ترامپ و بایدن: سیاست‌های آنها در مرز آمریکا و مکزیک چقدر متفاوت است؟ | مهاجرت به آمریکا

در دوران دونالد ترامپ، آمریکایی‌ها با هجوم تقریباً مداومی از لفاظی‌ها و سیاست‌های نژادپرستانه، ضدمهاجرتی، به‌ویژه در مورد مرز ایالات متحده و مکزیک مواجه بودند، زیرا همان مردی که شعارهای ساخت دیوار در آنجا را رهبری می‌کرد، در انتخابات ریاست‌جمهوری سال 2016 پیروز شد و به پیروزی رسید. کنترل دفتر بیضی شکل برای چهار سال آینده.

ترامپ گفت که مهاجران آسیب پذیر در حال تهاجم هستند. سیستم پناهندگی ایالات متحده – یک تعهد کلیدی به ارزش های انسانی آن – “مسخره” و “دیوانه” بود. مهاجران رنگین پوست به دلیل اینکه ظاهراً از کشورهای “شیتل” به اینجا آمده بودند، تیتر خبرها شدند و مهاجران مکزیکی را فروشنده مواد مخدر، جنایتکار و متجاوز نامیدند.

پس از چنین جنجال‌های عمومی و رسوایی‌های بشردوستانه، جو بایدن خود را به عنوان نامزد ضدترامپ معرفی کرد که بازگردانده خواهد شد. شرافت و نجابت به ریاست جمهوری، تا حدی با ایجاد یک سیستم مهاجرتی عادلانه و انسانی. یکی از بیانیه‌های کمپین او خاطرنشان می‌کند: «بیشتر آمریکایی‌ها می‌توانند سابقه خانوادگی خود را به یک انتخاب ردیابی کنند – انتخابی که در جستجوی فرصت‌های جدید و زندگی جدید، هر چیزی را که آشنا بود پشت سر بگذارند. جو بایدن می‌داند که این منبع انکارناپذیر قدرت ماست.»

در ابتدا، بایدن با انبوهی از اقدامات اجرایی و سایر گام‌های اولیه برای خنثی کردن سرکوب ترامپ، این کار را انجام داد. اما وقتی تعداد افرادی که بدون مجوز از مکزیک وارد ایالات متحده می شدند به سرعت افزایش یافت، تاکتیک های خشن تر او به یک مسئولیت سیاسی تبدیل شد و به جمهوری خواهان انرژی داد تا روایت های نادرست و در عین حال قانع کننده – برای برخی – در مورد یک مرز “باز” ​​و مدیریت نادرست ارائه کنند.

به زودی، فعالان سیاسی ارشد بایدن شروع به تحت فشار قرار دادن او برای اتخاذ رویکردی تندروتر کردند، در حالی که برخی از کارشناسان مهاجرت او از کشتی پریدند، و نمی‌توانستند برخی از همان رویه‌های دوران ترامپ را که از آنها نفرت داشتند، اجرا کنند.

در میان چنین باتلاق ایدئولوژیکی، یک دستور کار مهاجرتی واکنشی، گیج کننده و اغلب متناقض از این دولت بیرون آمده است. و اکنون، سیاست های جدید توسط مدافعان توصیه می شود – و حتی برخی از دموکرات های خدمتگزار – به دلیل سرقت ادبی ظاهراً کتاب بازی خود ترامپ، بدون دریافت اطلاعات معنادار از جانب کنگره یا سازمان های موجود.

بنابراین آیا کاخ سفید بایدن به سادگی یک ترامپ 2.0 درست تر از نظر سیاسی در مورد مهاجرت در مرز ایالات متحده و مکزیک است؟ مقایسه و مقایسه می کنیم.

اعمال بازدارندگی

بسیاری از استراتژی‌های مرزی ترامپ و بایدن بر این مفهوم استوار است که اگر دولت ایالات متحده به اندازه کافی موانع ایجاد کند و از شر انگیزه‌های کافی خلاص شود، مردم از تلاش برای آمدن دست خواهند کشید.

