من سال گذشته خانه خودم را خریدم. اما من الان پشیمانم | عروه مهدوی

در اینجا چند چیز است که من در نه ماه یا بیشتر از زمانی که یک خانه تراس ویکتوریایی در فیلادلفیا خریدم در گوگل جستجو کردم:

• آیا شکاف در لنگه به ​​معنای فروریختن خانه من است؟

• راه هایی برای تشخیص اینکه آیا خانه شما در حال سقوط است

• چگونه بفهمیم لوله های شما یخ زده و در حال ترکیدن هستند؟

• آیا می توانید در اثر مسمومیت با آزبست با تنفس تصادفی گرد و غبار در حالی که سر خود را به سوراخی در دیوار فرو کرده اید بمیرید تا بررسی کنید که آیا لوله های شما یخ زده است یا خیر؟

• آیا خرید یک خانه ایده وحشتناکی است، حتی اگر همه به شما می گویند این اوج بزرگسالی است و همه باید آرزویش را داشته باشند؟

همانطور که احتمالاً می توانید بگویید، من کم کم از خرید خانه پشیمان می شوم. من خانه ام را دوست دارم، اما، جهنم خونین، مالکیت خانه بیش از حد ارزش گذاری شده است. اول از همه، اینطور نیست که من واقعاً مالک آن چیزی هستم، اینطور است؟ من در اصل فقط آن را از بانک اجاره می کنم. و برخلاف صاحبخانه، بانک برای بررسی لوله های احتمالی یخ زده شما به آنجا مراجعه نمی کند. “اما به جای دور ریختن پول برای اجاره، شما در حال ایجاد سهام هستید! خانه ها یک سرمایه گذاری عالی هستند!» مردم ممکن است بگویند خوب، بله، این درست است – فقط به شرطی که در مکان مناسب و در زمان مناسب خرید کنید و بتوانید آن را برای سال‌های مناسب نگه دارید و در لحظه مناسب بفروشید. اگر بتوانید همه این کارها را انجام دهید، پس شما بزرگ هستید. اگر نمی توانید، پس املاک و مستغلات می تواند سرمایه گذاری بسیار بدی باشد.

متأسفانه برای من، من قبلاً در بخش «خرید در زمان مناسب» از معادله موفقیت مالکیت خانه شکست خورده ام. شکار خانه در سال 2021 مانند بازی‌های گرسنگی بود: شما در یک مکان پرسه می‌زنید تا به شما گفته شود که شخصی قبلاً آن را بسیار بالاتر از قیمت درخواستی برداشته است. روزگار ناامیدانه ای خواستار اقدامات ناامیدکننده بود: مردم کارهای مضحکی مانند چشم پوشی از بازرسی و قول دادن نام فرزند اول خود به نام فروشنده را انجام دادند تا بتوانند خانه ای امن کنند. بدتر از آن، اینطور نیست که بتوانید فقط اجاره کنید و منتظر بمانید تا جنون فروکش کند: اجاره ها افزایش یافت و تلاش برای یافتن جایی برای اجاره به همان اندازه دشوار بود.

در حالی که همیشه انتظار داشتم خرید خانه اضطراب آور باشد، فکر می‌کردم ممکن است پس از اتمام کار، نگرانی کمی فروکش کند. این کار را نکرد. در عوض، متوجه شدم که مالکیت خانه فقط مجموعه ای بی پایان از کارهای گران قیمت است که باید انجام شوند. اگر مانند من از انجام دادن کارها متنفر باشید، بسیار آزاردهنده است. و در حالی که داشتن به شما ثبات می دهد، به این معنی است که انعطاف پذیری زیادی ندارید. به عنوان مثال، خانه همسایه، در حال انجام یک پروژه ساخت و ساز بسیار مخرب است. اگه اجاره میدادم کوچ میکردم همانطور که هست، من اینجا گیر کرده ام، تنها با خیال پردازی هایی در مورد انتقام مبتنی بر راکون برای سالم نگه داشتن من.

من متوجه هستم که شکایت از مالکیت خانه، اتفاقا، ممکن است با ویولن های کوچک از برخی جاها مواجه شود. آخرین باری که درباره خانه‌ام نوشتم، نامه‌های نفرت‌انگیزی دریافت کردم که می‌گفتند نباید به داشتن جایی با ماشین لباس‌شویی مباهات کنم. من کاملاً آگاه هستم که امروزه خرید خانه یک امتیاز بزرگ است. اما تمام حرف من در اینجا این است که خرید خانه نباید یک امتیاز باشد. سرپناه یک نیاز انسانی است، اما ما مسکن را به یک کالای سوداگرانه تبدیل کرده ایم. مالکیت خانه به این نقطه عطف عظیم تبدیل شده است که افراد برای دستیابی به آن فشار زیادی را احساس می کنند – حتی اگر واقعاً برای شرایط یا مالی آنها منطقی نباشد. با این حال، اکنون به نظر می رسد که بازار مسکن ممکن است سقوط کند و – حتی اگر برای من شخصاً بد باشد – امیدوارم رابطه ما با خانه ها را دوباره تنظیم کند. به هر حال، اگر ببخشید، باید بروم و در گوگل جستجو کنم که آزبست چه شکلی است.