بوکس سلبریتی ها درست مثل چیز واقعی است: مبتذل، جعلی و اغلب بی کیفیت | مشت زنی

تیاو مبارزان با نامطمئنى دور همديگر مى چرخند، كمى هياهو، پنجه در هواى تازه مى دوند، اندامشان را شل مى كنند، بهار و ضربان بوم را زير چكمه هايشان احساس مى كنند. حدود 15 ثانیه طول می کشد تا از این موضوع خسته شوند و شروع به تاب خوردن روی یکدیگر کنند.

KSI مستقیماً به راست پرتاب می کند که به طرز عجیبی شبیه مردی است که در اتوبوس می افتد. FaZe Temperrr، کمی خارج از تعادل، با یک چک قلاب پاسخ می دهد که مردی را به یاد می آورد که سعی می کند یک گربه را در یک دستش بگیرد. تقریباً نیم دقیقه از آن شروع به معامله می کنند، اگرچه باز هم این توصیف تا حدی ناکافی به نظر می رسد. آنچه واقعاً اتفاق می‌افتد این است که KSI به‌طور وحشیانه به سمت Temperrr می‌دود و بازوهایش را تکان می‌دهد، و بنابراین Temperrr نیز شروع به تکان دادن وحشیانه بازوهای خود می‌کند – می‌دانید، همانطور که هر یک از ما در موقعیتی مشابه این کار را انجام می‌دهیم – قبل از اینکه در نهایت مانند یک جفت دور انداخته خود را در اطراف یکدیگر درگیر کنند. درختان کریسمس روی سنگفرش سیدکاپ.

پس از مدتی KSI شروع به یافتن برد خود می کند، کمی بهتر راش های خود را زمان بندی می کند تا از اهرم های طولانی Temperrr دور بماند و از سرعت برتر خود در انفجارهای رعد و برق استفاده کند. در حالی که کمتر از یک دقیقه از دور اول باقی مانده است، او وارد می شود و یک ترکیب محکم از راست-چپ را آزاد می کند که در دفاع های کاملا تئوریک Temperrr رخنه می کند و او را روی صورتش می گیرد. در حالی که پاهای تمپر در زیر او قفل می‌شود، حدود 12000 طرفدار در ورزشگاه ومبلی فریاد می‌زنند و زوزه می‌کشند و طوری بلند می‌شوند که انگار همه اینها یک چیز واقعی است.

و، می دانید، شاید اینطور باشد. شاید جالب‌ترین جنبه اینفلوئنسر بوکس – پدیده‌ای نسبتاً جدید که در آن ستاره‌های شبکه‌های اجتماعی برای چند دقیقه به یکدیگر سیلی می‌زنند تا صراحتاً تعداد مخاطبان شگفت‌انگیز باشد – این است که چقدر مشتاق است که خود را به «ورزش مناسب» بپوشاند. مفسران واقعی هستند که چیزهای واقعی بوکس را می گویند. پس از پیروزی او، KSI یک کمربند برای یک عنوان کاملا ساخته شده به دست می آورد. در رسانه های اجتماعی طرفداران مبارزه را با جزئیات دقیق تجزیه و تحلیل می کنند، در مورد مخالفان احتمالی بعدی برای KSI بحث می کنند. ظاهرا جو فورنیه یک گزینه است. سالت پاپی او را صدا می کند. بدیهی است که جیک پل کسی است که همه می خواهند، اما هیچ کس انتظار ندارد برای مدتی این اتفاق بیفتد.

اگر با شخصیت های این جهان موازی کنجکاو آشنا نیستید، ممکن است که چشمان شما مدت ها قبل از این نقطه شروع به برق زدن کرده باشد. و شاید عکس‌العمل طبیعی در اینجا صرفاً با یک تکان کوچک سر، مرثیه‌ای آرام و کنار گذاشتن خشنی درباره جوانان این روزها باشد. حتی در داخل ورزش، ظهور اینفلوئنسرها در معرض بحث‌های شدید، دست دادن مروارید و مشت تکان‌ها قرار گرفته است، چشم‌اندازهایی از آینده‌ای آخرالزمانی که در آن بوکس کاملاً توسط نمایش‌های فرعی سلبریتی‌های بی‌اهمیت مصرف شده است. تنها در چند سال اینفلوئنسرها اقتصاد این ورزش را به حدی منحرف کرده‌اند که افرادی مانند KSI و پل در چند مبارزه بیشتر از آن چیزی که مثلاً یک قهرمان جهانی مانند جاش تیلور در زندگی‌اش کسب کرده است، کسب کرده‌اند.

