آبان نیوز انتشار آخرین خبرهای سیاسی اقتصادی اجتماعی ورزشی فناوری در آبان نیوز
به گزارش دپارتمان اخبار ورزشی پایگاه خبری آبان نیوز ،
می توان به خاطر حس دژاوو بخشیده شد. با پایان فصل عادی لیگ NFL، خسته‌کننده‌ترین سریال لیگ بازگشته است: آرون راجرز می‌خواهد چه کار کند؟
آیا او پس از دو سال اراده-نخواهد-خواهد شد- آیا او مجبور به معامله گری از گرین بی پکرز می شود؟ بازنشسته خواهد شد؟ – راجرز در فصل گذشته با امضای قراردادی سه ساله و کاملاً تضمینی به ارزش 150 میلیون دلار، تمام گمانه زنی ها را متوقف کرد و او را تبدیل به گران ترین کوارتربک لیگ کرد و فرض بر این بود که یک پکر مادام العمر باشد.
نه خیلی سریع. راجرز آخرین ثانیه های خود را در لمبو فیلد پس از باخت ناامیدکننده 20-16 پکرز مقابل دیترویت لاینز در روز یکشنبه سپری کرد و بهترین کاری را که انجام می دهد انجام داد: ارسال پیام های مرموز.
راجرز از تونل عبور کرد دست در دست راندال کاب، یک فیلمبردار را کنار می گذارد تا لحظه را با دوستش جذب کند. او از تعویض پیراهن با جیمسون ویلیامز خودداری کرد. گفتن به گیرنده Lions: “من این یکی را نگه خواهم داشت.” نیازی به بنوا بلان نیست که بفهمد راجرز دوباره به بازنشستگی اشاره کرده است.
در این مرحله به یک سنت سالانه تبدیل شده است: پکرز با عملکردی بی‌حال از مسابقه پلی‌آف خارج می‌شود. کوارتربک در بزرگترین نقاط کوچک بازی می کند. کوارتربک نشان می دهد که او می خواهد بیرون بیاید – چه از گرین بی باشد و چه به طور کامل NFL. پکرها پول نقد و حسنا و التماس را به پای مدافعان می اندازند. کوارتربک در حال برگشت به ساختمان. این همه نگران چی بودی؟ هیچ وقت به رفتن فکر نکردم. پست های مرموز اینستاگرام؟ با من شوخی می کنی؟ آیا یک ستاره جهانی نمی تواند اعلام کند که به حرکت در صلح فکر می کند؟
راجرز این بار همه چیز را کمی جلوتر برد. او بعد از بازی گفت که آن را میتوانست وقت آن رسیده است که کنار برود، اما او “مطمئن نیست”. راجرز در پاسخ به درخواست یک جدول زمانی، گفت که او «نمی‌خواهد فرنچایز را گروگان نگه دارد»، به این معنی که تصمیم می‌تواند همین هفته پس از تکمیل مصاحبه خروج سالانه‌اش با تیم گرفته شود.
زمین پر دست انداز برای بازیکن و تیم است. بازنشستگی راجرز در کوتاه‌مدت برگه کلاه پکرز را مخدوش میکند – و با توجه به ساختار قراردادی که او فصل گذشته به آن رسید، یک معامله باعث می‌شود همه چیز به همان اندازه سنجاب باشد. اگر راجرز در سال آینده بازی کند، مبلغ 31.6 میلیون دلار در تیم پکرز به حساب خواهد آمد. اگر او معامله شود یا بازنشسته شود، این رقم به 40.3 میلیون دلار می رسد.
پیچیده کردن مسائل برای گرین بی: اگر راجرز تصمیم به بازگشت بگیرد و سپس معامله کند به تدریج بدتر می شود تصمیم به بازنشستگی می گیرد فصل بعد. 40 میلیون دلاری که آنها در فصل آینده از پول مرده جذب می‌کنند در مقایسه با 68 میلیون دلاری که در صورت بازنشستگی بعد از فصل بعد یا 77 میلیون دلاری (!) در صورت خروج از سال 2024 در کتاب باقی می‌ماند، تغییر بزرگی خواهد بود. این یک چیز اکنون یا هرگز برای پکرز است – و راجرز این را می داند.
راجرز 59.5 میلیون دلیل برای فوتبال بازی کردن در سال آینده دارد. و 59.5 میلیون دلار به نظر می رسد پول بسیار زیادی روی میز باقی بماند تا زمانی که بازار پررونق پخش برنامه های ورزشی را در نظر بگیرید یا اینکه اسپاتیفای تکه ای از ماه را برای میزبانی “آرون راجرز: من فقط می پرسم” را به راجرز بدهد. در خدمت آنها
اگر تام برادی می توانست سالانه 37 میلیون دلار از فاکس دستمزد بگیرد، راجرز چه چیزی می توانست از آمازون یا NBC یا FanDuel بگیرد؟ در اواخر فصل، زمانی که بازدیدهای سپتامبر و اکتبر همچنان در ماه دسامبر و ژانویه به نق زدن و ضربان ادامه می‌دهند، کسب درآمد کمتر اما عدم پذیرش تنبیه بدنی ممکن است گزینه معقولی به نظر برسد.
