اعتراض تظاهرکنندگان به گنجاندن ورزشکاران تراجنسیتی در NCAA | NCAA

رایلی گینز، شناگر سابق کنتاکی و حدود دوجین تظاهرکننده در خارج از کنوانسیون NCAA روز پنجشنبه به گنجاندن ورزشکاران ترنسجندر در ورزش زنان اعتراض کردند و انجمن را تهدید کردند که در صورت عدم تغییر سیاست هایش، اقدام قانونی خواهد کرد.

گینز در مسابقات قهرمانی شنا و شیرجه NCAA در سال گذشته در برابر لیا توماس از پن شرکت کرد، که اولین زن تراجنسیتی بود که عنوان ملی را کسب کرد (500 یارد آزاد زنان). او همچنین در 200 سبک آزاد با تساوی با گینز، پنجم شد.

گینز گفت: «امروز، ما قصد داریم شخصاً به NCAA بگوییم که از تبعیض علیه ورزشکاران زن با دادن طوماری به آنها دست بردارد که در عرض چند روز نزدیک به 10000 امضا جمع آوری کرده ایم.» چند ناظر و تعداد انگشت شماری ضد معترض ساکت.

این موضوع در چندین سال گذشته ایالات متحده را به دو دسته تقسیم کرده است، به طوری که منتقدان می گویند ورزشکاران تراجنسیتی نسبت به زنان سیس جندر در رقابت برتری دارند. هجده ایالت قوانینی را تصویب کرده اند که ورزشکاران تراجنسیتی را از شرکت در ورزش های مدارس دخترانه منع کرده اند. یک قاضی فدرال در اوایل این ماه حکم داد که ممنوعیت ویرجینیای غربی قانون اساسی است و می تواند به قوت خود باقی بماند.

NCAA از سال 2010 به ورزشکاران تراجنسیتی اجازه رقابت داده است.

سیاست مشارکت دانش‌آموزان-ورزشکار تراجنسیتی یک سال پیش به‌روزرسانی شد و رویکردی ورزش به ورزش داشت که NCAA را با کمیته‌های المپیک ایالات متحده و بین‌المللی همسو می‌کند.

اجرای کامل این سیاست قرار بود تا ماه آگوست به مرحله اجرا درآید، اما شورای حکام NCAA این هفته توصیه ای را برای به تاخیر انداختن آن تا سال تحصیلی 2023-24 “برای رسیدگی به ملاحظات عملیاتی” تصویب کرد.

رهبری NCAA می‌گوید هدف اعلام‌شده در سیاست‌گذاری «این نیست که ورزشکاران تراجنسیتی را شامل شوند، بلکه این است که چگونه».

رابین هریس، مدیر اجرایی لیگ آیوی، در جلسه ای که این هفته در مورد این موضوع برگزار شد، گفت: “ما می خواهیم محیطی عادلانه، دلپذیر و فراگیر برای همه (ورزشکاران) داشته باشیم.” هریس گفت که سیاست ورزشکاران تراجنسیتی با سایر شرایط واجد شرایط بودن تفاوتی ندارد.

ژان مریل، مدیر بخش گنجاندن NCAA در این جلسه گفت: “آنها طبق قوانین بازی می کنند.”

شویلر بیلار، یک مرد تراجنسیتی که در دوران حضورش در هاروارد از تیم شنای زنان به تیم مردان تغییر کرد، گفت که معتقد است NCAA بهترین کاری را که می تواند انجام می دهد تا با سیاست هایش فراگیر، منصفانه و موثر باشد. چالش این است که استانداردها ثابت نیستند.

“این به همین سادگی نیست. من فکر می کنم آنها همیشه در حال حرکت هستند، همیشه در حال تکامل هستند. و انصاف همیشه در حال تکامل است، همچنین هر چه بیشتر درباره بدن‌ها، زیست‌شناسی و افراد بیاموزیم و تنوع، برابری و شمول را بیشتر درک می‌کنیم.”

در این اعتراض، کریستیانا کیفر، وکیل اتحاد دفاع از آزادی، گفت که NCAA عنوان نهم، قانون اساسی برابری جنسیتی را که در سال 1972 تصویب شد، نقض می‌کند، و اقدام قانونی علیه NCAA ممکن است اشکال مختلفی داشته باشد.

او گفت: «بنابراین من فکر می‌کنم که این می‌تواند شبیه یک شکایت فدرال علیه NCAA باشد. “من فکر می کنم که می تواند مانند یک شکایت عنوان IX به نظر برسد. و من فکر می‌کنم که حتی دانشگاه‌ها هم شروع به عقب‌نشینی از NCAA کرده و می‌گویند: «هی، ما یک تعهد قانونی داریم که از فرصت‌های ورزشی منصفانه برای ورزشکاران زن محافظت کنیم و اگر موفق به انجام این کار نشدیم، شما به نوعی الزام‌آور هستید. دست ماست و اجازه نمی دهند که به تعهدات قانونی خود در قبال بانوان ورزشکار در مدارس خود عمل کنیم.»

NCAA هنوز در برابر ایالت هایی که ورزشکاران تراجنسیتی را از رقابت در ورزش زنان منع کرده اند موضعی اتخاذ نکرده است. NCAA قبلا ایالت ها را از میزبانی مسابقات قهرمانی خود به دلیل استفاده از نمادهای کنفدراسیون یا قوانینی که معتقد است علیه افراد LGBTQ تبعیض آمیز است، ممنوع کرده است.

بیلار گفت که این امر ارزشمند خواهد بود که NCAA موضعی مشابه در مورد این موضوع اتخاذ کند.

من همچنین می دانم که حوزه قضایی NCAA در دو و میدانی کالج است و نه در ورزش کودکان. و بسیاری از این قوانین مربوط به ورزش کودکان است. بنابراین من این اختلاف را درک می کنم. اما منظورم این است که اگر از من می‌پرسید آیا حمایت بیشتری از افراد ترنس می‌خواهم؟ پاسخ این خواهد بود: کاملاً بله.»