بحران آب و هوا ثبات اقتصادی را تهدید می کند – چرا بانک های مرکزی تقسیم شده اند؟ | هوارد دیویس

بحران آب و هوا تبدیل به یک چالش بزرگ برای بانک های مرکزی شده است. سیاست پولی و رویکرد نظارت بانکی آنها چقدر باید تحت تأثیر آن باشد؟

از یک سو، شواهد فزاینده ای وجود دارد که نشان می دهد گرمایش جهانی، به ویژه از طریق تأثیر آن بر کشاورزی، ممکن است فشارهای تورمی ایجاد کند. و حتی شواهد قوی‌تری وجود دارد که نشان می‌دهد ریسک‌های فیزیکی و انتقالی ناشی از بحران آب‌وهوایی تأثیر عمده‌ای بر ارزش دارایی‌های مالی و شرکت‌های مالی داشته و خواهد داشت، که مسئولین ثبات سیستم مالی نمی‌توانند. چشم پوشی.

از سوی دیگر، سیاست های افزایش هزینه های انرژی و کاهش انتشار گازهای گلخانه ای بسیار بحث برانگیز است، به ویژه در ایالات متحده. یک رویکرد فعال ممکن است بانک مرکزی را به یک منطقه جنگ سیاسی سوق دهد که در برابر حمله از هر دو طرف آسیب پذیر است.

تا کنون، بانک های مرکزی تمایل داشته اند که این را سرزمینی بدانند که نمی توانند از آن اجتناب کنند. گروهی از آنها، عمدتاً اروپایی‌ها، برای ائتلاف جدیدی از مایل‌ها فشار آوردند و شبکه برای سبز کردن سیستم مالی در پایان سال 2017 تأسیس شد. فدرال رزرو ایالات متحده در ابتدا دیواری بود اما پس از انتخاب جو بایدن به عضویت کامل درآمد. . بانک خلق چین از ابتدا آنجا بود، و برای مدتی به نظر می رسید که اجماع در مورد وضعیت مناسب بانک های مرکزی پدیدار شود.

که دیگر اینطور نیست. دو اردوگاه تشکیل شده است و به نظر می رسد که آنها بیشتر از هم دور می شوند.

در گوشه قهوه ای، به اصطلاح، ما رئیس فدرال رزرو، جروم پاول را می یابیم. در کنفرانسی در استکهلم در اوایل این ماه، او رنگ های خود را به دکل میخکوب کرد. او گفت: «ما یک «سیاستگذار اقلیمی» نیستیم و نخواهیم بود. ادغام ملاحظات تغییر اقلیم در سیاست‌های نظارتی پولی و بانکی «می‌تواند تأثیرات توزیعی و سایر موارد مهمی بر شرکت‌ها، صنایع، مناطق و کشورها داشته باشد». پاول، بدون شک تحت تأثیر این واقعیت که یکی از نامزدهای بایدن برای هیئت مدیره فدرال رزرو در مواجهه با مخالفت کنگره با دیدگاه های او در مورد بحران آب و هوا کنار می رفت، اصرار دارد که فدرال رزرو نباید به آنجا برود.

افراد دیگری در کمپ قهوه‌ای‌ها عبارتند از مروین کینگ، رئیس سابق بانک انگلستان، که استدلال می‌کند که مسئولیت‌های آب و هوایی «استقلال بانک مرکزی را به خطر می‌اندازد». خطر بزرگتری برای زندگی انسان نمی توان تصور کرد. اوتمار ایسینگ، اولین اقتصاددان ارشد بانک مرکزی اروپا نیز به این موضوع اشاره کرده است.

