نخبگان داووس باید با تهدیدهای بزرگی که جهان با آن مواجه است بیدار شوند | نوریل روبینی

آ انبوهی از “مگان تهدیدات” به هم پیوسته آینده ما را به خطر می اندازد. در حالی که برخی از این ها مدت ها در حال ساخت بوده اند، برخی دیگر جدید هستند. تورم سرسختانه پایین دوره پیش از همه گیری جای خود را به تورم بیش از حد بالا امروز داده است. رکود سکولار – رشد دائمی پایین به دلیل تقاضای کل ضعیف – به رکود تورمی تبدیل شده است، زیرا شوک های منفی عرضه کل با اثرات سیاست های پولی و مالی ضعیف ترکیب شده است.

زمانی که نرخ‌های بهره بسیار پایین یا حتی منفی بودند، اکنون به سرعت در حال افزایش بوده و هزینه‌های استقراض را بالا برده و خطر بحران‌های بدهی را ایجاد می‌کنند. عصر جهانی شدن بیش از حد، تجارت آزاد، برون مرزی و زنجیره‌های تامین به موقع به عصر جدیدی از جهانی‌زدایی، حمایت‌گرایی، تقویت مجدد (یا «حمایت از دوستان»)، تجارت امن و «فقط در مورد» تسلیم شده است. ” افزونگی های زنجیره تامین

علاوه بر این، تهدیدات ژئوپلیتیکی جدید خطر جنگ های سرد و گرم را افزایش داده و اقتصاد جهانی را بیشتر بالکانیزه می کند. اثرات تغییرات آب و هوایی شدیدتر و با سرعتی بسیار سریعتر از آن چیزی که بسیاری پیش بینی می کردند در حال تبدیل شدن است. همه‌گیری‌ها نیز احتمالاً مکرر، خطرناک‌تر و پرهزینه‌تر می‌شوند. پیشرفت در هوش مصنوعی، یادگیری ماشینی، روباتیک و اتوماسیون تهدیدی برای ایجاد نابرابری بیشتر، بیکاری دائمی تکنولوژیکی و سلاح های مرگبارتر برای پیگرد جنگ های غیر متعارف است. همه این مشکلات به واکنش شدید علیه سرمایه داری دموکراتیک دامن می زند و افراط گرایان پوپولیست، اقتدارگرا و نظامی را از راست و چپ قدرت می بخشد.

آنچه من تهدیدهای بزرگ نامیده ام، دیگران آن را “چند بحران” نامیده اند – که فایننشال تایمز اخیراً کلمه کلیدی سال خود را نامگذاری کرده است. به نوبه خود، کریستالینا جورجیوا، مدیر عامل صندوق بین المللی پول، از “تلاقی بلاها” صحبت می کند. او در سال گذشته هشدار داد که اقتصاد جهان با “شاید بزرگترین آزمایش خود از زمان جنگ جهانی دوم” روبرو است. به طور مشابه، لارنس اچ سامرز، وزیر سابق خزانه داری ایالات متحده استدلال می کند که ما با حادترین چالش های اقتصادی و مالی از زمان بحران مالی سال 2008 روبرو هستیم. مجمع جهانی اقتصاد در آخرین گزارش خطرات جهانی خود – درست قبل از گردهمایی نخبگان در داووس در این ماه برای بحث در مورد “همکاری در جهانی چندپاره” منتشر شد – مجمع جهانی اقتصاد درباره “دهه منحصر به فرد، نامطمئن و متلاطم آینده” هشدار می دهد.

بنابراین، هر چه اصطلاحات مورد علاقه شخص باشد، توافق گسترده ای وجود دارد که ما با سطوح بی سابقه، غیرمعمول و غیرمنتظره ای از عدم قطعیت مواجه هستیم. در کوتاه مدت، می توان انتظار بی ثباتی بیشتر، خطرات بیشتر، درگیری شدیدتر و فجایع زیست محیطی مکرر را داشت.

