گنونتو و بامفورد دو برابر می شوند و لیدز کاردیف را در جام حذفی شکست می دهد | جام حذفی

وقتی دماسنج به زیر صفر می‌رفت، جسی مارش قیافه مردی را داشت که در گرمای ترمیم‌کننده آفتاب تابستانی که مدت‌ها منتظرش بودیم، لذت می‌برد. ممکن است یورکشایر غربی در میانه زمستانی تلخ و تلخ باشد، اما در شبی که ویلفرید گنونتو با استعداد فوق‌العاده و پاتریک بامفورد تیزبین هر دو دو گل به ثمر رساندند، امنیت شغلی تا آن زمان شکننده لیدز ناگهان بی‌نهایت امن‌تر به نظر می‌رسید.

مسلماً این صرفاً یک بازی تکراری دور سوم جام حذفی در برابر حریفان دسته دوم بود، اما با جدا کردن کاردیف، گنونتو و بامفورد به روزهای درخشان‌تری در آینده برای تیم لیدزی اشاره کردند که در دور چهارم به آکرینگتون استنلی یا بورهام وود سفر می‌کنند.

در آستانه اولین بازی باشگاهش در جام حذفی در الند رود از سال 2016 و تنها 10 ماه از زمانی که هدایت لیدز را بر عهده گرفت، مارش اذعان کرد که تحت فشار است. او گفت: “من آن را درک می کنم.” من ناامید هستم که سریعتر و بهتر پیشرفت نکرده ایم. من باید راهی برای فشار دادن دکمه‌ها پیدا کنم.»

ممکن است اینطور باشد، اما مارش مطمئناً در ایجاد آهنگی از Gnonto موفق شده است. مهاجم 19 ساله ایتالیایی با باز کردن دروازه در همان دقیقه ابتدایی، شهرت رو به رشد خود را تقویت کرد.

هنگامی که سانتر پر زرق و برق رودریگو از سمت راست برای گنونتو در جناح مقابل افتاد، او با یک رگبار قیچی برای اولین بار پاسخ داد که از کنار دروازه بان مبهوت کاردیف، جاک آلنویک، عبور کرد و زیر میله را در مسیر چرید.

این نوعی پایان عالی بود که بهترین بازیکنان آن را ارزشمند می دانستند و گنونتو را با نوعی اعتماد به نفس آغشته می کرد که مبارزان قهرمانی را هر بار که از ایستگاه حمله سمت چپ خود در آرایش سیال 4-3-3 مارش به سمت آنها می دوید متحجر می کرد.

همانطور که لیدز موج به موج حملات با سرعت بالا را افزایش داد، دین وایتهد می‌توانست آرزوی یک آزمون شغلی مهربان‌تر را داشته باشد. سرمربی موقت کاردیف، حداقل در حال حاضر، جای مارک هادسون را گرفته است، که اندکی پس از تساوی 2-2 تیمش در جنوب ولز در دور سوم اولیه از کار برکنار شد.

جدایی هادسون، تنها پس از 118 روز هدایت، باعث شد تا باشگاه قدیمی او به دنبال پنجمین سرمربی خود در دو سال گذشته باشد. اگرچه اعتقاد بر این است که وایتهد علاقه مند است، نیل وارناک ممکن است مشتاق بازگشت باشد، در حالی که تصور می شود کریس وایلدر، والرین اسماعیل و سول بامبا نیز در لیست نهایی حضور داشته باشند تا تیمی را که به شمال سفر کرده بود به امید پایان دادن به 9 بازی پایان دهد. بدون پیروزی

اگر گنونتو سرکوب‌ناپذیر بود، برتری هجومی جک هریسون و رودریگو نیز کمک زیادی به فرونشاندن سریع چنین جاه‌طلبی دیدار کرد. اگرچه آلنویک چند دفع خوب از گنونتو انجام داد، اما در پشت او باقی ماند زیرا رودریگو او را از خط خود خارج کرد و سپس او را گرد کرد و سپس به تور بدون محافظ شوت کرد.

به طور قابل توجهی، گل دوازدهم رودریگو در مبارزات انتخاباتی، با غلبه بر دفاع وایتهد توسط هریسون تسهیل شد. آن گارد عقب به زودی یک بار دیگر دو نیم شد و تنها توانست با وحشت گل دوم خود را به ثمر برساند. بار دیگر، هریسون خالق آن بود.

در آن زمان جورجینیو راتر، مهاجم 35 میلیون پوندی لیدز که پس از ورود از هوفنهایم خیلی دیر برای حضور در این مسابقه تماشاگر بود، ممکن است از آینده روی نیمکت تعویضی ها ترس داشته باشد.

اگر هواداران کاردیف تعجب می کردند که لیدز چگونه در خطر سقوط در لیگ برتر قرار دارد، یک یادآوری دریافت کردند زیرا دفاع مارش یادآور آسیب پذیری پایدار آنها بود که آنها نتوانستند یک کرنر را دفع کنند.

در نهایت، کورتیس نلسون فراتر از ایلان مسلیر حرکت کرد و بعد از بررسی VAR نشان داد که اندی رینومهوتا با مسدود کردن دید دروازه بان از موقعیت آفساید، در بازی دخالت کرده است، “گل” او مردود شد.

خوشبختانه برای مارش، حمله او در وضعیت نسبتاً بهتری به نظر می رسد و در فاصله زمانی او توانست خط مقدم خود را قبل از بازی حیاتی یکشنبه لیگ در خانه مقابل برنتفورد تغییر دهد. رودریگو خاموش شد و بامفورد آمد.

پس از 18 ماه وقفه عمدتاً با مصدومیت، به نظر می رسد جراحی کشاله ران در مونیخ در اواخر سال گذشته، بامفورد را به آمادگی کامل بازگرداند و او به زودی شروع به ترکیب خوبی با گنونتو کرد. یا حداقل تا دقیقه 66 که گنونتو، مرد بی‌تردید مسابقه، جای خود را به جو گلهارت داد و او را به شدت تشویق کرد.

لحظه حضور بامفورد در مرکز بازی بود و او آن را هدر نداد. مهاجم با زمانی که پیشرفت خود را به کمال رساند، از تله آفساید کاردیف طفره رفت و با دو ضربه ستارگان برای کنترل توپی که از بالای آن پایین افتاده بود، با یک رگبار عالی پای چپ همه چیز را صاف کرد.

بدیهی است که بامفورد در حال تعقیب جایگاه اصلی مقابل برنتفورد بود، اما با استفاده از قسمت بیرونی پای چپ خود، پس از یک و دو دوست داشتنی با گلهارد، از قسمت بیرونی پای چپ خود برای فرار از آلنویک استفاده کرد.

در زمانی که کالوم رابینسون دو گل دیرهنگام را به ثمر رساند، دومی از روی نقطه پنالتی به دنبال توپ دستی مارک روکا، وایتهد و کاردیف بسیار فراتر از تسلیت بودند.