برای من بخش واقعاً جالب این است که چرا صدها هزار نفر آنقدر روی محصولی سرمایه گذاری می کنند که – با هر استاندارد ورزشی عینی – خیلی خوب نیست. و واقعا سرمایه گذاری شده اند. بر اساس برخی گزارش‌ها – و مانند هر عدد بزرگ دیگری در بوکس، احتمالاً باید اینها را با همراهی مناسب سالین انجام دهید – مبارزه KSI و Faze Temperrr در آخر هفته گذشته 300000 خرید به ازای پرداخت در Dazn را به خود جلب کرد. یک مسابقه KSI-Paul احتمالاً تمام رکوردهای شناخته شده را خواهد شکست.

اولین چیزی که باید به آن اشاره کرد این است که از همه نظر، مخاطبان بوکس سلبریتی ها با مخاطبان بوکس سنتی کاملاً متفاوت هستند. به طور کلی، آنها جوان‌تر هستند، به جای خود ورزش، ستاره‌ها را دنبال می‌کنند، به دودمان حلقه یا نوشته‌های جورج پلیمپتون توجه چندانی ندارند. احتمالاً در جمعه شب آنها را در سالن یورک نخواهید دید. هنگامی که حباب بوکس یوتیوب شروع به پرچم گذاری کرد – تقریباً همانطور که در نهایت هر روند اینترنتی انجام می دهد – به احتمال زیاد اینفلوئنسرها طرفداران خود را با خود خواهند برد.

نکته دومی که باید به آن اشاره کرد این است که در اتهامات ابتذال و بخل، دعواها و محتوای بی کیفیت به خاطر محتوا، طنز خاصی وجود دارد، با توجه به اینکه اینها صفاتی هستند که برای دهه ها در تار و پود بوکس تنیده شده اند. دعواهای بزرگ به ندرت انجام می شود، هیچ کس واقعاً چیزی را که می گویند منظور نمی کند، منافع شخصی حاکم است و کیفیت محصول اغلب با نقش تبلیغاتی مطابقت ندارد. علاوه بر این، شیرین کاری های روابط عمومی و آزمایش های متقاطع واقعا چیز جدیدی نیستند. یورش شوم محمدعلی به کشتی در دهه 1970 را به خاطر دارید؟

در چنین شرایطی است که باید ظهور شگفت انگیز اینفلوئنسرها را دید. به تعبیری، اینفلوئنسر بوکس نوعی بازی ورزشی است: تقریباً طنزی بر خود بوکس، قوس و دانش و آغشته به کنایه، ویژگی‌های موجود آن را می‌گیرد و آنها را برای اثرگذاری اغراق می‌کند. آنها شبیه بوکسورها هستند. آنها مانند بوکسورها راه می روند و رفتار می کنند. آنها مثل بوکسورها با هم حرف می زنند و همدیگر را صدا می کنند. خود محصول ظاهراً شبیه بوکس است. زمانی که خط پانچ فرو می‌رود – آنها در ساعت 1 بامداد در The Grapes مثل مستها با هم دعوا می‌کنند – شما در حال شوخی هستید.

و با هر معیاری، این واقعا یک شوخی بسیار خوب است: ایجاد یک پاستیچ از بوکس به قدری موثر و بی نقص که ثابت شده است که محبوب تر از چیز واقعی است. شاید تصادفی نباشد که بسیاری از بوکسورهای یوتیوب کار خود را با فیلمبرداری از شوخی ها و قرار دادن آنها در فضای مجازی آغاز کردند. وظیفه بوکس این است که کشف کند چرا برای تقلید مسخره آمیز بود.