آرسنال در حالی پیش می‌رود که اُدگارد برای پیروزی در تاتنهام تمام تلاش خود را به کار می‌برد لیگ برتر

همانطور که آنتونیو کونته در روز جمعه به آن اشاره کرده بود، هدف پشت آرسنال بزرگتر و بزرگتر شده است، اما به ندرت کسی توانسته است آن را در نیم فصل اول لیگ برتر هدف قرار دهد. مطمئناً نه تاتنهام کونته، که یکی دیگر از تغییرات تلخ روز دربی را متحمل شد.

باخت 3-1 در ورزشگاه امارات در اکتبر گذشته بد بود – یا شاید بیشتر قابل توضیح و انتظار بود. این یکی بدتر شد، به خصوص در نیمه اول، زمانی که آرسنال این آهنگ را کاملاً فراخواند و بازی را با دو گل به رختخواب برد – اولی به دلیل خطای فاجعه بار هوگو لوریس در هندلینگ. دومی پایان شیرین مارتین اودگارد.

یک داستان فرعی برجسته درگیر این بود که چگونه تیم جوان میکل آرتتا با شدت این موقعیت کنار می آمد. خیلی خوب معلوم شد اولین برد خارج از خانه آنها مقابل اسپرز در لیگ از سال 2014 بر اساس اطمینان توماس پارتی، هنرنمایی اودگارد و ضربه و ضربه بوکایو ساکا شکل گرفت، اگرچه به نظر می رسید که تنها برجسته کردن سهم آنها کمی ناعادلانه به نظر می رسد.

پس از شکست منچسترسیتی مقابل یونایتد در روز شنبه، پس از 18 بازی، آرسنال با 8 امتیاز اختلاف در صدر جدول قرار دارد و اولین قهرمانی از سال 2004 برای آنهاست که از دست می دهند. بر اساس این شواهد، اگر بخواهند کوتاه بیایند، تزلزلی از آنها خواهد گرفت. دیدار بعدی آنها یکشنبه آینده از منچستریونایتد است.

بوسیله تماشاگران اسپرز در تمام وقت بوق و کرنا می‌شد و شعله‌ور شدن گسترده‌ای در زمین وجود داشت که جرقه آن درگیری بین دروازه‌بان آرسنال، آرون رمزدیل، و بازیکن تعویضی، ریچارلیسون بود. پس از آن، یکی از هواداران اسپرز در پشت دروازه به روی احتکار رفت و یک ضربه را به سمت Ramsdale نشانه گرفت – لحظه شرم آور.

اسپرز در نیمه دوم بهتر بود، تنها با مقاومت شدید رامسدیل مواجه شد، و پس از جدا شدن بازیکنان از هر دو طرف و آنهایی که قرمزپوش بودند به جشن و پایکوبی در پایان دور رفتند، تصویر ثابتی به دست آمد. آرسنال در حال حاضر چیزهای زیادی برای لذت بردن دارد.

آرسنال در همان ابتدا اعتماد به نفس پیدا کرد و روی پای جلویی فشار آورد. همانطور که آنها اغلب در این فصل انجام داده اند، آنها می خواستند بازی را به دست بگیرند تا سرعت بازی را دیکته کنند. پاس دادن آنها به آسانی قابل مشاهده بود، نمونه های متعدد، از جمله مورب بالایی که پارتی برای رسیدن به گل برتری به ساکا رساند.

ساکا در مقابل رایان سسنیون دوید که عقب نشینی کرد، اما بدبختی های اسپرز تازه شروع شده بود. زمانی که ساکا از دروازه عبور کرد، لوریس در موقعیت نزدیکی خود قرار داشت و به نظر می‌رسید که خود را برای شکار قانونی آماده می‌کند. اما او نه تنها اجازه داد که توپ از میان انگشتانش بلغزد، بلکه می‌خواست توپ را به سمت دروازه‌ی خودش منحرف کند. پشت سر او، جایگاه جنوبی مات و مبهوت بود. سکوت تنها با واکنش دیرهنگام هواداران مسافر در انتهای دیگر شکسته شد.

