نبرد برای سولدار: “روسیه ابتدا مزدوران واگنر و سپس چتربازان بسیار آموزش دیده را می فرستد”

سرنوشت یک شهر ویران شده معدن نمک در شرق اوکراین در این هفته در یکی از خونین ترین نبردهای تهاجم روسیه به خطر افتاده است.

نیروهای روسیه از جت، خمپاره و راکت برای بمباران سولدار در یک حمله بی امان استفاده کردند.

سقوط سولدار، اگرچه بعید به نظر می رسد نقطه عطفی در جنگ تقریباً 11 ماهه باشد، اما برای کرملینی که در ماه های اخیر گرسنه از اخبار خوب میدان نبرد است، جایزه ای خواهد بود.

همچنین به نیروهای روسی سکوی پرشی برای فتح سایر مناطق استان دونتسک که تحت کنترل اوکراین باقی مانده است، مانند شهر استراتژیک باخموت در نزدیکی آن، ارائه می دهد.

در میدان جنگ، یک افسر اوکراینی در نزدیکی سولدار به آسوشیتدپرس گفت که الگوی اولیه این است که روس‌ها یک یا دو موج از سربازان را می‌فرستند که بسیاری از آنها از پیمانکار نظامی خصوصی روسی واگنر گروپ هستند، که تلفات سنگینی را در حین بررسی دفاعی اوکراین متحمل می‌شوند.

این افسر اوکراینی که بنا به دلایل امنیتی اصرار داشت که نامش فاش نشود، گفت: وقتی سربازان اوکراینی تلفات می‌دهند و خسته می‌شوند، روس‌ها موج جدیدی از سربازان، چتربازان یا نیروهای ویژه آموزش دیده را ارسال می‌کنند.

مقامات اوکراینی ادعاهای روسیه مبنی بر سقوط سولدار را رد کردند، اما بنیانگذار گروه واگنر اواخر روز چهارشنبه ادعای پیشرفت خود را تکرار کرد.

یوگنی پریگوژین در شبکه اجتماعی روسیه خود نوشت: «یک بار دیگر می‌خواهم آزادسازی و پاکسازی کامل قلمرو سولدار از یگان‌های ارتش اوکراین را تأیید کنم.

غیرنظامیان عقب نشینی کردند. واحدهای اوکراینی که نمی خواستند تسلیم شوند، نابود شدند.» او ادعا کرد که حدود 500 نفر کشته شدند و «تمام شهر مملو از اجساد سربازان اوکراینی است».

ارتش اوکراین اواخر روز چهارشنبه اعلام کرد که نیروهای روسیه در نبرد سولدار متحمل «تلفات عظیم» شده‌اند.

بررسی مستقل ادعاهای هر یک از طرفین امکان پذیر نیست.

دیمیتری پسکوف، سخنگوی کرملین، از اعلام تصرف شهرداری خودداری کرد و به خبرنگاران گفت که نیروهای روسی به “پیشروی مثبت” در سولدار دست یافته اند. وی افزود: “بیایید عجله نکنیم و منتظر بیانیه های رسمی باشیم.”

ولودیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهور اوکراین روز چهارشنبه در سخنرانی شبانه‌اش ویدئویی گفت: «اکنون دولت تروریستی و مبلغان آن تلاش می‌کنند وانمود کنند که بخشی از شهر ما سولدار – شهری که تقریباً به طور کامل توسط اشغالگران ویران شده است – ظاهراً برخی است. نوعی دستاورد روسیه است.

زلنسکی گفت که نیروهای اوکراینی در این منطقه در برابر روس ها مقاومت می کنند.

سولدار که به استخراج و فرآوری نمک معروف است، به جز معادن نمک و گچ، ارزش ذاتی کمی دارد، اما در یک نقطه استراتژیک در 10 کیلومتری شمال شهر باخموت قرار دارد که نیروهای روسی می خواهند آن را محاصره کنند.

گرفتن باخموت خطوط تدارکات اوکراین را مختل می کند و مسیری را برای روس ها باز می کند تا به سمت کراماتورسک و اسلویانسک، پایگاه های اوکراین در استان دونتسک فشار بیاورند.

مایکل کوفمن، مدیر مطالعات روسیه در گروه تحقیقاتی غیرانتفاعی CAN، خاطرنشان کرد: سقوط سولدار باعث می‌شود «نگهداری باخموت برای اوکراین بسیار مخاطره‌آمیزتر شود».

جنگ فرسایشی، با تلفات سنگین، ممکن است یک پیروزی روسیه را به اندازه یک شکست مرگبار کند.

کوفمن در توییتی نوشت: «فکر نمی‌کنم نتیجه باخموت در مقایسه با هزینه‌ای که روسیه برای دستیابی به آن دارد، قابل توجه باشد».

گروه واگنر، که اکنون بنا به گزارش‌ها شامل گروه بزرگی از محکومین است که در زندان‌های روسیه استخدام شده‌اند و تقریباً یک چهارم کل جنگجویان روسی در اوکراین را تشکیل می‌دهند، رهبری حمله به سولدار و باخموت را بر عهده داشته‌اند.

کسب پیروزی در سولدار و باخموت پس از ماه‌ها مشکلات خط مقدم روسیه به پریگوژین، که از گراسیموف انتقاد کرده است، کمک می‌کند تا نفوذ خود را در آنچه تا حدودی به عنوان یک رقابت با رهبری نظامی روسیه ظاهر شده است، افزایش دهد.

نیروهای روسی برای به دست آوردن کنترل بر دونتسک، لوهانسک، خرسون و زاپورژیژیا، بخش هایی از آنها را که کرملین به طور یکجانبه در سپتامبر پس از الحاق شبه جزیره کریمه در سال 2014 به طور غیرقانونی ضمیمه کرد، تلاش کرده اند.

هنگامی که نیروهای روسی از خرسون عقب نشینی کردند، نبرد در اطراف باخموت داغ شد.

پوتین از همان ابتدای جنگ منطقه دونباس را به عنوان کانونی معرفی کرد و جدایی طلبان مورد حمایت مسکو از سال 2014 در آنجا می جنگند.

روسیه تقریباً تمام لوهانسک را در طول تابستان تصرف کرد. دونتسک از همان سرنوشت فرار کرد و ارتش روسیه متعاقباً نیروی انسانی و منابع را در اطراف باخموت ریخت.

مؤسسه مطالعات جنگ گفت که نیروهای روسی در برابر “مقاومت هماهنگ اوکراین” در اطراف باخموت قرار دارند.

این تحلیلگر مستقر در واشنگتن می گوید: «واقعیت کنترل بلوک به بلوک زمین در سولدار به دلیل ماهیت پویای نبرد شهری مبهم است… و نیروهای روسی ماه ها برای دستیابی به دستاوردهای تاکتیکی قابل توجهی در منطقه سولدار تلاش کرده اند. تانک گفت.

بر اساس گزارش‌های اطلاعاتی غربی، یکی از ویژگی‌های استثنایی نبرد در نزدیکی باخموت این است که برخی از آن‌ها در اطراف ورودی‌های تونل‌های عظیم معدن نمک بلااستفاده رخ داده‌اند که طول آن حدود 200 کیلومتر است.