به گزارش دپارتمان اخبار ورزشی پایگاه خبری آبان نیوز ،
نادیده گرفتن نقش خود به عنوان سرمربی تیم منچسترسیتی توسط پپ گواردیولا، اولین نگاهی به نقاب عمومی شهرنشین کاتالان از زمان سردرگم شدن فصل افتتاحیه اوست.
در آن زمان هم مثل الان، دلیل عصبانیت مدیر تیم ناکارآمد بود. گواردیولا پس از یک پیروزی سخت مقابل برنلی در ژانویه 2017 می دانست که مبارزه برای کسب مقام در لیگ قهرمانان است نه عنوان قهرمانی، و وقتی خبرنگاران از او پرسیدند، این برنده فوق العاده نتوانست انزجار خود را مهار کند.
فاش شدن پنج شنبه شب پس از پیروزی 4-2 مقابل تاتنهام از دو جنبه متفاوت با بحران کوچک شش سال پیش بود که همچنین مصاحبه ای ناخوشایند با دامیان جانسون، خبرنگار بی بی سی (که او عذرخواهی کرد) را به نمایش گذاشت.
اولاً، گواردیولا اکنون دارای چهار عنوان قهرمانی در لیگ برتر در پنج فصل در رزومه است و در هفتمین فصل خود، به آزمایشات و مصائب فوتبال انگلیس آشناست. و ثانیاً انتقاد از اتهامات مولتیمیلیونر او، تخلیه طحال بدون سر و صدا نبود، بلکه یک ترفند روانشناختی حساب شده (یا بازی ذهنی) بود تا سعی کند عملکردهای فهرستشده را در زمانی که سیتی به 19 بازی میرسد، متوقف کند.
گواردیولا یک مدیر ماکیاولی نیرنگی نیست، اما او مرد باهوشی است که میداند شیوه برتری سیتی در ورزشگاه اتحاد در نیمه اول و عقب افتادن 2-0، آخرین مورد در توالی نگران کننده از نمایشها بود که باعث شکست برنتفورد و منچستریونایتد شد. تساوی با اورتون با کسب هفت امتیاز از 15 امتیاز قبلی موجود.
اگر تاتنهام به خاطر سرکوب میزبان در داخل زمین خود در زمانی که قبل از بازی در اختیار داشت، مستحق ستایش است، هنوز هم عجیب بود که شاهد باشیم که ماشین آبی معمولاً روان و بی رحم گواردیولا قادر به شکست دادن پرس اولیه نیست، همانطور که اغلب در بازی های رده بالای خود انجام می دهند. تکنیک و حرکت هوشمندانه قهرمانان در وقت استراحت مورد تشویق قرار گرفتند و در پایان مورد تشویق قرار گرفتند زیرا جولیان آلوارز، ارلینگ هالند و ریاض ماهرز (دو بار) اسپرز را در نیمه دوم کنار گذاشتند، قبل از اینکه گواردیولا به آنها و سایر تیمهای داخلی ضربه بزند.
تصمیم برای فراخوانی همان حوزه انتخابیه که امنیت شغلی همه مدیران به آن بستگی دارد – بازیکنان او – ممکن است به عنوان شجاع، احمق، یک قمار یا گیج کننده تحلیل شود. شاید همه. مخصوصاً وقتی او هم به سیخ میزند، وفاداران خانه به دلیل «۴۵ دقیقه سکوت – من آنها را میخواهم» – کارکنان باشگاه و «کل سازمان» در یک کلام با ترکیبی پراکنده از شور، تحقیر، فوریت و شوخ طبعی و که با این تمسخر به یاد ماندنی به پایان رسید که سیتی یک تیم “گل های شاد” است.
یک درهم امارات برای افکار خلدون المبارک، رئیس آرام و حساب شده اش، در مورد قرار گرفتن در پله شیطان، یا شیخ منصور، مالک میلیاردر و معاون نخست وزیر امارات که حقوقش را می پردازد و ولخرجی اش 52 را داده است. یک ساله تیمی که دوران گواردیولا را برای نسل ها تبدیل می کند.
