هیچ کمبود نیروی کار در ایالات متحده وجود ندارد. این یک افسانه است | رابرت رایش

هنگامی که یک مشکل عمومی به اشتباه توصیف می شود، راه حل های مطرح شده اغلب نامربوط یا غیرانسانی هستند.

مثال فعلی: به اصطلاح «کمبود نیروی کار» آمریکا.

جروم پاول، رئیس فدرال رزرو، می گوید که ایالات متحده «کمبود ساختاری نیروی کار» دارد که بعید به نظر می رسد به این زودی حل شود.

اتاق بازرگانی ایالات متحده ادعا می کند که بیش از 10 میلیون فرصت شغلی در ایالات متحده وجود دارد که کارفرمایان نمی توانند برای آنها کارگر پیدا کنند.

حقیقت این است: هیچ کمبود نیروی کار وجود ندارد.

با این حال، کمبود مشاغلی وجود دارد که دستمزد کافی برای جذب کارگران برای پر کردن فرصت‌های شغلی پرداخت می‌کنند.

برای اکثر آمریکایی ها، دستمزدهای واقعی (تعدیل شده با تورم) همچنان در حال کاهش است. دستمزدها کمتر از قیمت ها افزایش یافته است.

این افزایش قیمت ها شامل هزینه های غذا، انرژی، اجاره، مراقبت از کودکان، مراقبت از سالمندان و حمل و نقل (ماشین، گاز و حمل و نقل عمومی) می شود – همه هزینه های کلان برای کارگران.

در همین حال، حداقل دستمزد فدرال همچنان به کاهش خود ادامه می دهد. 13 سال است که افزایش نیافته است – طولانی ترین دوره بدون افزایش در تاریخ آن. با تعدیل تورم، ارزش واقعی آن کمترین مقدار در 66 سال گذشته است.

لازم نیست که یک جادوگر مالی باشید تا ببینید چرا برخی از کارگران ممکن است با آن به جهنم بپردازند.

پس از بحران مالی و رکود اقتصادی 2008-2009، اقتصاددانان هشدارهای مشابهی درباره «کمبود نیروی کار» ارائه کردند. اما زمانی که اقتصاد تقویت شد و دستمزدها افزایش یافت، به اصطلاح «کمبود نیروی کار» به طرز جادویی ناپدید شد.

بنابراین، در مورد مشکلی که کارفرمایان در یافتن کارگر دارند چه باید کرد؟

ساده. اگر کارفرمایان کارگران بیشتری می خواهند، باید حقوق بیشتری به آنها بدهند.

جروم پاول و همکارش در فدرال رزرو نمی خواهند این را بشنوند. آنها قصد دارند با کاهش شدید اقتصاد، با «کمبود نیروی کار» مقابله کنند تا کارفرمایان بتوانند بدون افزایش دستمزد، تمام کارگران مورد نیاز خود را پیدا کنند.

حتی با کاهش نرخ تورم، بانک‌های مرکزی همچنان معتقدند که باید بازار کار را کند کرده و افزایش دستمزدها را کاهش دهند. “بزرگترین هزینه، تا کنون، در [the service] پاول در آخرین کنفرانس خبری خود در دسامبر گفت: بخش کار است. و ما شاهد یک بازار کار بسیار بسیار قوی هستیم که در آن دستمزدها بسیار بالاست.

اما کند شدن اقتصاد میلیون‌ها نفر را از افزایش حقوق جلوگیری می‌کند و باعث می‌شود میلیون‌ها نفر دیگر شغل خود را از دست بدهند – کارگران با دستمزد پایین، زنان و رنگین پوستان.

در همین حال، جمهوری‌خواهان و برخی از اقتصاددانان شرکت‌ها، «کمبود نیروی کار» را به دلیل مزایای بیکاری بیش از حد سخاوتمندانه می‌دانند. آنها می گویند راه برای جذب افراد بیشتر به مشاغل این است که زندگی آنها در خارج از مشاغل کمتر قابل تحمل باشد.

یک “مطالعه” اخیر توسط کیسی مولیگان و ای جی آنتونی ادعا می کند که “کار نکردن در آمریکای بایدن به درد می خورد”، زیرا مزایای بیکاری و قانون مراقبت مقرون به صرفه آنقدر سخاوتمندانه است که “بسیاری از مشاغل نمی توانند کارگران را تقریباً سه سال به کار بازگردانند. پس از اینکه کووید-19 به این سواحل رسید.

بالنی. به غیر از ثروتمندان غیر شاغل و وارثان آنها، بیشتر افراد بیکار در شرایط سختی قرار دارند.

مزایای بیماری همه گیر به پایان رسیده است و شبکه های امنیت اجتماعی آمریکا در حال از هم پاشیدن هستند – همانطور که در شروع همه گیری بود. قبل از همه‌گیری، کمتر از 30 درصد از آمریکایی‌های بیکار واجد شرایط دریافت مزایای بیکاری بودند که بیش از شش ماه طول نمی‌کشد – کمترین سخاوتمندی در بین هر کشور ثروتمند دیگری. از آن زمان، ما هیچ کاری برای تعمیر این سیستم خراب انجام نداده‌ایم.

در عین حال، یارانه های قانون مراقبت مقرون به صرفه، به افراد کم درآمد اجازه می دهد تا از عهده پرداخت بیمه درمانی برآیند. بدون این یارانه‌ها، بسیاری از آنها مراقبت‌های پزشکی مورد نیاز خود را دریافت نمی‌کنند و با احتمال بیشتری برای بیماری جدی و در نتیجه ناتوانی در کار مواجه می‌شوند.

استدلال جمهوری خواهان شرکتی که تا حد منطقی آن به حد افراط رسیده اند ممکن است درست باشد. تمام شبکه‌های ایمنی را حذف کنید و در برخی مواقع افراد بدون شغل آنقدر صدمه خواهند دید که مجبور خواهند شد هر شغلی را که در دسترس است، با هر دستمزدی، هر شغلی که اقتضا کند، بپذیرند.

اما این کار را انجام دهید و در نهایت با اقتصادی مواجه می شویم که حتی از اقتصاد امروز ظالمانه تر است.

دلیل اینکه مردم کار نمی کنند این است که با توجه به کاهش دستمزدهای واقعی و افزایش هزینه های آنچه که به آن وابسته هستند، کار به آنها دستمزد کافی نمی دهد.

هم راه حل فدرال رزرو – کاهش سرعت اقتصاد تا کارفرمایان بتوانند کارگران مورد نیاز خود را بدون افزایش دستمزدها پیدا کنند و هم راه حل شرکت های جمهوری خواه – شبکه های ایمنی را قطع کنید تا مردم آنقدر ناامید باشند که مجبور به گرفتن هر شغلی باشند – بی رحمانه است. آنها بار بزرگی را بر بسیاری از آسیب پذیرترین افراد جامعه ما تحمیل می کنند.

اگر می‌خواهیم افراد بیشتری شغل بگیرند و می‌خواهیم در جامعه‌ای شایسته زندگی کنیم، پاسخ این است که به مردم پول بیشتری بدهیم.