به گزارش دپارتمان اخبار بین المللی پایگاه خبری آبان نیوز ،
ارچانا موری-بارتلت، ماهها پس از شروع از نوک کیپ یورک، قرار است 150مین ماراتن روزانه متوالی خود را در روز دوشنبه در ملبورن تکمیل کند و یک سفر رکوردشکنی را در ایالتهای شرقی استرالیا به پایان برساند.
موری-بارتلت در ماه آگوست برای دویدن بیش از 6200 کیلومتر، جمع آوری پول برای انجمن وحشی و آگاهی از بحران انقراض استرالیا – درست چند روز قبل از اینکه ند براکمن دوی 4000 کیلومتری خود را از غرب به سواحل شرقی آغاز کرد، شروع شد.
سفر او او را در کنار سواحل، جاده های خاکی و در منطقه مرتفع ویکتوریا همراه با بازدید از مدارس و گروه های حفاظت از محیط زیست برده است. تا به امروز، این دونده بیش از 98000 دلار جمع آوری کرده است.
ماراتن نهایی موری بارتلت قرار است در ساعت 13:30 روز دوشنبه در Pillars of Wisdom در ملبورن آغاز شود و باید حدود ساعت 6 بعد از ظهر با چهار حلقه از مسیر Tan به پایان برسد.
رکورد کنونی جهانی گینس برای بیشترین ماراتن های روزانه متوالی (زنان) در آگوست گذشته توسط کیت جیدن زن انگلیسی ثبت شد که 106 مسابقه را در همین چند روز تکمیل کرد.
موری بارتلت رکورد دقیق دویدن های روزانه خود را حفظ کرده است، که رکوردهای جهانی گینس پس از اتمام سفر او را برای صدور گواهینامه در نظر خواهند گرفت.
این زن 32 ساله که در حین اتمام یکی از ماراتن های روزانه خود با وزش تلفنی صحبت می کرد، گفت: «من به آنچه بدنم توانسته است به آن دست یابد، افتخار می کنم. من به پولی که جمع آوری کرده ایم بسیار افتخار می کنم.»
موری-بارتلت در هفته های اخیر به دوندگان دیگری پیوسته است.
“[They’re] نگه داشتن من، “او گفت. “این حواس من را از درد باسن، زانو و پاهایم پرت می کند.”
نزدیک به پنج ماه دویدن روزانه تاثیر خود را گذاشته است. موری بارتلت گفت که پاهایش نیمی از اندازه کفش بزرگ شده و پوشیده از پینه است.
او گفت: «راستش بگویم، آنها در حال حاضر آنقدرها هم جذاب نیستند. من هیچ گونه تاندونوپاتی یا شکستگی استخوان ندارم… فقط استفاده بیش از حد و درد در زانوها، ساق پاها و پشتم وجود دارد. همچنین من این مه دائمی مغز را دارم که همه چیز را واقعاً دشوار می کند.
تقریباً احساس می کنید 50 ساله شده اید.
در چند ماه گذشته شاهد دویدن او در امتداد خط ساحلی نیو ساوت ولز و در اطراف قله های ویکتوریایی کوه هاتم و کوه Feathertop بوده است.
او گفت: “من در دسامبر تپه های بیشتری نسبت به مجموع بقیه سفر انجام دادم – فکر می کنم ارتفاع آن 14 یا 15 کیلومتر بود.”
موری-بارتلت برای اینکه به بدنش اجازه دهد هر روز با زمان محدود ریکاوری کنار بیاید، کندتر از آن چیزی که در مسابقه شرکت می کرد می دوید. او ماراتن های خود را در حدود چهار ساعت با سرعتی بین 5 دقیقه 50 تا 6 دقیقه در کیلومتر به پایان رساند.
او در طول سفر خود قصد داشت بین 5000 تا 6000 کالری در روز بخورد.
او گفت: “من بیش از آنچه پیش بینی می کردم وزن کم کردم و به عنوان یک متخصص تغذیه، بسیار مراقب آن بودم.” بنابراین آنچه من حتی فکر میکردم مقدار غذای مسخرهای بود، کافی نبود.
“در حال حاضر مصرف من چهار یا پنج وعده غذایی بزرگ در روز و فقط میان وعده های مداوم است. اکنون در نقطهای هستم که تقریباً برای خوردن آنقدر خسته هستم.»
آخرین آخر هفته ماراتن موری-بارتلت شامل یک گروه عمومی دویدن در امتداد مسیر Warburton در محدوده Yarra و همچنین دویدن با اعضای خانواده، از جمله بستگانی بود که از خارج از کشور برای دیدن او از خط پایان پرواز کرده بودند.
او گفت: «من نمیخواهم این هیچ وقت تمام شود، زیرا در حال لذت بردن از آن هستم. اما من واقعاً نیاز به توقف دارم زیرا بدنم در حد خود است.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار روز ایران و جهان آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.