This Is Australia: First Nations رقصندگان فیلم This Is America | Childish Gambino را بازسازی کردند موسیقی

هنگامی که آهنگ Childish Gambino برای اولین بار در سال 2018 منتشر شد، کلیپ فیلم با طراحی دقیق و نژادپرستانه آن طوفانی از حدس و گمان را برانگیخت زیرا مردم سعی می کردند آنچه را که احتمالاً بیشترین صحبت را در مورد موزیک ویدیوی تمام دوران داشته است رمزگشایی کنند. کدام یک از حرکات رقص بر اساس کاریکاتورهای جیم کرو بود؟ آیا تیراندازی به گروه کر انجیل رد تعالی معنوی است؟ آیا آخرین شات اشاره ای به Get Out دارد؟ و منظور از اسب تاختن چه بود؟

سپس بازسازی ها از سراسر جهان شروع به پخش کردند. اینجا عراق است، اینجا سیرالئون است، اینجا نیجریه است، اینجا باربادوس است، اینجا مالزی است: همه با بی عدالتی نژادی، نقض حقوق بشر، ریاکاری سیاسی و طمع از طریق رقص و آهنگ مقابله می کنند.

اکنون Marrugeku، شرکت پیشرو رقص First Nations استرالیا، This Is Australia را جمع آوری کرده است: یک کیفرخواست شدید درباره رفتار این کشور با مردم بومی و جزیره نشینان تنگه تورس، پناهندگان و مهاجران.

مانند ویدیوی Childish Gambino، برداشت ماروگکو مملو از ارجاعاتی است که استرالیایی‌ها با یک چشم به اخبار آشنا هستند – مردی با کلاه تف روی سرش، یک خبرنگار سفیدپوست بیش از حد آشنا، پناهندگانی که تابلوهایی در دست دارند، پلیس به شدت مسلح. این آهنگ به رهبری بنی بجه خواننده رپ نونگار آغاز می شود: “ما فقط یک باربی می خواهیم / یک یا دو قوطی را بشکن / بند بند خود را بپوش / روز استرالیا فرا رسیده است / آه، مبادا فراموش کنیم / پادری امشب در راه است / نمی توانی فقط از پسش بر بیای / تو می دانی که حق با اوست.»

Bjah می‌گوید: «این یک فرآیند متفاوت برای نوشتن یک آهنگ اصلی، داشتن یک بوم خالی است. «اما انتشار نسخه Childish Gambino در واقع کمک کرد – This Is America قبلاً خیلی به من الهام گرفته بود، همه این ایده‌ها فقط در ذهن من ظاهر شد. احتمالاً می‌توانستیم سه یا چهار آهنگ بنویسیم.»

دالیسا پیگرام و راشل سواین، مدیران هنری مشترک ماروگکو، سال‌ها پیش این ایده را داشتند، در حالی که در حال طوفان فکری برای اثری بودند که به نرخ زندانی شدن ملل اول و رفتار استرالیا با پناهندگان می‌پردازد. این اثر به آخرین نمایش ماروگکو، جورونگو نگان-گا (گفتگوی مستقیم) تبدیل خواهد شد که در ماه مارس به جشنواره آدلاید می رود.

در آن زمان، اسکات موریسون، نخست وزیر وقت، برنامه ای 7 میلیون دلاری را برای «بازسازی» سفر جیمز کوک در HMS Endeavor که استرالیا را دور می زد، اعلام کرد، علیرغم این واقعیت که کوک هرگز این کار را نکرد. (بعدها به دلیل بیماری همه گیر لغو شد.) وقتی چند ماه بعد پس از قتل جورج فلوید در ایالات متحده اعتراضات زندگی سیاه پوستان مهم است، ناگهان استرالیا درگیر بحث ملی پیرامون سرنگونی مجسمه هایی شد که شخصیت هایی مانند کوک را جشن می گرفتند.

“ما فکر می کردیم، چگونه به همه اینها پاسخ دهیم؟” پیگرام می گوید. “و این بود. [Marrugeku] روی رقص کار کرد، در حالی که بنی آن اشعار شگفت‌انگیز را ساخت که به شدت در قلب قرار گرفتند.

رقص افتتاحیه گلوور، به عنوان یک کاریکاتور تکان دهنده، الهام بخش پیگرام شد تا به یک معادل استرالیایی فکر کند. او می‌گوید: «ما سعی می‌کردیم به نوعی رقص کلیشه‌ای فکر کنیم که مردم بومی‌ها را در حال انجام آن تصور می‌کنند – کانگورو، و شانه‌های خود را تکان می‌دهند. “[Dancer] لوک کوری-ریچاردسون این کار را با سبکی انجام می دهد، اما به نوعی گستاخ است.

در نیمه راه، آهنگ با گریه ای که توسط امانوئل جیمز براون از Marrugeku خوانده می شود، بر روی عکسی از یک کوک پیروز که روی یک قایق ایستاده است، قطع می شود. پیگرام می‌گوید: «این یک پاسخ غم‌انگیز به ارزش‌گذاری استعمارگران استرالیا است – یادآور درد و رنجی است که آنها پشت سر گذاشتند: «ما در مورد ذوب مجسمه‌ها صحبت می‌کنیم، زمانی که این مجسمه‌ها مردم را ذوب می‌کنند.»

پروژه در طول همه‌گیری در حالت سکون بود، تا زمانی که ستاره‌ها هم‌تراز شدند: Marrugeku در حال تور Jurrungu Ngan-ga در اطراف کیمبرلی بود، درست زمانی که مرز استرالیای غربی دوباره باز شد و همه رقصندگان شرکت برای اولین بار پس از مدت‌ها در یک فضا بودند. .

Marrugeku و Bjah در یک روز غم انگیز در Fitzroy Crossing، در کشور Bunuba، برای ضبط ویدیو دوباره گرد هم آمدند. کلیپ Childish Gambino دارای چندین رقص بلند و دقیق است و Marrugeku تقریباً هفت برداشت از هر نما را فیلمبرداری کرده است. Bjah می‌گوید: «چند دقیقه برای هر کاری که چند دقیقه طول می‌کشد کار بسیار زیادی است. «اما رقصندگان خیلی خوب بودند، آنها مرا به سطح خود رساندند. من این فشار را احساس می‌کردم زیرا نمی‌خواستم آنها را مجبور کنم در یک روز گرم به آن ادامه دهند.»

در حالی که نمایش‌های Marrugeku مانند Jurrungu Ngan-ga از کسانی که فرصت دیدن آن‌ها را دارند، نقدهای تحسین‌آمیز دریافت می‌کنند، Pigram و Bjah امیدوارند افرادی در سراسر جهان که نمی‌توانند This Is Australia را تماشا کنند و چالش‌های منحصربه‌فرد پیش روی ملت‌های اول استرالیا را بهتر درک کنند. مهاجران و پناهندگان

پیگرام می‌گوید: «وقتی نمایشی برای یک تئاتر می‌سازیم، نمایشی را می‌سازیم که برخی از مردم هرگز نمی‌توانند به آن دسترسی داشته باشند – افرادی که در زندان هستند، در جزایر زندان، در مراکز بازداشت هستند. بنابراین این گونه است که ما به آنها و مردم در سراسر جهان می رسیم.

Bjah می گوید: «استرالیا از ناشناخته ها می ترسد. «آنچه را که نمی‌فهمیم، می‌خواهیم قفل کنیم یا به خانه بفرستیم. و ما چندفرهنگی ترین کشور جهان هستیم.»