این ما را به این سوال هولناک می رساند: چرا او این کار را کرد؟ چرا خود به خود توپ ها را بچرخانید؟ نگاهی اجمالی به جدول نشان می دهد که پیروزی سیتی آنها را با پنج امتیاز از آرسنال که یک بازی کمتر انجام داده است، عقب تر می گذارد. اگر سیتی یکشنبه وولوز را شکست دهد، پس از آن منچستریونایتد رهبران را بعد از ظهر همان روز شکست دهد، فاصله دو است. اما گواردیولا با این سناریوی نیمه پر لیوان خرخر کرد: «ما در آرسنال حریفی داریم که آتش دارد. دو دهه بدون قهرمانی در لیگ برتر. من واقعیت را توضیح می دهم. همه چیز خیلی راحت است [at City] اما مخالفان منتظر نمی مانند. من تیمم را نمی شناسم: آنها [previously] شور و اشتیاق به دویدن داشت.
در 14 سال من 11 عنوان قهرمانی لیگ را به دست آوردم – این مقدار زیادی است. پس این بدان معناست که هر روز چیزهایی را می بینم که شما نمی بینید زیرا نیستید [there]. این یک بازیکن نیست، همه هستند.” البته این کار گواردیولا است: به پیروزی ادامه دهد و موشکی زیر دست کسانی بگذارد که ناخودآگاه در این تعقیب راحت می شوند. و پاسخ واضح به “چرا؟” این است که گواردیولا ارزیابی کرد که سیتی قبل از تعطیلات روز پنجشنبه بود و پس از حذف شدن از جام کارابائو توسط ساوتهمپتون در هفته گذشته، دید که چگونه ماه آینده میتواند تلاش برای جلوگیری از اتفاقات اولین کمپین را شکست دهد – یا انجام دهد: فصل بدون جام
پس از وولوز، آرسنال این شانس را دارد که سیتی را در دور چهارم روز جمعه از جام حذفی حذف کند، سپس بازی برگشت لیگ مقابل اسپرز (5 فوریه)، اولین مسابقه قهرمانی با توپچی ها در امارات است (15 فوریه). بازگشت در آوریل باید کلاسیک باشد)، و از سرگیری لیگ قهرمانان اروپا در لایپزیگ در پایان همان ماه.
آیا حذف کوبنده همه در سیتی توسط گواردیولا نتیجه معکوس خواهد داشت؟ همانطور که او در روز پنجشنبه صحبت می کرد، یک حکیم در ردیف پشت سر گفت که اگر تیم گواردیولا کامبک را انجام نمی داد، هیچ ابهامی وجود نداشت. این تجزیه و تحلیل دارای مقداری ارز است، تئوری این است که حمله به (عمدتا) تیم او پس از یک برد قدرتمندتر بود – و به عنوان یک فراخوان توجیه پذیر بهتر دریافت شد. به عبارت دیگر، آخرین چیزی که بازیکنان او در صورت پایان تحقیر به آن نیاز داشتند، تحقیر بیشتر آنها بود، با توجه به آنچه که ممکن است برای روحیه و توانایی سرمربی برای “شکست دادن آرسنال” به عنوان قهرمانی انجام دهد.
گواردیولا در حدود ساعت 4 بعدازظهر یکشنبه، زمانی که سوت پایان دیدار وولوز به صدا در می آید، اولین پاسخ را در مورد اینکه آیا باهوش بوده یا احمق خواهد بود. البته پیروزی مطلوب است. اما گواردیولا برای قبول حرفش، مایل است تیمش را بهعنوان بازرگانان نرمافزار پاس و حرکتی ببیند که به همان اندازه مشتاق دویدن و به چالش کشیدن حریفان خود هستند.
می توانید دلیل آن را درک کنید: اینگونه است که گواردیولا سیتی عالی که بر بازی داخلی حکمرانی کرده است. به این حالت برگرد و آرسنال و بقیه ممکن است از بین بروند.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.