آرسنال قبل از آن تهدید کرده بود، اسپرز با یکی از آنها کنار رفت، زمانی که لوریس کلمنت لنگلت را با مشکل مواجه کرد و مدافع دید که اودگارد مانع از خروج او شد. گابریل مارتینلی از عمق عبور کرد و ادی نکتیا لوریس را گسترش داد. پارتی همچنین از روی یک ضربه ایستگاهی اودگارد با سر بلند شد.

نیمه اول به سرعت برای اسپرز به دردسر افتاد. انگار آرسنال مردان بیشتری در زمین دارد. آنها بارها و بارها به فضاها وارد شدند، لطیف بودن آنها در مالکیت برای اسپرز بسیار زیاد بود. ساکا در سمت راست مقابل سسنیون که کونته جلوتر از ایوان پریشیچ شروع کرده بود شورش کرد و تنها شگفتی این بود که در این فاصله فقط 2-0 بود.

دومی آرسنال به زیبایی توسط Ødegaard تبدیل شد، پس از یک حرکت زیبا و یک حرکت دیگر ساکا، از خارج از محوطه به گوشه پایینی منفجر شد. هیچ نشانه‌ای از مدافعان اسپرز نزدیک به اودگارد وجود نداشت و تعداد زیادی از هواداران خانگی ناگهان این ایده را به ذهنشان خطور کرد که صف‌های نوشیدنی نیمه‌وقت را شکست دهند.

گل به طور گسترده علامت گذاری شده بود، آرسنال موجی به جلو می ریخت. خارها نفس نفس می زنند. نکتیاه روی یک پاس کوتاه ضربه زد که اسپرز تقریباً آن را دفع کرد (آرسنال توپ را در بالا برده بود – نه برای اولین یا آخرین بار) در حالی که اودگارد پس از یک حرکت دوست داشتنی، لوریس را کار کرد. سپس لحظه ای در دقیقه 24 بود که یک رگبار مارتینلی باعث وحشت شد، اسپرز در حال فرار بود اما در مرحله دوم، پارتی با یک رگبار برخورد کرد و آن را خیلی شیرین گرفت. این ضربه تقریباً تیرک را از بین برد.

سون هیونگ مین در دقیقه 18 به رامسدیل شلیک کرد و هری کین دروازه بان آرسنال را قبل از پایان نیمه پس از کار خوب پیر-امیل هویبجرگ مجبور به مهار هوشمندانه کرد. آنها منزوی ترین سوسوها بودند.

کونته بازیکنانش را زودتر برای نیمه دوم بیرون فرستاد. او و آنها هوشمند بودند. آنها حداقل برای نجات غرور زیادی داشتند. حالا آنها به چالش حمله کردند و طبق عادت خود در دوره دوم مسابقات، احتیاط را به باد دادند.

کین شروع به نشان دادن کرد، مانند دژان کولوسفسکی – پس از مصدومیت به تیم بازگشت – از سمت راست برید و بیگودی های علامت تجاری خود را امتحان کرد. رمزدیل دوباره از کین و سپس به طرز درخشانی از سسنیون پس از پاس منظم کین نجات داد.

آرسنال بعد از اینکه کریستین رومرو در یک چالش خطرناک روی گرانیت ژاکا قرار گرفت، یک زرد دوم را برای کریستین رومرو می خواست و باعث ایجاد کلمات خشم آلود بین هافبک آرسنال و کونته شد. اسپرز به دنبال گل بعدی بود.

آرسنال همچنان مشت‌های خود را پرتاب می‌کرد، اما اکنون بیشتر روی ضد حریف بود. با اعتماد به نفس بلند کردن – همانطور که توسط مارتینلی نشان داده شده است که برای کنترل یک توپ کراس فیلد روی پشت خود می چرخد. لوریس باید هوشیار بود تا پس از پاس ژاکا از نکتیا نجات پیدا کند. چگونه نکتیا از مصدومیت-غیبت جبرئیل عیسی کاسته است.

اسپرز با ریچارلیسون، سون بی رنگ و کولوسفسکی که گل را مشاهده کردند، پیش رفتند. آرسنال محکم نگه داشت