تا کنون، این نظریه واقعاً اجرا نشده است – علیرغم اینکه چندین دهه رؤسای جمهور این الگوی پیشگیری را از طریق بازدارندگی دنبال می کردند، ایالات متحده همچنان به تجربه تعداد بی سابقه مهاجران و پناهجویان در مرز جنوب غربی خود ادامه داده است. اما، در مرزی که از قبل بیش از حد سیاسی، بیش از حد پلیس و تحت نظارت بیش از حد است، دو دولت گذشته هنوز تا حد زیادی بر زیرساخت‌ها و طرح‌هایی که از پیشینیان خود به ارث رسیده‌اند، متکی هستند.

اخیراً، دولت بایدن اعلام کرد که برکناری سریع خود را افزایش خواهد داد، علیرغم اینکه قبلاً گسترش گسترده این اخراج‌های سریع توسط ترامپ را لغو کرده بود. بر اساس این عمل، مهاجران را می توان به سرعت بدون ملاقات با قاضی به کشور بازگرداند.

مقامات بایدن همچنین گفته اند که قانون جدیدی را برای محدود کردن بیشتر صلاحیت پناهندگی پیشنهاد خواهند کرد، اقدامی که خشم مدافعانی را برانگیخته است که قبلاً با ممنوعیت های مشابه در دوران ترامپ مبارزه کرده بودند.

به خطر رانده شد

بدنام ترین خط میانی بین رویکردهای ترامپ و بایدن در قبال افرادی که امروز به مرز ایالات متحده و مکزیک می رسند، استفاده بحث برانگیز دولت ها از قانون بهداشت برای محروم کردن میلیون ها مهاجر و پناهجوی بالقوه برای درخواست حمایت بوده است. به ظاهر نقض حقوق آنها در داخل و بین المللی است.

بسیاری از افرادی که تحت این سیاست قرار می‌گیرند – که اغلب با خلاصه‌نویسی آن، عنوان 42 به آن اشاره می‌شود – در مکزیک سرگردان یا به شرایط خطرناکی اخراج شده‌اند، یا به سرعت به واقعیت‌های ناپایدار و گاهی تهدیدکننده زندگی در خانه بازگشته‌اند که بسیاری از آنها زندگی را به خطر انداخته‌اند. و اندام برای فرار. دیگران در تلاش برای دور زدن نقاط ورودی بسته می میرند.

دولت ترامپ عنوان 42 را ظاهراً به عنوان یک اقدام بهداشت عمومی در روزهای اولیه همه‌گیری کووید-19 مورد استناد قرار داد و از آن برای اخراج سریع صدها هزار نفر – از جمله نزدیک به 16000 کودک بدون همراه، استفاده کرد.

بایدن اعمال سیاست تهاجمی را در مورد کودکان بدون همراه متوقف کرد اما به اخراج افراد و خانواده ها ادامه داد. بسیاری از افرادی که به دلیل عنوان 42 در مکزیک گیر افتاده اند، متعاقباً به قتل رسیده اند، مورد تجاوز جنسی قرار گرفته اند یا ربوده شده اند، با بیش از 13480 گزارش از حملات خشونت آمیز تنها در دوران ریاست جمهوری بایدن.

اگرچه دولت بایدن در نهایت اعلام کرد که قصد دارد محدودیت‌های عنوان 42 را در سال گذشته پایان دهد، اما شکایت‌های معلق آنها را برای آینده قابل پیش‌بینی حفظ کرده است. در همین حال، حتی در حالی که مقامات علناً مخالف اتکا به این سیاست هستند، آنها استفاده از آن را چندین بار، به طور ناگهانی، برای هدف قرار دادن ونزوئلا و اکنون نیز نیکاراگوئه ها، هائیتی ها و کوبایی ها گسترش داده اند.

این تغییرات خط مشی با ایجاد مسیرهای قانونی محدود همراه بوده است، اما الزامات واجد شرایط بودن آنها مستلزم سطحی از منابع مالی و ارتباطات بین المللی است که آسیب پذیرترین و آوارگان اجباری نیمکره غربی احتمالاً نمی توانند ایجاد کنند.

