به گزارش دپارتمان اخبار اقتصادی پایگاه خبری آبان نیوز ،
یکی از ستونهای اساسی تفکر حزب محافظهکار منجر به فروپاشی بریتیش ولت، سازنده باتری خودروهای الکتریکی و امید به نجات صنعت خودروی بریتانیا شده است. به گفته بوریس جانسون، با یک کارخانه 3 میلیارد پوندی که قرار است در بلیت ساخته شود و سواحل نورثامبرلند را روشن کند، این تجارت متعلق به بریتانیا و اداره آن میتواند «هزاران شغل در قلبهای صنعتی ما ایجاد کند» و تولید خودروهای الکتریکی را افزایش دهد. بخشی از انقلاب صنعتی سبز ما».
نه برای این دولت و نه هیچ یک از پیشینیان آن از سال 2010، برنامه ریزی دقیق و همکاری با صنعت که سرمایه گذاری در ژاپن، کره جنوبی، چین، آلمان و ایالات متحده را به پیش می برد. وزرا ترجیح می دهند که دستان خود را در کنار خود نگه دارند و کیف پول خود را محکم بسته نگه دارند تا در صورت متهم شدن به بازگشت به شرکت گرایی دهه 1970.
پایبندی به بازار آزاد به وزرا این امکان را می دهد که صرفاً با ارائه زمین خالی، کاهش مالیات و مقداری منابع مالی در مراحل اولیه توسعه، زمینه را برای سرمایه گذاری های عمده بخش خصوصی آماده کنند. مانند مورد بریتیش ولت، حامیان بخش خصوصی باید قبل از اینکه دولت مبالغ قابل توجهی پول نقد را متعهد شود، پیش قدم شوند. و هنگامی که نگرانی ناگفته در مورد عدم سیاست گذاری یکپارچه دولت، بخش خصوصی را از دادن تعهد مالی قابل توجه باز می دارد، می توان گفت که این طرح بدون هیچ سرزنشی به شماره 10 شکست خورده است.
در این مورد اخیر، وقتی می گوییم وزرا، این اتهام را می توان دقیقاً متوجه کواسی کوارتنگ کرد. ابتدا به عنوان وزیر بازرگانی و سپس به عنوان صدراعظم، او همیشه از ارائه نوع حمایتی که ممکن بود سازنده باتری را به سمت ستون فقرات صنعت خودرو سوق دهد، عقب نشینی کرد.
کسانی که در صنعت با کوارتنگ سروکار داشتند، میگویند که، در حالی که او به ایدههای آنها گوش میداد و برای مصیبتشان ابراز همدردی میکرد، از نظر مذهبی به اعتقاد خود مبنی بر اینکه وزیران در خطر آنها دخالت میکردند، پایبند بود.
مدیر کل CBI، تونی دانکر، دوره ریاست خود را در اواخر سال 2020 با اشتیاق تقریباً بی حد و حصر برای برنامه ارتقای سطح جانسون و اسنادی که از وایت هال بیرون می ریزند با سرمایه گذاری تجاری در راس دستور کار آغاز کرد. هفته گذشته، نگرانی ناگفته او در حاشیه مجمع جهانی اقتصاد در داووس منتشر شد، جایی که گزارش شد که وی گفت که سرمایه گذاری تجاری بریتانیا را به دلیل عدم وجود یک استراتژی منسجم ترک می کند.
رئیس کسب و کار معمولاً نیمه پر فنجان گفت که شرکتهای ژاپنی، آمریکایی و اروپایی قارهای به بریتانیا پشت کرده و در مکانهایی سرمایهگذاری میکنند که با سخنان گرم مواجه میشوند. در روز دوشنبه، او در یک سخنرانی برای اعضای CBI خواهد پرسید: “آیا بریتانیا در مسیر رشد گیر کرده است؟” و “بله” پاسخ دهید.
