در دادگاهی در منهتن تنها چند بلوک از جایی که حمله پایان یافت محاکمه شد.

ده ها هیئت منصفه حدود هفت ساعت در طول دو روز قبل از محکومیت سایپوف، 34 ساله، به جنایاتی از جمله قتل به منظور کمک به دزدی و حمایت از یک سازمان تروریستی خارجی، بحث کردند. هیئت منصفه ظرف چند روز به دادگاه بازخواهد گشت تا شواهد بیشتری را بشنوند تا به آنها کمک کند تصمیم بگیرند که آیا او باید اعدام شود یا بقیه عمر خود را در زندان بگذراند.

حکم اعدام برای سایپوف، شهروند ازبکستانی، در نیویورک امری نادر است. این ایالت دیگر مجازات اعدام ندارد و آخرین اعدام ایالتی در سال 1963 بود. یک هیئت منصفه فدرال در نیویورک حکم اعدامی را صادر نکرده است که در دهه‌ها در برابر درخواست‌های قانونی مقاومت کند، آخرین اعدام در سال 1954 بود.

حتی قبل از محاکمه، تردید کمی وجود داشت که سایپوف یک قاتل است.

وکلای او به هیئت منصفه پذیرفتند که او یک وانت را در نزدیکی خانه‌اش در نیوجرسی کرایه کرده، آن را به مسیری در امتداد رودخانه هادسون هدایت کرده و دوچرخه‌سواران را قبل از تصادف با اتوبوس مدرسه در نزدیکی مرکز تجارت جهانی، تا بلوک‌ها کنده است.

او از کامیون خود بیرون آمد و به زبان عربی با اسلحه های گلوله و پینت بال در دستانش فریاد زد “خدا بزرگ است.”

این حمله با وسیله نقلیه باعث کشته شدن زنی شد که به همراه خانواده اش از بلژیک، پنج دوست از آرژانتین و دو آمریکایی به این کشور سفر کرده بود. سایرین با صدمات دائمی، از جمله زنی که پاهای خود را از دست داد، بر جای گذاشت.

دیوید پاتون، وکیل مدافع در جریان محاکمه به هیئت منصفه گفت: «اعمال او بی‌معنا، وحشتناک بود و هیچ توجیهی برای آنها وجود ندارد.

دفاعیات از هیئت منصفه خواست تا سایپوف را از اتهامات کتک کاری تبرئه کنند و گفت که او قصد داشت شهید بمیرد و با سازمان دولت اسلامی توطئه نکرده بود، علیرغم تبلیغات گسترده این گروه که در دستگاه های الکترونیکی او و در خانه اش یافت شد.

سایپوف که در سال 2010 به طور قانونی از ازبکستان به ایالات متحده نقل مکان کرد و قبل از پیوستن به خانواده اش در پاترسون، نیوجرسی، در اوهایو و فلوریدا زندگی می کرد، در دادگاه خود شهادت نداد.

او هر روز ساکت نشسته بود، برخلاف جلسه پیش از محاکمه در سال 2019 که در آن اصرار داشت از قاضی سوال کند که چرا باید برای هشت مرگ مورد قضاوت قرار گیرد، در حالی که «هزاران و هزاران مسلمان در سراسر جهان در حال مرگ هستند».

دادستان ها گفتند سایپوف به غیرنظامیان حمله کرد تا گروه دولت اسلامی را تحت تاثیر قرار دهد تا بتواند عضو آن شود و از کار خود راضی به نظر برسد و بعد از صحبت با یک مامور اف بی آی لبخند زد.

در میان کسانی که شهادت دادند، تعدادی از اعضای خانواده از بلژیک بودند که در این حمله مجروح شدند. آریستید ملیساس، یک پدر، گفت که اعضای خانواده را به چالش کشیده است تا با دوچرخه های خود به مرکز تجارت جهانی بروند و بازنده پول بستنی را بپردازد. با برخورد کامیون سایپوف، جمجمه او شکسته و تحت عمل جراحی مغز قرار گرفت.

همسر او، ماریون ون ریث، از بیدار شدن در بیمارستان برای اطلاع از قطع شدن پاهایش صحبت کرد.

وکلای سایپوف گفته اند که روند مجازات اعدام توسط دونالد ترامپ، رئیس جمهور سابق آمریکا که یک روز پس از حمله توییت کرد که “سایپوف باید مجازات اعدام دریافت کند!”

جو بایدن پس از تصدی پست ریاست جمهوری، اعدام برای جنایات فدرال را متوقف کرد.

تا قبل از محاکمه سایپوف، وزارت دادگستری بایدن، زیر نظر دادستان کل مریک گارلند، هیچ تلاش جدیدی برای دریافت مجازات اعدام در یک پرونده فدرال انجام نداده بود. اما گارلند به دادستان‌های ایالات متحده اجازه داد تا به حمایت از مجازات اعدام در پرونده‌هایی که از دولت‌های قبلی به ارث رسیده‌اند، ادامه دهند.

یک دهه از آخرین باری که هیئت منصفه در نیویورک حکم اعدام را بررسی کرد می گذرد.

هیئت منصفه فدرال در بروکلین دو بار برای مردی که دو کارآگاه پلیس نیویورک را به قتل رساند، یک بار در سال 2007 و بار دیگر در سال 2013 حکم اعدام صادر کردند، اما هر دو حکم در دادگاه تجدید نظر لغو شد. یک قاضی در نهایت حکم کرد که قاتل معلول ذهنی است.

در سال 2001، درست چند هفته قبل از حملات 11 سپتامبر، هیئت منصفه فدرال در منهتن از صدور حکم اعدام برای دو مردی که در بمب گذاری های مرگبار دو سفارت آمریکا در آفریقا محکوم شده بودند، پس از اینکه وکلای آنها از آنها خواستند که از متهمان شهید نسازند، خودداری کردند.