بایدن به مهاجران احتمالی هشدار داد: «فقط در مرز ظاهر نشوید. “در همان جایی که هستید بمانید و از آنجا به طور قانونی درخواست دهید.”

خانواده ها هنوز جدا از هم

بخشی از میراث ماندگار ترامپ به رئیس‌جمهوری مربوط می‌شود که خانواده‌ها را در مرز ایالات متحده و مکزیک از هم جدا کرد و «بچه‌ها» را برای روزها یا هفته‌ها «بچه‌ها» را در قفس انداخت، اغلب با ارتباطات یا اطلاعات کمی برای پیگیری آنها.

در سال 2018، سیاست مهاجرت صفر ترامپ، لیبرال ها و محافظه کاران را به طور یکسان تکان داد، زیرا آنها از جدا شدن کودکان وحشت زده از آغوش والدینی که اکنون تحت پیگرد قانونی بودند، مطلع شدند. ترامپ در نهایت مجبور شد به این جدایی‌های خانواده‌های بیش از حد قابل مشاهده پایان دهد، اما او به پیشبرد شیوه‌های سختگیرانه ادامه داد که تأثیر نامطلوبی بر کودکان و خانواده‌هایی که به دنبال کمک در مرز جنوب غربی ایالات متحده بودند، چه بچه‌های خردسال در بازداشتگاه اداره مهاجرت و گمرک ایالات متحده (یخ) را تحت تأثیر قرار داد. یا در شهرهای مرزی خطرناک مکزیک.

در مقابل، بایدن تا کنون نگهداری خانواده های مهاجر را در بازداشتگاه آیس متوقف کرده است. او همچنین برنامه هایی را از سر گرفت که به برخی از کشورهای حوزه کارائیب و آمریکای مرکزی اجازه می دهد تا با اعضای خانواده خود در ایالات متحده متحد شوند و یک کارگروه هنوز در تلاش است تا خانواده هایی را که توسط دولت ترامپ از هم جدا شده اند، دوباره به هم متصل کند.

با این حال، حتی زمانی که بایدن تلاش می‌کند تا آشفتگی ترامپ را پاک کند، جدایی‌های خانوادگی در عمل ادامه دارد. کودکان بدون همراه از عنوان 42 مستثنی هستند، بنابراین برخی از والدین انتخاب سختی را انجام می دهند تا فرزندان خود را به تنهایی به آن سوی مرز بفرستند، حتی اگر این به معنای فاصله زمانی نامحدود باشد.

خط پایین

پس آیا سیاست‌های مرزی بایدن به یک کپی از سیاست‌های ترامپ تبدیل می‌شود؟

واقعیت با سابقه طولانی رویکردهای بد به مهاجرت بشردوستانه در بین روسای جمهور و برخی حرکت های مثبت به سمت راه حل های بایدن، که با لفاظی متفاوت، راه های قانونی جایگزین جدید و تلاش برای پردازش کارآمدتر تقویت شده است، ظریف تر است.

با این حال موازی هایی وجود دارد. مهم‌تر از همه، هر دو دولت صدمات ویرانگری را به میلیون‌ها آواره اجباری وارد کرده‌اند، کسانی که به دنبال امنیت و فرصتی به اینجا آمده‌اند تا قربانی سیستمی شوند که آنها را سرگردان و آسیب‌پذیر کرده است.

و با توجه به اینکه بایدن اکنون به سمت مرکز حرکت می کند و مهاجرت به عنوان یک مسئله مسئولیت در انتخابات ریاست جمهوری 2024 برای دموکرات ها – که اکثر آنها بدون اینکه بدانند چگونه از مزایای دیگ ذوب آمریکایی دفاع کنند – در روایت های راست گرای بیگانه هراس غرق می شوند – پیشرو است. ، مدافعان – و میلیون ها مهاجر – باید برای آینده ای قابل پیش بینی سخت آماده شوند.