به گزارش دپارتمان اخبار بین المللی پایگاه خبری آبان نیوز ،
دانیال، 32، یک کارگر بومی معدن از شهر آبانکای در استان آپوریماک در جنوب مرکزی، در تظاهرات گسترده ای که در سال 2020 پس از برکناری رئیس جمهور مارتین ویزکارا، پرو را فرا گرفت، شرکت نکرد.
اما من این بار، در شهرم، برای حمایت از مردمم، مردم بومی، که برای قرنها توسط «نخبگان» مانند زبالهها رفتار میکردند، شرکت کردم.»
رئیس جمهور دینا بولوارته روز یکشنبه در پی هفته ها تظاهرات اعتراضی علیه رهبری وی که دست کم 48 کشته برجای گذاشت، در لیما، پایتخت، و سه منطقه دیگر وضعیت فوق العاده 30 روزه اعلام کرد. او بارها از استعفا خودداری کرده است.
بر اساس نظرسنجی موسسه مطالعات پرو در این ماه، شش نفر از هر 10 (58٪) پرو معتقدند که مقامات به اعتراضات بیش از حد پاسخ داده اند. همچنین مشخص شد که 83 درصد از شرکت کنندگان در نظرسنجی از انتخابات زودهنگام حمایت کردند و از هر 10 نفر تنها سه نفر دولت بولوارته را تایید کردند.
او میگوید: «مردم واقعاً بهخاطر افرادی که کشته شدهاند، که بیشترشان کشاورزان و مردم بومی هستند، و نیز درباره نژادپرستی و طبقهگرایی صاحبان قدرت عصبانی هستند».
دانیل یکی از تعداد زیادی پرویی از سراسر کشور است که به فراخوان آبان نیوز درباره اعتراضات ضد دولتی پاسخ داد.
تظاهرات گسترده در اوایل دسامبر، پس از آن که پدرو کاستیو، رئیس جمهور وقت آمریکا به دلیل تلاش برای انحلال کنگره و حکمرانی با فرمان، از سمت خود برکنار شد، آغاز شد و به دنبال جلوگیری از رای استیضاح علیه او بود.
من نمی خواهم کاستیو برگردد، زیرا متأسفانه او کار غیرقانونی انجام داد. اما او اولین رئیس جمهور بومی بود که انتخاب شد، او قهرمان ما بود. وقتی او به قدرت رسید، رسانه ها شروع به حمله به او کردند. اما ما به او اعتماد داریم، زیرا او مانند ما بود – یک کشاورز، یک معلم در یک مدرسه روستایی در یک شهر بسیار فقیر. ما احساس می کنیم به ما خیانت شده است.»
دانیل می گوید که اعتراضات به طور گسترده در مورد نابرابری شدید بین مناطق فقیر بومی در جنوب کشور و پایتخت است.
ما پزشکان خوب، تحصیلات مناسب نداریم، مردم اینجا پول و زیرساخت ندارند. کاستیو می خواست قانون اساسی را تغییر دهد تا امکان مشارکت بیشتر مردم بومی را فراهم کند. زمانی که بولوارته که مورد حمایت نخبگان است، استعفا دهد، این آغاز تغییر خواهد بود.
دانیل می گوید از زمان شروع اعتراضات، حضور نظامی شدیدی در آبانکای وجود داشته است. اما اکنون، مردم بسیاری از مناطق به پایتخت سفر کرده اند تا در آنجا اعتراض کنند. بنابراین نیروهای امنیتی کمتر از گذشته در خیابان ها حضور دارند. رسانهها افرادی را که برای حقوق خود اعتراض میکنند «تروریست» میخوانند، مردم بومی را ناآگاه، مردمی بیسواد و بیاحساس نشان میدهند.»
در لیما، پنجشنبه شب درگیری بین پلیس و هزاران معترض آغاز شد. پیش از این، اعتراضات بسیار کمتر بوده است. آلونسو، یک کارآفرین و صاحب یک فروشگاه مد، به عنوان ناظر در اعتراضی در میدان سن مارتین پایتخت شرکت کرد. «حدود 500 نفر بودند. من فقط کنجکاو بودم، با مردم صحبت میکردم و دیدگاههای سیاسی را برای یادگیری و درک کل سناریو رد و بدل میکردم.»
