اورتون درگیر یک جنگ داخلی است که می تواند پایانی فاجعه بار داشته باشد | اورتون

منآنقدر خیریه است که بتوان اورتون را باشگاهی در بحران توصیف کرد. یک بحران را می توان با افراد مناسب حل کرد. اورتون در یک جنگ داخلی غرق شده است، عواقب آن می تواند فاجعه بار باشد، و این معیاری برای آشفتگی است که پایان بالقوه سرمربی با بدترین نسبت برد، مایک واکر بدبخت، بر دستور کار آنها قبل از سفر به وستهام تسلط ندارد. .

فرانک لمپارد روز شنبه با 10 شکست در 13 بازی و نزول اورتون به قعر جدول لیگ برتر به اولین باشگاه خود باز می گردد. در انتظار او دیوید مویس است، که او نیز از اواخر اکتبر در یک بازی لیگ پیروز نشده است، او نیز 15 امتیاز کسب کرده و کارش نیز قبل از وقفه دو هفته ای لیگ در خط است. فانتزی نیست اگر پیشنهاد کنیم که اسکاتلندی می تواند در گودیسون پارک دوباره ظاهر شود اگر وستهم از شرکت جدا شود.

و با این حال، حتی در حال حاضر، چشم انداز تحولات مدیریتی جدید برای اورتونی ها همه گیر نیست.

در کمتر از یک هفته آنها به دیکته کردن سیاست های مدیریتی توسط فرهاد مشیری، مالک نامنظم که فکر می کرد سام آلاردایس و رافائل بنیتز ایده خوبی هستند، و به رفتارهای تهدیدآمیز، خشونت آمیز و زن ستیزانه نسبت به اعضای هیئت مدیره توسط باشگاه خود متهم شدند. این اتهامات جدی در روزی مطرح شد که هزاران هوادار در اعتراض به هیئت مدیره اورتون دست به تحصن مسالمت آمیز زدند. رئیس بیل کنرایت، مدیر اجرایی دنیس بارت-باکسندیل – اهداف اصلی تظاهرات همراه با مشیری – گرانت اینگلز، مدیر امور مالی و گرام شارپ، مدیر غیر اجرایی، اسطوره باشگاه، شکست مقابل ساوتهمپتون در جایگاه آخر و اعتراض برنامه ریزی شده را از دست دادند. توصیه کارکنان حراست باشگاه

هیچ تهدید یا توهینی به پلیس مرسی ساید گزارش نشده است، زیرا بیانیه آنها مبنی بر ارتباط آنها با اورتون بر سر این اتهامات حاوی توبیخ باشگاه بود. پلیس گفت که آنها “برای اطمینان از اینکه هرگونه گزارش آینده از طریق کانال های موجود دریافت می شود” در تماس بودند. یک روز پس از بیانیه پلیس، و یکی از اورتون که گفته بود در مورد “حوادث تاریخی خاص” اظهار نظر نمی کند، مقاله ای در اتلتیک منتشر شد که در آن یک منبع باشگاهی اتهامات وارده به بارت-باکسندیل را دوچندان کرد. بازی نامشخص این ادعا تقریباً یک هفته بعد بی‌اساس باقی مانده است. تنها شواهدی که نشان می‌دهد هواداران اورتون اخیراً از مرز عبور کرده‌اند، تصاویری از آزار آنتونی گوردون و مواجهه با یری مینا در هنگام فرار از گودیسون در شنبه گذشته است.

حلقه نابودی اورتون همچنان ادامه دارد. NSNOW، سازمان‌دهندگان این اعتراض، اظهار داشت: «ما از اظهارات و اقدامات اخیر هیئت مدیره اورتون، از جمله استفاده از اطلاعات فاش نشده به رسانه‌ها، که منجر به آسیب قابل توجهی به نام خوب باشگاه و به‌ویژه هواداران شده، وحشت زده شده‌ایم. برای هیئت مدیره هیچ بهبودی از این وجود ندارد. انجمن سهامداران اورتون، که در گذشته به سختی کانون شور و شوق انقلابی بود، گفت که روابط بین مالک، هیئت مدیره و پایگاه هواداران “در پایین ترین حد خود” بوده است. این انجمن که از حذف مجمع عمومی نیز خشمگین شده است، طوماری آنلاین را راه اندازی کرده است که خواستار رای عدم اعتماد به هیئت مدیره شده است. تقریباً 11000 امضا در 24 ساعت اول جذب کرد.