توماس مان در رمان بزرگ خود، کوه جادویی، فضای فکری و فرهنگی – و جنون – را به تصویر می کشد که منجر به جنگ جهانی اول شد. اگرچه مان دست‌نوشته‌اش را قبل از جنگ شروع کرد، اما تا سال 1924 آن را به پایان نرساند و این تأخیر تأثیر بسزایی بر محصول نهایی داشت. داستان او در آسایشگاهی می گذرد که الهام گرفته از آسایشگاهی است که او در داووس بازدید کرده بود، همان مکان بالای کوه (هتل Schatzalp) که اکنون جشن های مرتبط با WEF در آن برگزار می شود.

این ارتباط تاریخی بسیار مناسب است. عصر کنونی تهدیدات بزرگ ما به دوره غم انگیز 30 ساله بین 1914 و 1945 بسیار نزدیکتر از 75 سال صلح نسبی، پیشرفت و رفاه پس از جنگ جهانی دوم است. شایان ذکر است که اولین دوره جهانی شدن برای جلوگیری از سقوط به جنگ جهانی در سال 1914 کافی نبود. سقوط بازار سهام در سال 1929؛ افسردگی شدید؛ جنگ تجاری و ارزی؛ تورم، تورم فوق العاده و کاهش تورم؛ بحران های مالی و نکول های عظیم؛ و نرخ بیکاری بالای 20 درصد است. این شرایط بحرانی بود که زمینه ساز ظهور فاشیسم در ایتالیا، نازیسم در آلمان، و میلیتاریسم در اسپانیا و ژاپن شد – که در جنگ جهانی دوم و هولوکاست به اوج خود رسید.

اما به همان اندازه که آن 30 سال وحشتناک بود، تهدیدهای بزرگ امروزی از برخی جهات حتی شوم تر هستند. به هر حال، نسل بین دو جنگ مجبور نبود با تغییرات آب و هوایی، تهدیدات هوش مصنوعی برای اشتغال، یا تعهدات ضمنی مرتبط با پیری جامعه دست و پنجه نرم کند (از آنجایی که سیستم های تامین اجتماعی هنوز در روزهای اولیه خود بودند و بیشتر افراد مسن قبل از دریافت اولین مستمری خود جان خود را از دست دادند. بررسی). علاوه بر این، جنگ‌های جهانی عمدتاً درگیری‌های متعارف بودند، در حالی که اکنون درگیری‌های بین قدرت‌های بزرگ می‌تواند به سرعت در جهت‌های غیرمتعارف تری کشیده شود و به طور بالقوه به یک آخرالزمان هسته‌ای ختم شود.

بنابراین، ما نه تنها با بدترین دهه 1970 (شوک های مکرر عرضه کل منفی)، بلکه با بدترین دوره 2007-2008 (نسبت بدهی بالا به طرز خطرناکی) و بدترین دهه 1930 روبرو هستیم. یک «رکود ژئوپلیتیکی» جدید احتمال جنگ‌های سرد و گرم را افزایش می‌دهد که به راحتی می‌توانند همپوشانی داشته باشند و از کنترل خارج شوند.

تا آنجا که من می توانم بگویم، هیچکسی که امروز در داووس تشکیل جلسه می دهد، رمان بزرگ عصر تهدیدات بزرگ را نمی نویسد. با این حال، دنیای امروز به طور فزاینده‌ای احساس پیش‌بینی‌ای را که انسان هنگام خواندن مان به دست می‌آورد، نشان می‌دهد. بسیاری از ما در قله از خود راضی هستیم و آنچه را که در دنیای واقعی پایین می‌گذرد نادیده می‌گیریم. ما مانند خواب آوران زندگی می کنیم و هر زنگ خطری را که در مقابل ما قرار دارد نادیده می گیریم. بهتر است زودتر از خواب بیدار شویم، قبل از اینکه کوه شروع به لرزیدن کند.