گرت بیل یک استعداد الهام بخش و نسلی بود. و او مال ما بود | گرت بیل

منهیجان انگیز بود داشتن بازیکنی با پیراهن ولز که قادر به انجام معجزه بود، با اشتیاق به نمایندگی از کشورش که مثل برق می‌ترقید. برای نزدیک به 17 سال، ما از وحشتی که او در میان طرفداران مخالف ایجاد کرد، لذت می بردیم، وحشتی که در اوج دوران حرفه ای او به نظر می رسید از پایان دور در کاردیف می لرزید.

حتی زمانی که زمان او را فراگرفته بود و او دیگر وینگر پویا و انفجاری دوران جوانی اش نبود، توانایی های گرت بیل با یک توپ مرده همچنان باعث می شد که اگر ولز در هر نقطه ای از بازی یک ضربه ایستگاهی دریافت می کرد ضربان حریف تندتر شود و دهانش خشک شود. سوم پایانی

به یاد دارم که در مارس 2013 در هامپدن پارک بودم و واکنش خوشحال کننده هواداران اسکاتلند زمانی که بیل نتوانست دوباره بعد از نیمه بازی ظاهر شود، برخی از مدافعان کشاورزی از تیم میزبان مصدومیت قدیمی مچ پا را تشدید کردند. خندیدیم و سرهایمان را با ناباوری تکان دادیم: «از او می ترسند. البته که بودند. برنده اواخری که او در اکتبر گذشته در کاردیف مقابل اسکاتلند به ثمر رساند، گلی بود که به قدری خاص بود که بتواند برترین ها را جلب کند. او در سطح جهانی بود. در بهترین حالت او کاملاً سوسوزن بود. و او مال ما بود.

صد و یازده بازی ملی و 41 گل قبل، گرت بیل 16 ساله اولین بازی خود را برای ولز در زمانی انجام داد که چشم انداز اطراف تیم بسیار متفاوت بود. در سال 2006، زمانی که او اولین قدم‌های آزمایشی خود را در فوتبال حرفه‌ای انجام می‌داد، جو اطراف تیم ناامیدکننده بود، ناکامی ما در راهیابی به یورو 2004 باعث خماری شد که از بین بردن آن غیرممکن به نظر می‌رسید.

تیمی که در آن رقابت بسیار نزدیک بود، از هم پاشیده شده بود، بازیکنان ارشدی که در پلی آف به طرز دردناکی مغلوب روسیه شده بودند تقریباً به طور همزمان بازنشسته شدند و جان توشاک چاره‌ای جز انتخاب تیم‌های جوان و کم‌تجربه نداشت. به نظر می رسید که یک تسمه نقاله از نوجوانان وجود دارد، اما نگران بودیم که هیچ کدام نمره را ندهند.

جمعیت کم بود، نتایج ناگوار بود، شور و شوق تقریباً وجود نداشت. من دوست دارم به گذشته برگردم تا به چند هزار مؤمن واقعی که در آن روزها در اطراف استادیوم هزاره غوغا می کردند، اطمینان دهم. “خوبه. او اولین بازی خود را انجام داده است. آن پسر فوتبال ولز را برای همیشه تغییر خواهد داد. پس حالا… ما منتظریم.”

او در سومین بازی ملی خود مقابل اسلواکی یک ضربه ایستگاهی به ثمر رساند، یک ضربه چکش 5-1 که بدترین شکست خانگی ولز از سال 1908 بود. برایان فلین، رویاپردازانی که نقش مهمی در بازی او در زمین بازی داشتند، پیشرفت بیل در ابتدا تدریجی بود. در حدود سال 2010 مشخص بود که او چیزی بسیار خاص است، ترکیبی قوی از مهارت های فنی همراه با قدرت فیزیکی و سرعت نفس گیر که به سادگی خیره کننده بود.

او به عنوان یک نوجوان 14 ساله می توانست 100 متر را در 11.4 ثانیه بدود. چند سال بعد داشت مدافعان لیگ برتر را شبیه مجسمه می کرد. بیل در طول دوره امپراتوری خود دارای توانایی غیرعادی برای ابراز اراده خود در نتیجه یک مسابقه، با بی اعتنایی غیرمعمول به اعتراضات مخالفان بود. ترکیبی از نبوغ ورزشی و اشتیاق او برای پیروزی می تواند افراد غیرمتعارف را تشویق کند. گلی که او در فینال کوپا دل ری در سال 2014 به ثمر رساند، جایی که فرار از زمین و دور زدن بازیکن بارسلونا پس از او آسان تر بود، کپی کاری بود که چند ماه قبل برای ولز مقابل ایسلند انجام داده بود. . در این مرحله، او احساس متفاوتی داشت، یک استعداد نسلی. کسی که بتواند برای کشورش که در آن سوپراستارهای گذشته شکست خورده بودند موفق شود.

