هری کین خیلی خوب است که با مدال ها و جام ها سنجیده نمی شود | هری کین

دبلیوکلاه راهی عالی برای هری کین برای تبدیل شدن به رکورد گلزن تاتنهام است؟ برای پیروزی در دربی شمال لندن در روز یکشنبه، باید یک پنالتی، در مقابل آرسنال، در وقت اضافه باشد. پنالتی که او با «هوشمند بودن» به دست آورده است. زمانی که گابریل ماگالاهس او را کمی به پشت هل داد، تماس برقرار شد. او حق داشت پایین بیاید.

کریگ پاوسون محاصره شده است، و مجبور می شود در موقعیت غیرممکنی قرار بگیرد که سعی کند مقتدرانه به نظر برسد در حالی که نوک پا به عقب می رود تا از فریاد زدن گرانیت ژاکا در صورتش فرار کند. در این زمان، ویلیام سالیبا ماله را به نقطه پنالتی برد. پل تیرنی به مانیتور خود در استاکلی پارک نگاه می کند. بررسی کامل پیتر والتون در کمد خود می نشیند و قبول می کند که تصمیم درستی بوده است. AFTV منفجر می شود.

خدا را شکر که امی مارتینز تقریباً دو سال و نیم پیش آرسنال را ترک کرد وگرنه 25 دقیقه دیگر طول می کشد تا کین خودش را ثابت کند، چند قدم به عقب برود، پاهایش را با لکنت زبان کند، بالا بیاید و توپ را روی دست راست آرون رمزدیل بگذارد. تور موج می زند. مارتین تایلر چیزی عالی برای شروع دارد. پیتر دروری «کین پراکنده کیهانی» را برای مخاطبان بین‌المللی صدا می‌کند.

ورزشگاه تاتنهام هاتسپر فوران کرد. 2-1 شد. دو گل برای کین، که ارواح قطر را از بین برد، جاه طلبی های قهرمانی رقبا را خدشه دار کرد، اسپرز را به جمع چهار تیم برتر رساند و از جیمی گریوز به عنوان رکورددار گلزن باشگاه پیشی گرفت.

پیش‌بینی‌کننده‌ای که کمتر مغرضانه است ممکن است نشان دهد که موارد فوق در بهترین حالت خوش‌بینانه است. آرسنال با روانی شاد بازی می کند که هواداران اسپرز در حال حاضر فقط می توانند رویای آن را داشته باشند. صرف نظر از اینکه این فصل چگونه می گذرد، میکل آرتتا ثابت کرده است که بسیاری اشتباه می کنند. قدردانی به کسانی که به این روند اعتماد کردند، که در طول مراسم ادای احترام وی به لامپ جادوگر بلر ایمان خود را حفظ کردند – من این کار را نکردم.

وقتی تنها انتقاد این است که شما کمی بیش از حد به اطراف می پرید (برخلاف کلوپ … نه؛ پپ … نه؛ کونته، سیمئونه – فکر می کنید) احتمالاً برنده هستید. 5 امتیاز در صدر لیگ برتر فاصله دارد، اما مدیری که با خطوط نقطه چین منطقه فنی مانند حصار برقی رفتار نمی کند، معامله منطقی به نظر می رسد.

حتی اگر کین نتواند این کار را در روز یکشنبه انجام دهد، به زودی رکورد 266 گریوز در 379 بازی را خواهد شکست. او در سال 412 به عدد 265 رسیده است. مقایسات بین نسلی لزوماً چندان مفید نیستند. دنیای فوتبال دوباره تلاش کرد تا موقعیت پله را در پانتئون بزرگان مشخص کند، علیرغم اینکه به سختی بازی او را دیده بود.

برای من، گریوز نیمی از یک بازی دوگانه تلویزیونی عالی بود، اما برای کسانی که او را زنده دیدند، او چیز دیگری بود. جیمی گریوز بزرگ. من هرگز کسی را با این سرعت از بلوک ها ندیده ام.» دیوید راشدن که او را در جوانی در دهه 60 از تراس های وایت هارت لین تماشا می کرد، می گوید. او هرگز با او برخورد نکرد. در زمین های گل آلود با یک توپ گل آلود بود و همه گل پاشیده بودند اما شورت او همیشه تمیز بود.