خشونت همچنان در حال افزایش است، تظاهرات بد مدیریت شده اند و اخبار جعلی زیادی وجود دارد. نظر من این است که بولوارته باید استعفا دهد، زیرا کنترل خود را از دست داده، از زور بیش از حد استفاده کرده و ثابت کرده است که قادر به مدیریت بحران نیست.
اما من می ترسم که این فقط باعث خشونت بیشتر شود، زیرا جانشینان احتمالی حتی از بولوارته سرکوبگرتر خواهند بود.
اگرچه او با مشکلات مردمی که در مناطق فقیرتر زندگی می کنند همدردی می کند، اما احساس می کند برخی از خواسته های آنها نادرست است. معترضان می خواهند سیستم منصفانه تر شود، اما برخی از مردم چیزهای غیرممکنی مانند استرداد رئیس جمهور سابق کاستیو، انحلال کنگره را می خواهند.
آلونسو می گوید بحث در مورد نابرابری پیچیده تر از آن چیزی است که به نظر می رسد. اقتصاد دیگر مانند گذشته متمرکز نیست، اما برای رهبران ناکارآمد منطقهای سادهتر است که لیما را سرزنش کنند. آنها می گویند تمام منابع آنها برای غنی سازی سرمایه استفاده می شود، اما این درست نیست.
من بسیار ناراحت هستم که کشور در هرج و مرج و برای کسانی که مرده اند غرق شده است.»
اعتراضات همچنین منجر به مسدود شدن جادههای اصلی پرو شده است که بر قیمتها و در دسترس بودن کالاهای ضروری تأثیر میگذارد. کی، یک تبعه بریتانیایی 65 ساله بازنشسته که به مدت هشت سال در پرو زندگی می کند و از اعتراضات حمایت می کند، تأثیر این امر را توصیف می کند.
هیچ جابجایی کالا وجود ندارد و کمبود مواد غذایی شروع به ضربه شدید می کند. من در یک جامعه خودمختار آند با 250 نفر زندگی می کنم که در آن یک مغازه از یک خانه خالی است. به دلیل مسدود بودن جاده ها، هیچ حمل و نقلی مجاز نیست و هر هفته به ما فرصت کوتاهی داده می شود تا بین شهرهای محلی تردد کنیم.
او می گوید که قیمت ها در سیکوانی، نزدیک ترین شهر، دو برابر شده است. مشکل دیگر این است که مغازههای شهر عمدتاً فقط نقدی هستند و دستگاههای خودپرداز پول نقد تمام شدهاند. “بنابراین، ذخیره مجدد بدون نیاز به دریافت پول نقد از کوسکو، که سه ساعت با آن فاصله دارد، دشوار است.”
«در جامعه ما، مبادله غذای زیادی در جریان است. هفته گذشته یک سوپپزخانه راهاندازی کردیم – در یکی از عصرهایی که اجازه عبور داده شد، از سیکوانی لوازم خریدیم، اما اکنون در حال کم شدن هستند.»
دولچه، محقق 30 ساله، در نزدیکی کوسکو، می گوید که اعتراضات شهر را تقسیم کرده است. «هفته گذشته، شهر تقریباً احساس میکرد که در اعتصاب عمومی است – حملونقل عمومی وجود نداشت و تعداد کمی از فروشگاهها باز بودند. این شهر به شدت به گردشگری متکی است، بنابراین تأثیر اقتصادی آن قابل توجه است و بسیاری از تجارت غیررسمی تحت تأثیر قرار گرفته است.
دولچه از مقامات انتقاد می کند که معترضان را به سازماندهی شدن توسط نیروهای خارجی متهم می کنند. او میگوید: «من با معترضان در کوسکو صحبت کردم و آنها خودسازماندهی شده بودند و مطالبات منطقی را برای چیزهایی مطرح میکردند که مدتها به تعویق افتاده است.
در Abancay، دانیل نگران خشونت بیشتر است. «اینجا در جنوب پرو، مردم بیشتر و بیشتری به تظاهرات می پیوندند، آنها سازماندهی بیشتری می کنند. من فکر می کنم اگر رئیس جمهور و کنگره استعفا ندهند، اعتراضات بزرگتر می شود. امید اصلی من این است که دیگر مردمی کشته نشوند.»
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار روز ایران و جهان آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.