دور زدن گل های مهمی که او برای کشورش به ثمر رساند زمان می برد. رقابت های مقدماتی یورو 2016 پر از آنها بود. ناکامی در راهیابی به یک تورنمنت بزرگ به مدت 58 سال در ولز زخمی بود و با یک وسواس ملی هم مرز بود، اما به نظر می‌رسید که بیل در این مسئولیت موفق بود. ولز در آن دوره 11 گل به ثمر رساند، بیل 7 گل به ثمر رساند و دو پاس گل دیگر داد.

او اعصاب ما را در اولین بازی یورو 2016 با گلزنی پس از 10 دقیقه آرام کرد و وقتی سرخوشی در سکوها خاموش شد، 24000 هوادار ولزی که به بوردو سفر کرده بودند به یکدیگر نگاه کردند و فکر کردند که از کدام موجود آسمانی تشکر کنند. در آن شرایط چه کسی می توانست گلزنی کند؟ باید او بود.

و بدین ترتیب سفری به نیمه نهایی آغاز شد، یک دستاورد شگفت انگیز برای کشوری با 3.1 میلیون نفر و بدون تجربه قبلی در مسابقات، مگر اینکه تعداد انگشت شماری از بازماندگان از سال 1958 را بشمارید که تا آن زمان، 80 ساله بودند. برای چند سال او یکی از بهترین بازیکنان جهان، گران ترین فوتبالیست جهان بود و ما او را به خاطر ولزی بودنش دوست داشتیم. کشوری که اغلب احساس می‌کند در حاشیه است، ناگهان سفیری داشت که نمی‌توان آن را نادیده گرفت.

او برای مردم ولز همه چیز را معنا می کند، زیرا در حدود 10 سال گذشته او یک خلاصه نویسی ضد گلوله ارائه کرده است تا توضیح دهد ما اهل کجا هستیم، زیرا ستاره های فوتبال در گوشه و کنار جهان نفوذ کرده است که هیچ ورزش دیگری نمی تواند به آن دست یابد و حتی شهرت هالیوود یا موسیقی پاپ پیدا می کند. رقابت با آن دشوار است او بیش از هر فرد دیگری در طول زندگی من برای قرار دادن ولز روی نقشه انجام داده است.

ما از سوپراستارهایمان چیز زیادی نمی خواهیم، ​​اما از آنها می خواهیم که فراموش نکنند کجا بزرگ شده اند. چگونه هیئت گردشگری ولز پرچم های ولز را که به ناچار لحظاتی پس از گلزنی او در فینال لیگ قهرمانان از جایی ظاهر می شد را از دست خواهد داد.

بیل در پاییز دوران حرفه‌ای خود که نمی‌توانست مانند گذشته بر بازی‌ها مسلط شود، تبدیل به بازیکن لحظه‌ای شد و هر دو گل را در نیمه‌نهایی جام جهانی مقابل اتریش به ثمر رساند و در فینال در شبی احساسی مقابل اوکراین برنده شد. بازیکنی که بهترین سال هایش پشت سر او بود و ما را برای آخرین بار از خط خارج کرد.

قبل از ظهور او، تورنمنت‌های بزرگ مانند مهمانی‌هایی به نظر می‌رسید که ما به آن دعوت نشده‌ایم، اما این نسل طلایی بازیکنان ولز به سه مورد از چهار بازیکن گذشته، از جمله جام مقدس جام جهانی، رسیده‌اند.

کشورهای کوچک به بازیکنان طلسم نیاز دارند. گرت بیل لحظاتی را به ما هدیه داد که هرگز فکر نمی‌کردیم داشته باشیم و رویاهایی را که برای سرگرم کردنشان احمقانه احساس می‌کردیم به واقعیت تبدیل کرد. او بهترین فوتبالیستی است که ما تولید کرده ایم. او به تغییر ذهنیت ما به عنوان یک کشور کمک کرد. ما خوش شانس بودیم که او را داشتیم.