آبان نیوز انتشار آخرین خبرهای سیاسی اقتصادی اجتماعی ورزشی فناوری در آبان نیوز
به گزارش دپارتمان اخبار ورزشی پایگاه خبری آبان نیوز ،
Up روی دیوار اتاق خواب کریست شیونزا، به دور از چشمان کنجکاو پنهان شده است، یک لیست است. یکی از بهترین بازیکنان راگبی جهان همیشه اهداف بلندمدت خود را یادداشت کرده است، اما چیزی که او را از همتایانش متمایز می کند این است که قبلاً چه تعداد از آنها را ثبت کرده است. او زمزمه میکند: «این برای من خوشحالی بزرگی است که به همه چیزهایی که می‌خواستم تا کنون دست یافته‌ام، دست یافته‌ام. بسیاری از افراد هم سن و سال من نمی توانند این را بگویند.
یک قهرمانی کامل برای ولز در حالی که هنوز در سنین نوجوانی خود بود، یک قرارداد حرفه ای با یکی از باشگاه های برتر انگلیس و – به شرطی که امتحانات نهایی او در دانشگاه اکستر اجازه دهد – یک مدرک در علوم ورزشی به تنهایی موفقیت چشمگیری خواهد بود. با این حال، هیچ‌کدام از آنها به اندازه سفر چشمگیر او به این نقطه نشاط‌آور نیست، اودیسه‌ای برای امید دادن به افرادی که فراتر از حاشیه‌های سنتی راگبی رشد می‌کنند.
این یک معجزه کوچک است که Tshiunza متولد کینشاسا حتی یک بازیکن راگبی است، چه رسد به حضور حیاتی در تیم اکستر که روز دوشنبه در روز تولد 21 سالگی خود به آفریقای جنوبی پرواز کرد. زمانی که او در جمهوری دموکراتیک کنگو بزرگ می شد، زندگی بسیار متفاوتی آغاز شد، تا اینکه خانواده فرانسوی زبان او در سال 2010 از جنگ داخلی کشور فرار کردند و فصل جدیدی را در کاردیف آغاز کردند.
در ابتدا آنها را در یک آپارتمان یک خوابه در Splott فرو کردند. مسیح هفت ساله، کوچکترین فرزند از پنج فرزند، روی تشکی که با دو تا از چهار خواهرش مشترک بود، خوابید. ما داخل و خارج از خانه‌های شورا بودیم و هیچ‌کس نمی‌توانست انگلیسی صحبت کند، بنابراین سخت بود. اما بعد با یک خانواده خوب الجزایری آشنا شدیم که انگلیسی و فرانسوی صحبت می کردند و به ما کمک کردند. مردم فهمیدند که زندگی در خانه آسان نیست… همه در ولز خیلی خوب بودند.
زمانی که او مدرسه را شروع کرد، زندگی به همین ترتیب چالش برانگیز بود. “شما در کلاس نشسته اید بدون اینکه بدانید چه خبر است. در زمان بازی شما واقعا نمی توانید صحبت کنید و دوست پیدا کنید. بنابراین شما تنها چیزی را پیدا می کنید که زبان ندارد. من هرگز برادری نداشتم، بنابراین ورزش راهی برای برقراری ارتباط با افراد دیگر بود. به محض اینکه شروع به دویدن کردم، فهمیدم که قرار است نوعی ورزش انجام دهم. من قد بلندی داشتم و سریعتر از خیلی ها حرکت می کردم. می دانستم که به نوعی متفاوت هستم.»
با این حال، راگبی حتی زمانی که برای اولین بار در دبیرستان ویچرچ، دانشگاه گرت بیل، سام واربرتون و قهرمان تور دو فرانس، گراینت توماس، شرکت کرد، بیشتر یک مفهوم خارجی باقی ماند. با این حال، Tshiunza در 15 سالگی جهش رشد قابل توجهی داشت. مدیر راگبی مدرسه، استیو ویلیامز، از او خواست که راگبی را امتحان کند و مربیان به جمع آوری بودجه کافی برای اعزام او به یک تور مدرسه به آفریقای جنوبی کمک کردند. سه مسابقه برگزار شد و Tshiunza باندی در دو تای آنها بهترین بازیکن مسابقه بود. بعد از آن درها شروع به باز شدن کردند. به جایی می‌رسی که فکر می‌کنی: «من اینجا چیزی دارم. می‌توانم از آن استفاده کنم یا می‌توانم احمق باشم و آن را برآورده نکنم.»
