نیوکاسل شنی ادی هاو قلب ها را به دست نمی آورد اما ظروف نقره ای در دسترس هستند | باشگاه فوتبال نیوکاسل یونایتد

آرادی هاو یک دهه پیش را در نظر بگیرید؟ به یاد بیاورید که او با گونه های گلگون و موهای بلوندش چقدر خوشایند به نظر می رسید، چقدر کمتر شبیه یک مدیر فوتبال به نظر می رسید تا یک شخصیت کوچک. داونتون ابی? مصاحبه های قانع کننده، بیان و جذابیت کم بیانی که به نظر می رسید بر زیبایی اساسی او تأکید می کرد را به خاطر دارید؟

و عشق بیچاره از ترک بورنموث متنفر بود. به عنوان یک بازیکن، دو بازی در پورتسموث کافی بود و او به زودی به خانه معنوی خود بازگشت. خوب، به عنوان یک مدیر، برنلی، با چادرهای وحشی و انرژی تاریکش، هرگز مناسب به نظر نمی رسید. بهتر است در میان سواحل و پانسیون‌های آشنای بورنموث بمانید، جایی که پپ گواردیولا می‌توانست کیفیت فوتبالش را تمجید کند (یعنی به راحتی منچسترسیتی می‌توانست آن‌ها را شکست دهد) و هیچ‌کس از دریافت میانگین ۶۶ گل آن‌ها اذیت نمی‌شد. در هر فصل – بالاخره یک معجزه بود که آنها در لیگ برتر بودند. به او، ادی قدیمی خوب، با فوتبال زیبا و خطرناکش و ناتوانی اش در سازماندهی یک دفاع خوش بگذرد.

از زمانی که چرخش چرخ چشمگیر بوده است. فقط این نیست که هاو با خوشحالی از صندوق سرمایه‌گذاری عمومی عربستان سعودی استخدام می‌کند، با تمام مصالحه‌های اخلاقی که مستلزم آن است – در حقیقت، در پایان در بورنموث، زمانی که باشگاه متعلق به میلیاردر پتروشیمی روس الاصل ماکسیم دمین بود. روزهای فقیر عاشقانه ای که برای زنده ماندن سطل ها را می گذراندند در گذشته طولانی بود. این است که هاو اکنون تیمی را مدیریت می کند که می تواند هم با ساختار و سازمان خود و هم به روش های کمتر تحسین برانگیزی دفاع کند.

و احتمالاً ارزش این را دارد که بگوییم، در این عصر بحث‌های ساده در رسانه‌های اجتماعی، که ممکن است دو چیز در آن واحد درست باشد. ظهور نیوکاسل بدون پول عربستان اتفاق نمی افتاد، که هم به آنها اجازه می داد هزینه ها و دستمزدهای لازم را بپردازند و هم یک رویای قابل اعتماد ارائه می کرد: بازیکنان می توانستند باور کنند که درگیر پروژه ای رو به رشد هستند که ممکن است به اروپا و چالش های قهرمانی ختم شود. فقط وصله سوراخ برای جلوگیری از سقوط. و در عین حال، هاو کار بسیار خوبی انجام داده است، هم با ترکیب خریدهای جدید و هم بهبود بازیکنانی که قبلاً آنجا بودند.

نیوکاسل بهترین رکورد دفاعی لیگ برتر را دارد. آنها در 18 بازی تنها 11 بار گل خورده اند. فقط نتو نسبت به نیک پوپ در این فصل نسبت بیشتری از شوت ها را مهار کرده است، اما آنها در رتبه چهارم گل های مورد انتظار مقابل نمودار قرار دارند. و در حال بهتر شدن هستند. آنها در 9 بازی اخیر خود در لیگ فقط دو گل زده اند. فقط منچسترسیتی، لیورپول و شفیلد ونزدی در این فصل بیش از یک گل به آنها زده اند.

افراد خاصی برجسته می شوند. سون باتمن ممکن است از زمان تصاحب عربستان سعودی جذاب‌ترین خرید آنها نبوده باشد، اما این بازیکن 22 ساله از زمانی که در تابستان با 35 میلیون پوند از لیل آمد، استثنایی بوده است. حس موقعیت او باعث شده است که فابیان شر در کنار او بازیکنی به مراتب بهتر از فصل گذشته یا سوئیس در جام جهانی به نظر برسد. در 18 بازی برای این باشگاه، خروج از جام حذفی تا چهارشنبه تنها شکست اوست.

