فوتبال فضای ارزشمندی است که در آن افراد احساسات را ابراز می کنند و روابط برقرار می کنند | فوتبال

Oیکی از عناصر شگفت‌انگیز و تکان‌دهنده اداره یک باشگاه فوتبال این است که چقدر مرتب از طرفدارانی می‌شنویم که می‌خواهند عزیزی را که دیگر در بین ما نیست، بشناسند و از او تجلیل کنند. قبل از اولین بازی ما در سال 2023، برابر استاکپورت کانتی، یک دقیقه جشن داشتیم که با یک پایپر تنها همراه بود و همه هواداران باشگاه را که در 12 ماه گذشته فوت کردند را به یاد آوردیم.

هفته ای نیست که از یکی از اعضای جامعه مان که عزیزی را از دست داده است و بخواهد در یک روز مسابقه از او یاد و خاطره ای به یادگار بماند، نشنویم. در ماه دسامبر در دقیقه 63 در برابر سالفورد با تشویق برایان تیلور خداحافظی کردیم که سن او را درگذشت و در چند هفته گذشته یکی از قدیمی ترین حامیان خود به نام میلی (95) را از دست دادیم که با او آشنا شدم. با خانواده اش در بازی اخیر ما مقابل استیونیج. تعهد مادام العمر به یک باشگاه، همانطور که برایان و میلی نشان دادند، تأثیرگذار و مؤید زندگی است زیرا اهمیت اجتماعی ورزش و اهمیت احساسات، حافظه و مکان را تقویت می کند. این یک امتیاز است و همیشه به من یادآوری می کند که اهمیت باشگاه های فوتبال و توانایی آن ها در باز کردن فضایی احساسی برای جشن ها، به ویژه برای کسانی که ممکن است در جای دیگر ابراز احساسات برایشان دشوار باشد.

به عنوان پسر یک پدر غایب، برخی از اولین خاطرات من مربوط به بازی و حضور در فوتبال است. خارج از ورزش، الگوهای مرد مثبت و بالغ زیادی وجود نداشت که در دهه 70 و اوایل دهه 80 در گریمزبی رشد کردند. مطمئناً تعداد زیادی از آنها «از نظر احساسی در دسترس» نبودند. مانند بسیاری از مکان‌ها، شهر در حال آغاز گذار دردناک از مشاغل صنعتی قدیمی به اقتصاد خدمات بود، فرآیندی نامناسب و ناقص. این بدان معنا بود که مردان زندگی ما در دریا، اسکله ها و کارخانه ها کار می کردند که اکثر ما هرگز چنین کاری را انجام نمی دادیم.

این دنیایی بود که گریسون پری در کتابش زنده کرد هبوط انسان، انعکاس نوع مردانگی شکل گرفته توسط محیط کار سخت ترال های ماهیگیری، معدن یا کارخانه های فولاد. سرسختی ذهنی و جسمی مورد نیاز برای تحمل مشاغل سخت به محیط گسترده‌تر سرایت کرد، محیطی که سختی همیشه تهدید می‌کرد که بدون اطلاع قبلی به خشونت تبدیل شود. ارعاب فیزیکی، توانایی نگه داشتن آبجو و گرفتن یا پرتاب مشت ارزهای واقعی بود، همراه با بازی و تماشای فوتبال. در شهر و با سه برادر، تجربه زیادی از همه آنها به دست آوردم.

در کریسمس، قبل از تماشای اقتباس تلویزیونی، کتاب Mayflies اثر اندرو اوهاگان را خواندم. هر دو نسخه واقعاً مرا تحت تأثیر قرار دادند. موضوع اصلی دوستی و عشق مردانه در طول زمان در برابر زوال صنعتی فوق الذکر بود. این باعث شد به نقشی که فوتبال، در کنار موسیقی، به عنوان محرک اصلی خاطرات و فرصت‌هایی برای ایجاد ارتباطات و روابط عمیق، به ویژه برای مردان، ایفا می‌کند، فکر کنم.

من تحت تاثیر محبت فیزیکی شخصیت های اصلی در اقتباس تلویزیونی قرار گرفتم. تجربه مشترک شخصیت ها از موسیقی تجربه من از تماشای فوتبال را تکرار کرد. در حافظه من این بخشی از تنها راهی بود که مردان با یکدیگر تظاهر می کردند. لحظه های خلسه و رها کردن هنگام به ثمر رساندن گل یا سوت پایان که نتیجه را نشان می دهد. تجربه مشترک حمایت از یک تیم از طریق خوب و بد، بلند کردن صداها با هم و آواز خواندن در یک وحدت عمیقاً بر ماهیت روابط ما تأثیر می گذارد، به گونه ای که چند چیز دیگر می تواند. همانطور که پروفسور آلن بایرنر می‌گوید: «مردان از ابراز احساسات خود ناراحت بودند، فوتبال و فضاهای آن برخی از معدود مکان‌های موجود را برای طغیان‌های عاطفی فراهم می‌کردند.»

