لیز رابینز در ۷۶ سالگی درگذشت. شکستن سقف شیشه ای به عنوان یک لابی گر واشنگتن

پدر او، مانوئل رابینز، وکیلی بود که برای آژانس‌های مختلف شهری، از جمله دفتر دادستان منطقه منهتن تحت مدیریت توماس دیویی، و مادرش، النور (لاندو) رابینز، در ارتباطات برای صلیب سرخ آمریکا کار می‌کرد.

لیز در اسکارسدیل، حومه نیویورک بزرگ شد. او در کالج ویتون، خارج از بوستون، فلسفه خواند و در سال 1967 فارغ التحصیل شد.

از او به همراه همسرش، دخترش رابین جانسون توکلی و یک نوه به یادگار مانده است.

او در تبلیغات در نیویورک کار کرد و مدتی را در واشنگتن گذراند و برای چندین کمیته کنگره کار کرد. او به نیویورک بازگشت تا به یک برنامه شهری جدید با محوریت رشد دوران کودکی بپیوندد.

او قصد بازگشت به واشنگتن را نداشت. اما او به زودی متوجه شد که این شهر از نظر مالی محدود می تواند با دسترسی به بودجه فدرال کارهای بیشتری انجام دهد. فقط باید پرسید و راه درست پرسیدن را می دانست.

او در سال 2005 به Roll Call گفت: “آنها شکست خوردند و مرا به واشنگتن برگرداندند تا لابی کنم.”

تا سال 1981 او برای سانفرانسیسکو، برکلی و ایالت میشیگان و همچنین شهر نیویورک لابی می کرد. اگرچه او یک دموکرات بود، اما در هر دو حزب کار می کرد و با سناتورهای ارشد جمهوری خواه روابط برقرار کرد. در طول مذاکرات سخت بر سر یک لایحه مراقبت از کودک با باب پاکوود از اورگان، او او را به یک بازی جین رامی دعوت کرد. او برنده 12 دلار و رای او شد.

او مانند لاک پشتی بود که در حال چفت شدن است. جورج میلر، نماینده سابق دموکرات از کالیفرنیا، در یک مصاحبه تلفنی گفت: او نمی‌خواهد آن را رها کند. “یک چیز در مورد لیزی یاد گرفتی، او نمی رفت.”