در 39 سالگی، پس از یک فصل ناامیدکننده دیگر، با تعداد زیادی گزینه غیربازی روی میز، باید برای راجرز وسوسه انگیز باشد که از آنجا دور شود. آیا او واقعاً می‌خواهد با فهرستی با استعداد و در عین حال ناقص، که فاقد ابزار (یا سازمان) برای ارتقاءهای پرشور این فصل است، به عقب برگردد و بدن و ذهن خود را در چالش یک فصل 20 هفته‌ای قرار دهد؟ همه برای افتادن در یک مانع اولیه؟
این بار احتمال دارد که گرین بی بلوف راجرز را صدا کند. حتی ممکن است دفتر اصلی مشتاق باشد که جردن لاو را قبل از پایان قرارداد تازه کارش به او فرصت دهد.
سال گذشته، تیم کار سختی را انجام داد تا راجرز را متقاعد کند تا با یک قرارداد بزرگ بازگردد. آنها او را از عصبانیتی که بعد از اینکه جایگزین او را انتخاب کردند و بهترین گیرنده او، داوانته آدامز را مبادله کردند، ناامید کردند. آنها موافقت کردند که مربی قدیمی او را از سرما به خانه بیاورند. و آنها این کار را با آگاهی از اینکه دارند MVP پشت سر هم را قفل می کنند، انجام دادند. تضمین راجرز برای سه سال دیگر (حداقل) منطقی بود. او در بدترین حالت به عنوان یکی از پاسورهای بالای 5 تیم باقی ماند. و بازی او تمام ویژگی های بازی را داشت که به زیبایی پیر می شد.
یک سال بعد، حساب متفاوت است. راجرز در طول فصل مشکل داشت، تا حدی به دلیل محدودیت های فهرستی و بخشی به دلیل افت خودش. عناصری از بازی او که نقش اصلی حمله Packers را تشکیل می دادند، از بین رفته اند.
راجرز زیپ و دقت توپ سریع خود را از دست داده است. او با پرتاب‌های 20 یاردی یا بیشتر، در میان مدافعان واجد شرایط در درصد تکمیل تعدیل‌شده، در جایگاه 30 قرار گرفت. در دسته‌ای که قبلاً بر آن تسلط داشت، او اکنون پشت سر مک جونز، ژاکوبی بریست و جیمی گاروپولو قرار دارد، سه نفر از مدافعان حریف که به سختی برای تیراندازی شناخته می‌شوند.
و او در طول فصل یک چهره ناامید را کاهش داد. توهین ناهماهنگ به نظر می رسید. راجرز نمی‌توانست با گیرنده‌های جدیدش ترکیب خاصی داشته باشد. از زمان نادر روزهای مایک مک کارتی، ما به این اندازه تابش خیره کننده، دود یا منفعل-تهاجمی ندیده بودیم.
زمانی که پکرها توانستند هر نوع مسابقه ای را با هم انجام دهند، به همان اندازه مدیون دفاع فرصت طلبانه، اجرای بازی و ارتقای یک گیرنده جوان بود که چهار بار MVP.
راجرز مدتهاست که بهمن یک نفره بوده است. او تیم های بد پکرز را به پلی آف کشاند. اما او دیگر آن بازیکن نیست. این برای او یک انتخاب باقی می‌گذارد: بازی خود را دوباره تعریف کند یا اینکه بپذیرد که دیگر نمی‌تواند با نزدیک شدن به 40 سالگی جادو را تداعی کند.
راجرز می تواند تصمیم بگیرد که خود را تنظیم کند. یا می‌تواند تقصیر سقوط خود را به گردن Packers و فقدان بازیگران نقش مکمل بیاندازد.
و اگر راجرز با فوتبال تمام نشده و فقط با پکرز تمام شده است؟ کمبود خواستگار نخواهیم داشت.
اتحاد مجدد با آدامز در وگاس منطقی است. اما آیا آزاداندیشی که خودخوانده است می‌خواهد در کنار جاش مک‌دانیلز خاردار و بی‌طرفانه کار کند؟
بازگشت به کالیفرنیا برای تیم کردن با کایل شاناهان در سان فرانسیسکو 49ers نیز منطقی است. چرا به همراهی با مجموعه ای از بازیکنان جوان و با استعداد در حالی که می توانید با جورج کیتل، کریستین مک کافری، دیبو ساموئل، براندون آیوک و پویاترین هسته تهاجمی لیگ وارد اتاق شوید، ادامه دهید؟
یا در مورد تیم شدن با بیل بلیچیک در نیوانگلند چطور؟ یا پیوستن به شان مک وی در لس آنجلس؟ یا تبدیل شدن به عزیز نیویورک با کمک به ارتقاء یک هسته با استعداد جت به یک رقیب قانونی؟
سوال این است که آیا راجرز انگیزه ای برای اصلاح بازی خود دارد، چه با یک تیم جدید یا یک لیست جدید در گرین بی. “آیا احساس می کنم چیزی برای اثبات به خودم باقی مانده است؟” راجرز روز یکشنبه به صورت لفاظی از خود پرسید. «آیا می‌خواهم برگردم و خود را برای بازی دیگری آماده کنم؟ یا وقتشه؟ آیا زمان دور شدن است؟ آیا زمان آن رسیده که صدای دیگری هدایت این تیم را بر عهده بگیرد؟»
فقط یک نفر می تواند به این سوالات پاسخ دهد. ما به یک فصل دیگر از شایعات، کنایه ها، آیهوااسکا و درون نگری می رویم.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.
