نیش در دم: چرا خرید هلیکوپتر تایپان استرالیا از ابتدا یک شکست بود | سیاست استرالیا

بالاخره رسمی شد دور انداختن هلیکوپترهای تایپان تحت حمایت اروپا توسط استرالیا به نفع بلک هاوکز ایالات متحده، فصلی غم انگیز را در تاریخ خرید دفاعی این کشور بسته است.

طی چند سال گذشته، هیچ کم و کسری در مورد MRH90 Taipan که هم ارتش و هم نیروی دریایی از آن استفاده می کردند، نبوده است.

کل ناوگان 47 هلیکوپتر در سال 2019 برای تعمیر پره های روتور دم زمین گیر شد. مقامات دفاعی بعداً پذیرفتند که نقصی که در یکی از هلیکوپترهای آن سال پیدا شده بود – زمانی که در راه بود تا فرمانده نیروی دفاعی استرالیا، آنگوس کمپبل را بگیرد – در صورت رفع نشدن می توانست به “عواقب فاجعه بار” منجر شود.

در سال 2020، 27 هلیکوپتر پس از غیرقابل استفاده بودن ریل درهای کشویی کابین، زمین گیر شدند. زمانی که مقامات دفاعی پذیرفتند که درب آن به اندازه کافی گشاد نیست که امکان خروج امن پرسنل از هلیکوپتر را در حین شلیک فراهم کند، این هواپیما باز هم تبلیغات منفی دیگری دریافت کرد.

در سال 2021، وزارت دفاع فاش کرد که 37 میلیون دلار برای استخدام هلیکوپترهای خصوصی هزینه کرده است زیرا با در دسترس بودن کم تایپان ها دست و پنجه نرم می کند. تا پایان سال، پیتر داتون، وزیر وقت، به اندازه کافی بود: او اعلام کرد که قصد دارد تا 40 بلک هاوک را از ایالات متحده بخرد و بازنشستگی تایپانی ها را به پیش ببرد، اگرچه تا زمان تغییر هیچ قراردادی امضا نشد. دولت

روز چهارشنبه، دولت کارگر تایید کرد که در واقع بلک هاکس را با هزینه احتمالی حدود 3 میلیارد دلار از ایالات متحده خریداری خواهد کرد. در نتیجه، دفاع قصد دارد عملیات پروازی تایپان را تا دسامبر 2024 متوقف کند – 13 سال زودتر از انتظارات اولیه.

وزیر دفاع، ریچارد مارلز، توضیح داد که دولت در حال تغییر مسیر است «زیرا واقعاً، در طول دهه گذشته، ما از نظر به دست آوردن ساعاتی که می‌خواهیم از تایپانی‌ها، هم با تعمیر و هم در اختیار داشتن مازاد، دچار مشکل شده‌ایم. قطعات موجود».

اما این داستان وای است که به خیلی دورتر از آن برمی گردد.

در سال 2004، دولت هوارد با نبردی دشوار در انتخابات مواجه بود که به دنبال چهارمین دوره ریاست جمهوری بود و خبر مثبتی را برای مشاغل صنایع دفاعی محلی اعلام کرد.

این طرح خرید یک میلیارد دلاری اولین 12 هلیکوپتر جدید “بالابر نیرو” برای ارتش را در بوق و کرنا کرد. بیانیه مطبوعاتی دولت هوارد در 31 اوت 2004 این را به عنوان یک پیروزی برای صنعت استرالیا در “مونتاژ هلیکوپتر، سیستم های هواپیمای معمول و مشابه، تجهیزات اویونیک، فن آوری های ساختاری و موتوری و سیستم های آموزشی” اعلام کرد.

پس از آن بود که تصویر کامل فاش شد.

در گزارشی توهین آمیز، اداره حسابرسی ملی استرالیا فاش کرد که تصمیم دولت هاوارد در سال 2004 بر خلاف توصیه اولیه دپارتمان برای بلک هاوکز برای دو مرحله از برنامه بود.

دفتر حسابرسی دریافت که این تصمیم سرنوشت ساز باعث “پیامدهای مهم” از جمله “ناپختگی پیش بینی نشده در طراحی سیستم MRH90 و سیستم پشتیبانی” و “هزینه بالای نگهداری هواپیما” شده است. گفته می‌شود که دفاع «از ابتدا در عقب بود» و در نهایت از موضع ضعیف‌تر مذاکره درباره نقاط کلیدی مذاکره کرد.

این برنامه از سال 2011 به عنوان یک “پروژه نگران کننده” درج شده است. فرمانده ارتش، سپهبد سیمون استوارت، اخیراً گفت که هزینه عملیات تایپان “حدود 48000 دلار در ساعت” است. او «تلاش‌های حسن نیت همه ذینفعان» از جمله ایرباس، شرکتی که بخشی از مالکیت دولت فرانسه است و به ارائه پشتیبانی تعمیر و نگهداری ادامه می‌دهد، تصدیق کرد.

بنا بر گزارش‌ها، فرانسوی‌ها در حال لابی‌گری با دولت آلبانی بودند که این هلیکوپتر را زودتر رها کند، اما اعلام روز چهارشنبه بعید به نظر می‌رسد که باعث ایجاد شکاف در مقیاس Aukus با پاریس شود.

این به این دلیل است که این تصمیم به راحتی می تواند به عنوان مهر کاستیکی در مورد تصمیم دولت موریسون ارائه شود. به وضوح مشتاق جلوگیری از تکرار این جمله “من فکر نمی کنم. من می دانم»، دولت آلبانی مصمم بود در طول این فرآیند با دولت فرانسه در تماس باشد. همانطور که مارلز در روز چهارشنبه گفت، “قطعا جای تعجب نیست، و ما کاملاً با آنها صحبت کرده ایم.”

اما خرید بلک هاوک را نمی توان از روند گسترده تر نزدیک شدن استرالیا به ایالات متحده از نظر فنی-نظامی جدا کرد – چیزی که تنها توسط Aukus تسریع خواهد شد. خود داتون یک بار به این موضوع به عنوان استدلالی برای انتقال به هلیکوپترهای تولید شده توسط لاکهید مارتین اشاره کرد. او گفت که “با همتایان ما و متحدان ما قابل تعامل است” و “سکوی مورد علاقه در ایالات متحده” است.

منابع دولتی هرگونه پیشنهادی مبنی بر پرداخت غرامت برای بازنشستگی زودهنگام هلیکوپترها را نادیده گرفته اند، اگرچه ایرباس گفت که “با دولت استرالیا و کارمندان ما برای ارائه کمک به کارگران آسیب دیده در صنعت هوافضای این کشور همکاری خواهد کرد.”

این شرکت گفت که «کاملاً متعهد است تا زمانی که ناوگان MRH90 در استرالیا در خدمت است، پشتیبانی کامل ما را ارائه کند» و از خدمه هوایی و کارکنان پشتیبانی برای اطمینان از اینکه «ناوگان به طور ایمن عمل کرده و مأموریت‌های مهم را انجام داده است» تمجید کرد.

هیچ پیشنهادی مبنی بر سوء نیت از طرف تولید کننده و تامین کنندگان وجود ندارد، اما یک خط کلیدی از گزارش دفتر حسابرسی امروزه با شدت بیشتری طنین انداز شده است.

در این گزارش آمده است: «اگر فقط یک درس از تاریخچه پروژه‌های خرید دفاعی می‌توان آموخت، باید به ریسک‌های ذاتی در این معاملات پیچیده احترام گذاشت و بیش از حد از تحت کنترل بودن آنها اطمینان نداشت. ”