اما در گوشه سبز نیز مبارزان خمیری هستند. مارک کارنی، مشتاق از زمانی که بانک انگلستان را رهبری کرد، بانک‌های مرکزی را تشویق می‌کند تا «چگونگی بازنگری در … عملیات‌های سیاست پولی خود را برای سازگاری بیشتر با اهداف آب و هوایی قانونی بررسی کنند». کریستین لاگارد، رئیس بانک مرکزی اروپا، خود بحران آب و هوا را “ماموریت حیاتی” توصیف کرده است. فرانک الدرسون، عضو مسئول هیئت مدیره بانک مرکزی اروپا، در طرح‌های خرید اوراق قرضه بانک به دور از شرکت‌های با انتشار کربن بالا، به نفع شرکت‌ها و صنایع سازگارتر با آب و هوا طراحی کرده است. او بانک را یک «واقع‌گرای محتاط» و نه «یک فعال محیط زیست» توصیف کرد (اگرچه برخی از بانکداران تحت نظارت بانک مرکزی اروپا احتمالاً با این موضوع موافق نیستند). وی گفت: “بانک ها چه بخواهند چه نخواهند در خط مقدم انتقال انرژی و آب و هوا خواهند بود.” و نقش ناظر این است که بانک ها را تشویق کند تا سبد وام های خود را با در نظر گرفتن این موضوع مدیریت کنند.

در زمینه سیاست پولی، ایزابل اشنابل، عضو هیئت مدیره بانک مرکزی اروپا، اخیرا توضیح داد که چگونه و چرا بانک ملاحظات تغییرات آب و هوایی را در رویکرد خود لحاظ می کند. بانک مرکزی اروپا علاوه بر «حذف تعصب موجود نسبت به شرکت‌های دارای انتشار گازهای گلخانه‌ای»، قصد دارد «افشاهای مرتبط با آب و هوا را برای واجد شرایط ماندن اوراق قرضه به عنوان وثیقه در عملیات تأمین مالی مجدد ما اجباری کند». عشق سخت.

به نظر می رسد بانک مرکزی اروپا از استدلال پاول مبنی بر اینکه سیاست آب و هوا مختص بانک مرکزی نیست نگران نیست و رویکرد خود را با ذکر این نکته توجیه می کند که اساسنامه بانک علاوه بر حفظ ثبات قیمت ها، از سیاست های اقتصادی اتحادیه اروپا نیز حمایت می کند. اما منتقدان هشدار می دهند که بانک مرکزی اروپا ممکن است به زودی در دادگاه به دلیل تجاوز به وظایف خود به چالش کشیده شود.

به نظر می رسد که بریتانیایی ها در وسط اقیانوس اطلس قرار دارند، همانطور که اغلب اتفاق می افتد. بانک انگلستان در واقع آزمایش استرس آب و هوایی را بر روی بانک های بریتانیا انجام داد. این یک تمرین روشن‌کننده بود: اگر دولت‌ها اقدام مؤثر در قیمت‌گذاری کربن را به تعویق بیندازند، و اگر تعدیلات لازم برای دستیابی به هدف جدید صفر خالص برای انتشار ناگهانی و مخرب باشد، خطرات برای بانک‌ها بیشتر بود. این درک باعث تغییر توسط خود بانک ها شده است. اما رگولاتورهای بریتانیا تاکنون با ایده دستکاری سرمایه مورد نیاز برای افزایش هزینه وام به انتشار دهندگان کربن بالا (به اصطلاح عامل جریمه قهوه ای) یا تشویق به وام سبز (عامل حمایتی سبز) روبرو شده اند. شور و شوق بیشتری برای چنین دستکاری در منطقه یورو وجود دارد، جایی که بانک دو فرانس طرفدار آن است.

از منظر بانک ها، این اختلاف نظرها نگران کننده است. این خطر آشکار وجود دارد که رویکردهای مختلف به خطرات آب و هوایی در حوزه های قضایی مختلف باعث ایجاد انحرافات رقابتی شود. بنابراین، بانکداران امیدوارند که به زودی همگرایی دیدگاه ها ایجاد شود. مخلوط کردن رنگ قهوه‌ای و سبز با هم معمولاً سبز تیره‌تر و کدرتر ایجاد می‌کند: سبز جنگلی، که اغلب به آن می‌گویند. می تواند راه حل مناسبی باشد. اما فعلاً به نظر می رسد فدرال رزرو مصمم به دور ماندن از جنگل است.

سر هوارد دیویس، اولین رئیس اداره خدمات مالی بریتانیا، رئیس گروه NatWest است. او مدیر LSE بود و به عنوان معاون رئیس بانک انگلستان و مدیر کل CBI خدمت کرد.

© Project Syndicate