بریتیش ولت همیشه قرار بود برای دولت مشکلاتی ایجاد کند. این شرکت در زمینهای که قبلاً مملو از شرکتهای صنعتی بزرگ و نوآور، از جمله پاناسونیک، الجی و CATL، تامینکننده چینی فولکسواگن و احتمالاً بزرگترین سازنده باتریهای لیتیوم یونی، از صفر شروع میکرد.
تصمیم بریتیش ولت برای توسعه باتری خود با توجه به سطوح سرمایه گذاری مورد نیاز، طرحی پرخطر بود. همچنین هیچ شرکت بزرگ خودروسازی متعهد به خرید اجناس آن نبود. رقیب سوئدی آن، نورث ولت، رویکرد مشابهی را دنبال کرده بود، اما با 350 میلیون یورو بودجه اتحادیه اروپا و سرمایه گذاران بزرگ از جمله BMW و VW.
این نوشته تابستان گذشته برای Britishvolt روی دیوار بود که مدیر اجرایی آن به طور ناگهانی استعفا داد نگهبان اسناد فاش شده ای را گزارش کرد که نشان می داد این شرکت تحت حمایت زندگی است.
به جای عقب نشینی برای تماشای بازگشایی کند آن، منشی های تجاری متوالی ممکن بود بیشتر درگیر شوند و یا نیروی مهندسی بریتانیا را به پروژه آورده باشند، یا با جگوار لندرور هندی همکاری کنند یا به یک ارائه دهنده کارآمدتر روی آورند. در عوض، بریتیش ولت سقوط کرده است و بریتانیا سال ها از رقبای اصلی خود عقب است. فقط نیسان که از کارخانه باتری چینی انویژن در شمال شرق پشتیبانی کرده است، خط تامین داخلی امن دارد.
کوارتنگ در میان بسیاری از وزرای محافظه کار است که تاریخ دهه 1980 را به عنوان یکی از وزرای بریتانیا می خواند که به لطف بیزاری ایدئولوژیک تاچری ها از مداخله دولت، بریتانیا را روی نقشه قرار داد. با این حال، خارج از بازار واحد اتحادیه اروپا، موفقترین بخشهای تولیدی بریتانیا – هوافضا، خودروسازی و علوم زیستی – با مشکل مواجه هستند و بدون هیچ برنامهای برای کمک به آنها برای غلبه بر موانع آشکار بر سر راه خود، به زودی به عقب برخواهند گشت.
طرفداران برگزیت، اتحادیه اروپا را به عنوان لاک پشت خرگوش درخشان بریتانیایی می پندارند، که بدون محدودیت توسط بوروکراسی، روایت داستان را به چالش می کشد و در آخرین مسیر جلو می رود.
اما بریتیش ولت هرگز قرار نبود جوزیا ودگوود دیگری باشد که توسط رئیس V&A، تریسترام هانت، با دگرگونی بریتانیا در قرن هجدهم در کتاب اخیرش اعتبار یافته است. پاتر رادیکال. تولید در قرن بیست و یکم با همکاری است. اگر نیاز به یادآوری داشته باشیم، جیمز دایسون، سازنده جاروبرقی، خود را به اندازه کافی باهوش برای ساخت یک خودروی الکتریکی تصور کرد و شکست خورد.
وقتی تا سال 2030 100 درصد خودروهای فروخته شده در بریتانیا باید برقی یا هیبریدی باشد، برای وزرا و کارمندان دولت در بخش بازرگانی این یک نقطه پایین جدید است که به پول نقدی که با سرمایهگذاری نکردن در بریتیش ولت پسانداز کردهاند، افتخار میکنند، به خصوص زمانی که تنها امید این شرکت است. موفقیت این بود که دولت یک سهم استراتژیک را در دست بگیرد.
100 میلیون پوند پیشنهادی از سوی صندوق 500 میلیون پوندی تبدیل خودرو برای تطبیق کارخانه Blyth کافی نبود. برای همگام شدن با انقلاب صنعتی چهارم، تلاش و هزینه بسیار بیشتری لازم است. تفکر بازار آزاد برای سیاستمداران دیروز است نه امروز.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.