کیران تریپیه احتمالاً ثابت‌ترین مدافع راست لیگ برتر در این فصل بوده است، با دادن 4 پاس گل و یک گل و همچنین قرار گرفتن در جمع 25 بازیکن برتر برای قطع توپ در هر بازی. دن برن با تناسب غیرقابل قبول، همه آرنج‌ها و زوایای تیز با لمسی ماهرانه غیرمنتظره، در هنگام امضای قرارداد به‌عنوان یک نقطه توقف به نظر می‌رسید، اما او به تجسم روح نیوکاسل مدرن رسیده است.

اما دفاع هرگز فقط مربوط به دفاع نیست و به طور فزاینده ای آشکار شده است که هاو می بیند که برونو گیماراس در کنار شان لانگستاف و جو ویلاک به عنوان بهترین هافبک خود هستند. این بدان معناست که جولینتون پس از تولد دوباره خود به عنوان یک هافبک دفاعی، به خط حمله بازگردانده شد، اما برای ادامه تکل زدن کوتاه مدت. او میانگین 4.1 ریکاوری قابل توجه در هر بازی دارد.

اگرچه ویلوک 2.4 بار در هر بازی به دست آورده است، اما دارایی بزرگ او نوعی دفاع موقعیتی است که به سختی در آمار منعکس می شود. در مقابل آرسنال، قابل توجه بود که مارتین اودگارد، در واقع بازیساز، چقدر توپ را فقط برای ویلوک دریافت می کند تا زاویه طبیعی ترین پاس را مسدود کند. در نتیجه، میزان تکمیل پاس Ødegaard به 66.7٪ در برابر میانگین فصل 81.8٪ کاهش یافت.

این جنبه مثبت همه چیز است. فرم نیوکاسل سؤالاتی را در مورد دوران هاو در بورنموث ایجاد می کند – آیا بازیکنان به اندازه کافی خوب نبودند که اینطور دفاع کنند؟ آیا هاو اخیراً یاد گرفته است که چگونه به این روش سازماندهی کند؟ آیا این تأثیر کادر مربیگری او یا تحلیلگران ویدیویی است؟ دلیلش هرچه که باشد، نیوکاسل فوق العاده خوب دفاع می کند.

اما یک سایه وجود دارد. و باز هم این موردی است که دو چیز درست است. نیوکاسل بسیار خوب سازماندهی شده است، اما آنها همچنین در به هم زدن بازی و دویدن بی‌سابقه ماهر هستند. اینکه آیا خشم میکل آرتتا در جریان تساوی 0-0 نیوکاسل مقابل آرسنال موجه بود یا عاقلانه، قابل بحث است، اما او تنها مربی ای نیست که از رویکرد نیوکاسل ناامید شده است. در بازی های نیوکاسل در این فصل، توپ فقط 51 دقیقه و 36 ثانیه در بازی بوده است، در مقابل میانگین لیگ 54:53. فقط با لیدز توپ در بازی کمتر است.

زمانی که نیوکاسل در خانه مقابل لیدز در ماه گذشته به تساوی 0-0 رسید، هاو به وضوح از این که چگونه «وقت خود را تلف می‌کردند و هر کاری که می‌توانستند انجام می‌دادند تا از بازی خارج شوند» عصبانی بود (این دومین زمان کمترین توپ در بازی بود. هر بازی نیوکاسل در این فصل؛ فقط تساوی 0-0 در برایتون کمتر بود، در حالی که بازی آرسنال هفتم در لیست است. که نشانه دیگری از پیشرفت هاو است: اکثر بهترین مدیران منافقان فوق العاده هستند.

شکل کروبی اوج سال‌های بورنموث از بین رفته است و به جای آن چیزی بسیار استیل‌تر است، کسی که به زیبایی‌شناسی بازی بسیار کمتر توجه دارد. بعید بود که نیوکاسل عربستانی هرگز به اندازه تکرار کوین کیگان و رویکرد سختگیرانه محبوب باشد، اما این امر را تضمین می کند. اما در حالی که بعید است که آنها قلب ها را به دست آورند، مبارزان باهوش بازی هاو ممکن است فقط ظروف نقره ای را بدست آورند.