او فقط یک چشم به هدف داشت. باور نکردنی بود گل هایی که او از جایی به ثمر رساند. او مورد علاقه من است.» ممنون بابا.

هر کسی که مستند عالی Greavsie را دیده باشد یا کسی که در یک کرم چاله یوتیوب از Spurs دهه 60 فرو می رود، احتمالاً به این نتیجه خواهد رسید که گریوز فوتبالیست طبیعی تری است. صدها فینیش پای جانبی. دریبل زدن با ظرافت، ظرافت و تعادل، نشستن دروازه بان با ساده ترین شیمی قبل از اینکه به خانه بچرخد.

ساده‌سازی بیش از حد است که بگوییم فوتبال برای برخی (مسی) ذاتی است در حالی که دیگران باید روی آن کار کنند (رونالدو). همه این بازیکنان به طرز مسخره ای خوب هستند، همه هر روز تمرین می کنند. اما کار وسواسی که کین برای رسیدن به سطوح نخبگان انجام داده است، جای تردید نیست.

او همچنین به طرز فریبنده ای خوب است. حتی بعد از این همه سال تماشای او، او سریع‌تر، ماهرتر و ظریف‌تر از آن چیزی است که بسیاری به او اعتبار می‌دهند. آن لمس و ضربه هفته گذشته در کریستال پالاس مظهر پایان کاری اوست. اکنون می‌دانیم که او خالقی است که گریوز در آن نبود، در جیب‌هایش می‌افتد و آن را در گوشه‌ای برای سون هیونگ مین شلاق می‌زد.

اما کین می تواند ناامید شود – همیشه سعی می کند توپ قاتل را انجام دهد، گاهی اوقات روند بازی را کند می کند. دوباره اینجاست که این مقایسه ها پایین می آید. یافتن مجموعه‌های یوتیوب از بدترین بازی‌ها یا بازی‌های گریوز که در آن‌ها هول می‌کرد، سخت است.

در چند ماه آینده کین ممکن است رکورد گلزن مردان انگلیس شود. تابستان امسال او 30 ساله می شود که احتمالاً در آخرین تقاطع حرفه ای خود قرار دارد. چسبیدن یا پیچاندن. ستون های شایعات در این پنجره نقل و انتقالات نشان می دهد که او با منچستریونایتد، رئال مادرید و بایرن مونیخ مرتبط است. فرصت های زیادی برای صعود وجود نخواهد داشت، دروازه منچسترسیتی چند ماه پیش بسته شد.

اگر فوتبال روح داشت، حداقل یک لحظه وجود داشت که کین می توانست از راه رفتن در زمین با تشویق هوادارانش لذت ببرد، یک جام در یک دست، یک مدال در دست دیگر. مونتاژهای آهسته و آهسته زیادی از او منتشر شده است که غمگین به نظر می رسد و آنچه ممکن است فقط چند دقیقه پس از سوت پایان باشد را پردازش می کند.

تقریباً یا نه، گریوز – حداقل در خارج – با چیزی که برنده نشد تعریف می شد و همین امر می تواند به راحتی با کاپیتان انگلیس اتفاق بیفتد. حتی اگر او اسپرز را ترک کند و یک یا دو بوندسلیگا را پشت سر بگذارد، کین به اندازه کافی کار کرده است تا زمانی که کفش‌هایش را آویزان می‌کند، برگردد و با گری مابوت و لدلی کینگ در سالن کار کند. شاید این زمان آن باشد که بیرون بیایید و روی یک کابینت یا حداقل یک قفسه سرمایه گذاری کنید.

به نحوی که ماندن تحسین برانگیز است، آن جام در پیراهن اسپرز بسیار شیرین تر خواهد بود. لیگ قهرمانان امسال؟ بعد از آن یورو را اضافه کنید؟ او می تواند یک پنالتی برنده را مقابل فرانسه بزند. بعید است، اما در سال 2011، زمانی که کین به صورت قرضی در لیتون اورینت حضور داشت، رکوردشکنی او نیز بعید به نظر می رسید. رویا دیدن خوب است.

شاید این اقدامی برای حفظ هواداران فوتبال است که از تیم‌هایی حمایت می‌کنند که برنده نمی‌شوند و پیشنهاد مدال‌ها و جام‌ها در نهایت اهمیتی ندارد. این در مورد بسیار بیشتر از این است.