نتیجه این شکست معکوس این است که اورتون کار سرمربی خود را – و در نتیجه، دورنمای خود را برای اجتناب از سقوط – دشوارتر کرده است. آنها همچنین نحوه اداره اورتون و اینکه چرا مشیری چنین سر و صداهایی را برای فروش یا اعمال تغییراتی که در زمان خریدش در باشگاه به بالا نیاز داشت، به گوش می رسد را افشا کرده اند. سقوط اورتون در زمان میلیاردر ایرانی-بریتانیایی شتاب گرفت، اما با او شروع نشد. این باشگاه از نظر تجاری از همتایان خود در لیگ برتر عقب بود و سه پروژه ناموفق استادیوم به نام خود داشت، زمانی که کنرایت، مدیون مویس به خاطر حفظ رقابت اورتون برای 11 سال، سرانجام یک سرمایه‌گذار بسیار مورد نیاز پیدا کرد و مشیری را در فوریه دعوت کرد. 2016.

مشیری حداقل راه حلی برای مشکل استادیوم اورتون با ساخت و ساز در زمینی چشمگیر در براملی مور داک پیدا کرده است. با این حال، او هنوز سرمایه‌گذاری اضافی مورد نیاز برای تکمیل پروژه را تضمین نکرده است، و این جستجو با باشگاه در چمپیونشیپ آسان‌تر نخواهد بود. سقوط مستلزم فروش دارایی های تیم و افزایش شبح مدیریت باشگاهی است که مجموعاً 372.6 میلیون پوند ضرر در سه مجموعه قبلی در دسترس داشته است. حدود 700 میلیون پوند برای بیش از 50 بازیکن در دوره مشیری هزینه شده است که کمی بیش از 400 میلیون پوند از فروش آن جبران شده است. روابط تجاری سودآور با شرکت های متعلق به علیشیر عثمانوف، شریک تجاری سابق مشیری، از زمان حمله روسیه به اوکراین قطع شده است.

مشیری با اجازه دادن به کنرایت برای باقی ماندن یک رئیس بانفوذ، وضعیت موجود را در زمانی که اورتون به بازنشانی نیاز داشت حفظ کرد. حامیان کنرایت استدلال می کنند که تأثیر او در مهار بدترین زیاده روی های یک مالک تأثیرپذیر که هیچ استراتژی یا برنامه ای ندارد و مکرراً از توصیه های ضعیف چند مأمور دوستانه پیروی کرده است، حیاتی بوده است.

مشیری با شرایط خودش شکست نخورده است. همین امر در مورد لمپارد صدق می‌کند، شخصیتی باوقار که از سرزنش سیرک اورتون به خاطر نتایجی که می‌داند مشکل طلسم را دارد، خودداری کرده است. 9 پیروزی در لیگ در 12 ماه و سه برد در لیگ در این فصل رکوردهای وحشتناکی را نشان می دهد. اما، آیا باید تبر بعد از وستهم بیفتد، عملکرد او در اورتون چقدر دقیق قابل قضاوت است؟ لمپارد اکثریت قریب به اتفاق فصل را بدون یک گلزن شناخته شده سپری کرده است که می توانست تساوی ها را به پیروزی و شکست های اندک را به تساوی تبدیل کند، زمانی که دفاع و خط هافبک بازسازی شده او در اوایل رقابت ها پایه و اساس را ارائه کرد.

اورتون از اول جولای سال گذشته می دانست که گل های ریچارلیسون باید جایگزین شوند. سه هفته از پنجره ژانویه می گذرد و هنوز هیچ قراردادی وارد نشده است. در همین حال ساوتهمپتون، وستهم، بورنموث، وولوز، لیدز، ناتینگهام فارست و استون ویلا تقویت شده اند. دنی اینگز که اکنون یکی از حریفان شنبه است، کوین شید، مهاجم جدید برنتفورد و جورجینیو راتر، رکورددار خرید لیدز، در لیست علاقه مندی های لمپارد بودند.

فصل گذشته اورتون اتحادی را داشت که لمپارد بین هواداران و یک تیم در حال مبارزه ایجاد کرد تا “آنها را از خط خارج کند” – به قول او – در یک مبارزه پرشور علیه سقوط. آن عصا رفته است و توسط باشگاهش پرت شده است.