ویکتوریا آزارنکا تردیدها و برچسب “شرور” را در بازگشت به نیمه نهایی کنار گذاشت | اوپن استرالیا 2023

«دیمی دانید 10 سال پیش چه اتفاقی افتاد؟ ویکتوریا آزارنکا می گوید. خواندن احساسات او به دلیل عینک آفتابی که در کنفرانس مطبوعاتی به چشم می‌زند دشوار است، اما صدای او با تحقیر طولانی مدت همراه است. فرضیاتی در مورد اتفاقی که در ملبورن پارک در سال 2013 رخ داد، زمانی که آزارنکای 23 ساله، در نیمه نهایی خود مقابل اسلون استفنز، 5 امتیاز مسابقه را از دست داد، قبل از پیروزی در مسابقه، یک تایم اوت طولانی و بحث برانگیز پزشکی گرفت و سپس از او دفاع کرد، مطرح شد. عنوان 2012.

اما یک دهه بعد، در زمینه ارجاعات او به اضطراب و حملات پانیک که با ترس شدید از شکست – در میان چیزهای دیگر – دامن می‌زند، این حس وجود دارد که واقعیت ممکن است ظریف‌تر باشد. آزارنکا به قول خودش به عنوان “شرور” در روایت هالیوودی که بسیاری از ورزش ها را همراهی می کند، ترسیم شده است. او می‌گوید: «اما ما شرور نیستیم، قهرمان نیستیم – ما انسان‌های معمولی هستیم که خیلی چیزها را پشت سر می‌گذاریم.

“این یکی از بدترین چیزهایی بود که من تا به حال در حرفه حرفه ای خود از سر گذرانده ام، نحوه برخورد با من بعد از آن لحظه. راهی که باید خودم را توضیح می دادم، تا ساعت 22:30 شب، چون مردم نمی خواستند مرا باور کنند.

«فرض‌ها و قضاوت‌ها، همه آن نظرات فقط چرند هستند، زیرا هیچ‌کس برای دیدن داستان کامل وجود ندارد. مهم نبود چند بار داستانم را گفتم، تمام نشد… 10 سال طول کشید تا از پس آن بربیایم. بالاخره از آن گذشته ام.»

رنسانس آزارنکا فقط مربوط به تنیس او نیست، اگرچه تنیس او نقش مهمی ایفا کرده است. شماره 1 بلاروسی سابق جهان برای اولین بار پس از آن رویدادها در سال 2013، به لطف عملکردی “وینتیج” در مرحله یک چهارم نهایی در برابر نفر سوم، جسیکا پگولا، به چهار مرحله نهایی مسابقات آزاد استرالیا بازگشت. اما این می تواند استنباط شود که این وینتیج آزارنکا با نسخه اول یکسان است، زمانی که در مورد نسخه فعلی بسیار متفاوت است.

اوج اولین حضور او زمانی بود که او در اوایل 20 سالگی بود و دوست پسر نوازنده، ردفو، را به کنفرانس های مطبوعاتی آورد. در آن زمان او همیشه احساساتی که در دادگاه داشت را درک نمی کرد، چه رسد به اینکه در مورد آنها چه کاری انجام دهد. این روزها او به احتمال زیاد پسر هفت ساله خود، لئو را برای ملاقات با رسانه ها می آورد. نبرد دشوار حضانت، دیدگاه و دیدگاه او را شکل داده است، همانطور که “کار روزانه” او برای ایجاد آگاهی از احساسات خود و مبارزه با خودگویی منفی.

او می گوید: «من با تلاش نکردن برای مثبت بودن، فقط تلاش برای خنثی بودن، نه منفی بودن شروع کردم. «پذیرفتن اضطرابی که دارم، پذیرش ترسی که دارم، به نوعی کار کردن با آن… که انجام دادن آن بسیار سخت است.

“من بسیار خوشحالم که فرآیندی که طی می کنم باعث می شود نسبت به خودم اعتماد به نفس داشته باشم، در مورد خودم خوشحال باشم و به من کمک کند بازتر باشم، پذیرفته تر باشم، دلسوز باشم. “دلسوزی” کلمه ای بسیار سخت برای من بود که درک کنم.

هنگامی که او در روز پنجشنبه برای حضور در فینال با النا ریباکینا بازی می‌کند، نیازی به اعتبارسنجی خارجی نخواهد داشت، اگرچه مطمئناً آن را به هر حال برای این کمپین دریافت می‌کند، که قهرمانی او در سال 2020 را به فینال اوپن ایالات متحده یادآوری می‌کند. مسلماً بهترین بازیکن این تورنمنت، او در مقابل بهترین سرور خود در قهرمان فعلی ویمبلدون قرار خواهد گرفت، که خودش مجبور شد برای جدی گرفتن او بجنگد اما قاطعانه خودش را با شکست در دور چهارم از نفر اول، ایگا سویاتک و سپس اعلام کرد. یلنا اوستاپنکو در کوارتر.

اکنون فقط ریباکینا مانع است و قزاق به اندازه پگولا که نیمی از امتیازهای اولین سرویس خود را از دست داد در سرویس های او سخاوتمند نخواهد بود. اما اگر آزارنکا پیروز شود، می‌تواند نیمی از فینال بالقوه تمام بلاروس را تشکیل دهد، با آرینا سابالنکا، بازیکن پنجم، امیدوار است که او تبدیل به آخرین بازیکن 50 بازیکن برتر جهان نشود که توسط ماگدا لینت پس از شکست لهستانی بدون رده‌بندی، کارولینا پلیسکووا در روز چهارشنبه. جایگاهش در نیمه نهایی را تضمین کند.

نتایج به هر سمتی که باشد، آزارنکا از آنچه که هست راحت است.

او می‌گوید: «به من گفته می‌شود که دارم تقلب می‌کنم، دارم جعل می‌کنم، سعی می‌کنم مردم را از بازی‌شان دور کنم. اگر کسی واقعاً مرا بشناسد، همه چیز در مورد شخصیت من اشتباه است. در نقطه ای می گویید: “واقعا؟ من؟ این تردیدها شروع به خزش می کنند.

“حالا من فقط اهمیتی نمی دهم. من بیشتر و بیشتر به آنچه در مورد خودم می دانم اطمینان دارم و با آن در آرامش هستم. آن نظرات، قضاوت‌ها، آنها وجود دارند – من متوجه آنها هستم، اما اهمیتی نمی‌دهم.»