ما موجوداتی اجتماعی هستیم که به دلیل نیاز به دلبستگی و روابط، محرک‌های کلیدی شادی در زندگی مردم هستند. در سطح شخصی، احساس می‌شود که نمایش‌های فیزیکی محبت به تدریج در دهه ۹۰ جایی در زندگی ما پیدا کرد. تا حدی ترکیبی از قرار گرفتن در معرض فرهنگ‌های مختلف، زبان رو به رشد و درک روان‌شناسی ما، و به‌هیچ‌وجه شیوع خلسه در آن دوران را تصور می‌کنم، که برای برخی، روان مردانه را به سوی عبارات عمیق‌تر و ناشناخته‌ای از عشق و عشق باز کرد. ارتباط.

تأثیرات این روایت اجتماعی برای مردان هم سن و سال من واضح‌تر می‌شود و ما از چالش‌های سلامت روان بسیار آگاه‌تر هستیم. ما در اعتراف به مبارزات روزمره برای برخی افراد گام های بلندی برداشته ایم. در Grimsby Town FC ما با سازمان بهداشت روان Navigo همکاری کرده ایم تا به این فکر کنیم که چگونه فوتبال می تواند به مردان کمک کند در مورد سلامت روان خود صحبت کنند و سلامت روان خود را بهبود بخشند.

ما می دانیم که مردان بین 35 تا 50 سال، تنها زندگی می کنند و بیکار بیشتر در معرض خطر مرگ خود هستند. افرادی که در بخش هایی مانند ساخت و ساز و ساخت و ساز کار می کنند در معرض خطر بالاتری هستند و مردان مبتلا به بیماری روانی شدید (SMI) 2.8 تا 7.1 برابر بیشتر از مردان بدون SMI در معرض خطر مرگ قبل از سن 75 سالگی هستند. باشگاه های فوتبال نقشی حیاتی در باز کردن فضا برای ارتباط عمیق دارند. همانطور که سایمون بیتون، مدیر عامل ناویگو می گوید: “مکانی برای بودن، مکانی برای خواندن خانه، مکانی برای احساس خوش آمد گویی و مهمتر از همه معاشرت.”

تصویر سمی فوتبال از «فوق مردانگی» و کلیشه های منسوخ شده به تدریج به چالش کشیده شده و به مکانی طبیعی برای ایجاد روابط مثبت، به اشتراک گذاشتن تجربیات و بیان خود تبدیل می شود. EFL اقداماتی را برای فراگیرتر کردن این ورزش انجام داده است، مانند معرفی کمپین توری رنگین کمانی که از بازیکنان و طرفداران می خواهد حمایت خود را از جامعه LGBTQ+ نشان دهند، و از سال 2018 با Mind برای ایجاد ابتکار در کنار شما مشارکت داشته است. در مورد رفاه

به روش کوچک خود، شهر گریمزبی مصمم است که نقش خود را در ایجاد محیطی از درک، پذیرش و ارتباط ایفا کند که اهمیت قدرتمند فوتبال در ایجاد و حفظ روابط را تصدیق کند. ما مدیون یاد و خاطره عزیزانمان مانند برایان و میلی هستیم که اطمینان حاصل کنیم که فوتبال مکانی برای گرامیداشت و جشن گرفتن اشتیاق مادام العمر آنها برای بازی است. امیدواریم با این کار بتوانیم فضایی برای تجربیات مثبت ایجاد کنیم که در سلامت روان جامعه ما تأثیر بگذارد.

جیسون استوکوود رئیس شهر گریمزبی است

در بریتانیا و ایرلند، سامری ها می توانند با شماره 116 123 یا ایمیل jo@samaritans.org یا jo@samaritans.ie تماس بگیرند. در ایالات متحده، خط حیاتی پیشگیری از خودکشی ملی 1-800-273-8255 است. در استرالیا، خدمات پشتیبانی بحران Lifeline 13 11 14 است. سایر خطوط کمک بین المللی را می توانید در www.befrienders.org بیابید.