دانشجویان دانشگاه منچستر در اعتصاب اجاره بها به دلیل بحران هزینه زندگی | دانش آموزان

صدها دانشجو در تالارهای اقامتی دانشگاه منچستر در ماه جاری به دلیل بحران هزینه های زندگی از پرداخت اجاره بها خودداری می کنند.

دانشجویان به دنبال تحت فشار قرار دادن دانشگاه خود برای ارائه 30 درصد کاهش در پرداخت اجاره ماهانه، از جمله تخفیف برای هزینه هایی هستند که قبلاً پرداخت شده اند، که آنها ادعا می کنند غیرقابل تحمل شده است.

برگزارکنندگان می‌گویند: «می‌دانیم که دانشگاه می‌تواند برای کمک مادی به دانشجویان برای مقابله با این بحران بسیار بیشتر انجام دهد. پول برای حمایت از دانشجویان UoM وجود دارد بدون اینکه ما را از بین ببرد.”

سازمان دهندگان گفتند که بیش از 150 دانشجو تا کنون برای شرکت ثبت نام کرده اند که برخی از آنها قبلاً بدهی مستقیم خود را لغو کرده اند در حالی که برخی دیگر به صورت دستی پرداخت اجاره خود را در هفته 19 ژانویه متوقف کرده اند.

آنها گفتند که این مبلغ بیش از 100,000 پوند است، زیرا میانگین پرداخت ها برای ترم بهار حدود 1,800 پوند است، اگرچه سازمان دهندگان پیش بینی می کنند که بیش از 300,000 پوند می تواند دریغ شود.

یک نظرسنجی توسط دفتر آمار ملی در ماه نوامبر نشان داد که نیمی از دانش‌آموزان در انگلیس با مشکلات مالی مواجه هستند، به طوری که یک چهارم آن‌ها بدهی‌های اضافی را به عهده می‌گیرند و از هر 10 نفر، سه نفر از سخنرانی‌ها و آموزش‌های آموزشی صرف نظر می‌کنند تا هزینه‌ها را کاهش دهند.

فریزر مک گوایر، یک دانشجوی سال اول تاریخ و سیاست، گفت که پس از اینکه متوجه شد که 200 پوند از وام نگهداری خود را به مدت چهار ماه پس از پرداخت اجاره بها می‌گذراند، برای کمک به سازماندهی اعتصاب به او کمک کرد.

او گفت که دانش آموزان احساس “نگرانی، استرس، عصبانیت و ناتوانی” می کنند. «خیلی ها در مشکلات مالی زیادی هستند. از بسیاری از پرداخت های وام نگهداری مردم، 70، 80، 90 درصد آن صرف اجاره می شود. دانش‌آموزان تا ساعت‌های تمام وقت کار می‌کنند تا به آنها کمک کنند تا تحصیلات خود را سپری کنند.»

او گفت که برگزارکنندگان از دانشجویانی که در سال 2020 اعتصاب کرده‌اند نکاتی را دریافت کرده‌اند و 30 درصد تخفیف به ارزش 4 میلیون پوند از دانشگاه برای جبران نارضایتی‌شان از تجربه همه‌گیری‌شان دریافت کرده‌اند و در حال مذاکره با دانشجویان سایر دانشگاه‌ها هستند.

دانشجویان منچستر همچنین خواهان عدم افزایش بیشتر اجاره‌بها طی سه سال آینده هستند و 40 درصد از سالن‌ها برای مطابقت با تعریف اتحادیه ملی دانشجویان از مقرون‌به‌صرفه بودن، که 50 درصد بالاترین وام نگهداری دانشجو است، درخواست می‌کنند. آنها معتقدند که این می تواند از طریق رکورد مازاد 119.7 میلیون پوندی منچستر تامین شود.

مقرون به صرفه بودن خوابگاه دانشجویی یک مشکل در سراسر دانشگاه ها است، زیرا اجاره بها بسیار سریعتر از تورم افزایش یافته است. برآوردهای NUS و موسسه خیریه مسکن دانشجویی Unipol نشان می‌دهد که میانگین هزینه‌ها در دهه گذشته 60 درصد افزایش یافته و به 7347 پوند رسیده است که از میانگین وام نگهداری دانشجویی 6900 پوندی فراتر رفته است.

یکی از سخنگویان دانشگاه منچستر گفت که این دانشگاه مجموعه ای از اقدامات 9 میلیون پوندی را برای کمک به دانشجویان برای مقابله با بحران هزینه های زندگی اجرا کرده است، از جمله پرداخت های حمایتی 2000 پوندی، 170 پوند برای هر دانشجو و گزینه های غذایی ارزان تر.

وی افزود که اجاره بها در سالن‌های دانشگاه شامل صورت‌حساب است و نسبت به مسکن مشابه بخش خصوصی پایین‌تر است و در سال‌های 2022-23 بین 1.5 تا 6 درصد افزایش داشته است.

وی گفت: “ما هر کاری که بتوانیم برای حمایت از دانشجویانی که قادر به پرداخت اجاره نیستند انجام خواهیم داد و از هر کسی که در تلاش است می خواهیم هر چه زودتر با ما صحبت کند. ما در حال حاضر از هیچ دانشجویی که از پرداخت اجاره بهای خود امتناع می‌کند اطلاعی نداریم، اما از نظرات آنلاین اخیر تعداد کمی از فعالان کمپین آگاه هستیم.»