دولت اندونزی با مجوز معدن روی به خطر انداختن زندگی متهم شد | توسعه جهانی

روستاییان سوماترای شمالی دولت اندونزی را متهم کرده اند که با اجازه دادن به یک شرکت معدن روی برای فعالیت در منطقه ای مستعد زلزله و سیل، زندگی آنها را به خطر انداخته است.

مردم منطقه کوهستانی دایری ادعا می کنند که کار ساخت و ساز توسط Dairi Prima Mineral (DPM) به خانه ها و معیشت آنها آسیب رسانده است. آنها نگران امنیت خود هستند زیرا این معدن که انتظار می رود در سال 2025 به بهره برداری برسد، روی گسل بزرگ سوماترا قرار خواهد گرفت.

Saudur Sitorus، یکی از روستائیان می گوید: «ما نگران این هستیم که چون دایری منطقه ای مستعد بلایا است، آیا این شرکت بتواند ایمنی روستاییان را تضمین کند. ما به معدن نیاز نداریم. ما از کشاورزی زندگی می کنیم نه از معدن. استخراج معادن تنها به نفع تعداد انگشت شماری از مردم خواهد بود.»

DPM که اکثریت آن متعلق به شرکت چینی مهندسی و ساخت و ساز خارجی صنعت فلزات غیر آهنی چین است، مجوز امتیاز معدن را برای بیش از 24000 هکتار (59305 هکتار) از زمین در زیرمنطقه Silima Pungga-Pungga در سال 1998 دریافت کرد و از آن زمان در تپه های اطراف حفاری شده است. ، و تونل های زیرزمینی ساخت.

روستاییان ادعا می کنند که زباله های معدن هزاران ماهی را در رودخانه مجاور کشته است و ساخت و ساز آن منجر به سیل ناگهانی در سال 2018 شد که منجر به کشته شدن شش نفر و تخریب صدها هکتار از زمین های کشاورزی شد.

این شرکت مسئولیت خود را رد می کند. سیاحریال سوندی، مشاور خارجی این شرکت، گفت که DPM به ساکنان پول برای کمک به جبران ماهی های مرده کمک کرده است، افزود: «شرکت از علت مرگ دام های ماهی قرمز ساکنان اطلاعی ندارد… [the company] کمک ارائه کرد … به عنوان کمک خیریه، صرفاً به عنوان نوعی همدلی و نگرانی از جانب شرکت برای مشکلات تجربه شده.

او می گوید که این سیل به دلیل قطع درختان غیرقانونی است که توسط طرف دیگری در بالادست انجام شده است.

ساکنان همچنین از محل یک سد باطله (ضایعات) و یک انبار مواد منفجره که به چند متری خانه‌های مردم منتقل شده‌اند، شکایت کرده‌اند – اقدامی که دولت در ماه نوامبر تصویب کرد.

«بدون اطلاع روستاییان، ناگهان آنها [DPM] یک انبار مواد منفجره در روستا ایجاد کرده بود و بدون اینکه پدر و مادرم بدانند، شرکت یک سد زباله در پشت خانه ما ساخت. “چگونه می توانیم در نزدیکی سدی زندگی کنیم که گاهی امنیت ما را تهدید می کند؟”

سیهالوهو مدعی است که کار در سد دیوارهای خانه والدینش را شکسته است. او می گوید که خانواده می ترسند خانه شان بالای سرشان فرو بریزد.

در سال 2019، روستاییان شکایتی در مورد این معدن نزد بازرس شرکت مالی بین المللی بانک جهانی (IFC) ارائه کردند. در آن زمان، IFC به یک سهامدار DPM وام داده بود. تحقیقات آن، که در ماه ژوئیه منتشر شد، می‌گوید که بررسی اولیه اطلاعات مربوط به معدن «نقایصی را در طراحی سد باطله DPM و ارزیابی خطرات مرتبط با آن در مقایسه با رویه خوب صنعت بین‌المللی برای ساخت چنین تأسیساتی، به ویژه با توجه به توپوگرافی، زمین‌شناسی، نشان می‌دهد. ویژگی های لرزه ای و اقلیمی سایت.”

با این حال، چون سهامدار رابطه خود را با DPM قطع کرد، بازرس نتوانست شکایت را ادامه دهد.

Tongam Panggabean، مدیر گروه حمایت از Bakumsu، که از روستاییان حمایت می کند، می گوید: “معلوم است که آنها [the government] مایلند امنیت این جوامع را فدای تجارت بزرگ کنند.»

رجینا آریتونانگ، 61 ساله، ساکن بونگکاراس که شالیزارهایش در سیل سال 2018 از بین رفت، گفت: «ما قبلاً برنج مزارع می‌خوردیم، اما از زمان سیل ناگهانی دیگر نمی‌توانستیم مزارع را مدیریت کنیم، و اکنون ما برای خوردن باید برنج بخرم.»

سواندی می‌گوید «تقریباً همه» نگرانی‌های روستاییان در مورد ایمنی «بر اساس اطلاعات نادرست همراه با تمایل به اطلاعات نادرست بود».

او می گوید که بند باطله برای حفاظت از محیط زیست جابه جا شده و بر اساس مقررات دولتی در حال طرح و ساخت است. وی گفت: اکثر مواد سنگ ضایعات پس از مخلوط شدن با خمیر مخصوص، به جای ریختن در سد، به گودال معدن بازگردانده می شود. آب اضافی قبل از بازگشت به رودخانه، مطابق با استانداردهای دولتی کیفیت آب، پردازش می شود.

او می افزاید که انبار مواد منفجره به منظور بهبود امنیت در معدن منتقل شده است. این “فاصله ایمن تر تا تاسیسات زیرساخت معدن و مناطق مسکونی” خواهد بود.

Suandi می گوید که این شرکت “تحلیل جامع خطر لرزه ای را انجام داده است و پایش مستمر را انجام خواهد داد”. این سد «با استحکام ساختمانی ساخته می‌شود که بتواند پتانسیل بهینه لرزه‌خیزی را که ممکن است رخ دهد را در خود جای دهد».

این شرکت همچنین می‌گوید که بورسیه تحصیلی را برای تحصیل در چین به جامعه ارائه کرده است و روستاییان جوان را در زمینه معدن آموزش می‌دهد. اما این نظرات نگرانی کورلینا سیمارماتا را کم نکرده است.

سیمارماتا، 65 ساله، اهل بونگکاراس، که میلیون ها روپیه با مردن ماهیش از دست داد، می گوید روستاییان احساس می کنند که دولت نادیده گرفته شده است.

ما اکنون در این روستا زندگی می کنیم بسیار نگران هستیم. ما روستائیانی هستیم که از معدن چیزی نمی دانیم و هیچ وقت از تاثیر معدن به ما نگفتند. ما هرگز به ما اطلاع ندادند که تونل زیرزمینی کجا ساخته شده است، ما نمی دانیم، بنابراین ما بسیار نگران هستیم که معدن فاجعه ای برای روستای ما بیاورد.

دولت به درخواست های مکرر برای اظهار نظر پاسخی نداد.