تنها چهار سال بعد، در نوامبر 2021، او اولین بازی خود را برای ولز مقابل فیجی در استادیوم پرنسیپیتی انجام داد. پس از آن، در حالی که کلاه جدیدش هنوز روی سرش قرار داشت، تشیونزا اولین پیراهن ولز خود را به ویلیامز سپرد تا از تشویق و راهنمایی‌اش تشکر کند. وقتی راگبی شروع به خوب شدن کرد، خیلی راحت می‌توانست بگوییم: «الان ورزشم را پیدا کردم» و مدرسه را ترک کنم. افرادی مانند استیو ویلیامز واقعا شما را ثابت نگه می دارند. خوشحالم که وقتی با او آشنا شدم.”
در سفر سال 2019 به آفریقای جنوبی، این بار با ولز زیر 18 سال، لحظه شکل‌گیری دیگری وجود داشت. هنگام بازدید از یک شهرک محلی، به Tshiunza نگاهی اجمالی به دنیایی که پشت سر گذاشته بود داده شد. شیوه زندگی آنها و رفتار آنها با ما بازیکنان راگبی تجربه بسیار فروتنانه ای بود. بودن در کنار همه آن بچه ها… می توانست به طور واقع بینانه من باشم. چیز زیادی نداشتن، سبک زندگی بسیار متفاوتی داشتند.»
به همین دلیل است که مسیح – که با “مچ” تلفظ می شود – اکنون مصمم است تا از استعدادهای خدادادی خود حداکثر استفاده را ببرد. من زیاد بیرون نمی روم، اگر اصلاً. تنها کاری که من واقعاً انجام خواهم داد این است که هر از گاهی با همسرم برای غذا بیرون بروم. من به معنای واقعی کلمه از باشگاه مستقیماً به سمت لپ‌تاپم به خانه می‌روم… شما می‌توانید در سبک زندگی دانشگاهی و فرهنگ راگبی گم شوید.»
تلاش دیرهنگام او برای برنده شدن در یک بازی هیجان انگیز در برابر هارلکین ها در سپتامبر پاداش قابل توجهی برای فداکاری او بود. راب باکستر، مدیر راگبی اکستر، که تیمش برای رویارویی با گاوها در پرتوریا است، می‌گوید: «او یکی از آن دسته از مردانی است که بهتر و بهتر خواهد شد. کارهای خوبی که او انجام می دهد عالی است، اما چیزهای بیشتری در آنجا وجود دارد.
اگر فوروارد 114 کیلوگرمی همه کاره با قد 6 فوت و 6 اینچ بتواند وارد تیم شش ملت وارن گاتلند شود، این امر تا حدی به نمونه ذهنی فیزیوتر سابق نیروی دریایی سلطنتی به نام نیک کاکس مربوط می شود که پس از پارگی شدید همسترینگ، بر بازتوانی او نظارت داشت. او برای بخش بزرگی از سال 2022 بیرون آمد. قبل از اینکه من به نوعی دریفت بودم، اما وقتی با مردی مثل نیک وقت می گذرانید، سوئیچ را تکان می دهید. حتی الان هم از مزایای آن بهره می برم.»
سال 2023 نیز مدت‌هاست که دایره‌های قرمز رنگ کشیده شده است. چهار سال پیش در مصاحبه‌ای برای خودم هدف قرار دادم که در این جام جهانی بازی کنم. اثبات آن آنلاین وجود دارد. پدر و مادرم اینگونه بودند: “بیا مسیح. واقعا؟ اما ببینید الان کجا هستیم. نمی‌دانم این اعتقاد درونی است یا خدا به نفع من است، اما دریافته‌ام که همه چیز همیشه درست پیش می‌رفته است.»
اگر او هرگز لنگ بزند، فقط باید به والدینش، فلیکس و برنادت، و راه جایگزینی که به او و خواهرانش داده اند فکر کند، که اکنون در بخش مراقبت های بهداشتی و حسابداری کار می کنند. این باعث می‌شود من در سطح بالایی باشم زیرا می‌دانم از کجا آمده‌ام. می دانم که پدر و مادرم چه سختی هایی را برای من متحمل شدند. آنها بدون شناخت کسی به اینجا آمدند.»
آنها شغل، دوستان و خانواده خود را در کنگو قربانی کردند. من اکنون کارهای زیادی انجام می دهم تا بتوانم روزی همین کار را برای والدینم انجام دهم. بنابراین آنها می توانند در نهایت آرامش داشته باشند. من می خواهم یک فرد موفق باشم. خودشه. نه یک ورزشکار یا یک تاجر. من می خواهم یک فرد موفق باشم.» داستان مسیح در حال حاضر الهام بخش است و او هنوز تمام نشده است.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.
