کارشناسان می گویند که مکان های شنا در مناطق استوایی باید در مواقعی که شرایط آب خطرناک است بسته شوند | کوئینزلند

کارشناسان خواهان بسته شدن جاذبه‌های گرمسیری محبوب در هنگام رسیدن آبراه‌ها به شرایط خطرناک، پس از حادثه‌ای در چاله آب در شمال کوئینزلند شده‌اند.

جستجو برای یافتن یک زن 54 ساله که در تنگه Mossman در 68 کیلومتری شمال غربی کایرنز با ناراحتی از بین رفته بود، روز دوشنبه وارد چهارمین روز خود شد و غواصان پلیس در حال جست و جوی آب برای یافتن گردشگر گم شده بودند. او آخرین بار روز جمعه در آب دیده شد.

بعدازظهر دوشنبه، پلیس گفت که این عملیات خطرناک به یک ماموریت بازیابی تبدیل شده است.

این تنگه که در تمام طول سال می‌تواند خائنانه باشد، هنگام وقوع حادثه در روز جمعه با باران متورم شد و به بازدیدکنندگان از شنا هشدار داده شد.

پروفسور ریچارد فرانکلین، کارشناس ایمنی آب های داخلی و آکادمیک بهداشت عمومی در دانشگاه جیمز کوک (JCU) در تاونسویل، گفت که موسمن و دیگر دره های جنگل های بارانی در شمال کوئینزلند در طول فصل مرطوب بسیار دیدنی هستند، اما «ممکن است زمان هایی وجود داشته باشد که رفتن به آن برای مردم بسیار خطرناک است.

او گفت: «آنها کاملاً زیبا هستند و من مردم را به شدت تشویق می‌کنم که به دیدن آنها بروند و در اطراف آب آنجا خلق کنند.

اما، به خصوص زمانی که باران زیاد و آب زیادی از راه می‌رسد، احتمالاً ایده خوبی است که آن را برای مدتی ببندید تا مردم ایمن باشند. این یک استراتژی مشروع است که باید روی میز گذاشته شود.»

این توصیه توسط دکتر امی پدن، کارشناس ایمنی آب و محقق در دانشگاه نیو ساوت ولز حمایت شد.

پدرن گفت: “به طور بالقوه اگر جریان بسیار قوی باشد، اگر آب در فصل بارانی بسیار زیاد باشد، شاید روزهایی پیش بیاید که کسی بتواند ارزیابی کارشناسی کند و بگوید: “درست، سایت باید امروز بسته شود.”

اما استیون شوارتز، محقق دکترای JCU در زمینه پیشگیری از حوادث بیابانی و یک داوطلب SES در نزدیکی گوردونوال، گفت که آموزش در نجات جان انسان‌ها موثرتر و کم‌هزینه‌تر از «رویکرد چوب بزرگ» است.

او گفت: «افرادی که این خطرات را می پذیرند به هر حال این کار را انجام خواهند داد.

«واقعیت این است که افراد بیشتری بر روی مبل به دلیل دیابت جان خود را از دست می دهند تا در فضای باز. چیزی که من واقعاً دوست دارم ببینم این است که مردم به این نقاط داغ می روند و شناسایی می کنند [visitors] خود را در معرض خطر قرار می دهند و با آنها صحبت می کنند.»

شوارتز که در ده ها عملیات امداد و نجات در این منطقه شرکت داشته است، گفت که باید به مردم آموزش داده شود که شرایط خطرناک آب را تشخیص دهند و از مکان های امن تر برای شنا مطلع شوند.

او گفت: “واقعیت این است که همه اشتباه می کنند.” “اما برخی از مردم با جان خود هزینه می کنند.”

با این حال، هر سه کارشناس موافق بودند که علائم هشدار دهنده برای جلوگیری از خطرپذیری و غرق شدن افراد کافی نیست.

توریست کات راسل چهار روز قبل از حادثه روز جمعه از دره Mossman بازدید کرد و شاهد نجات زن دیگری پس از جارو شدن بود.

راسل گفت: «به محض اینکه سوار اتوبوس شدید، علائم واضح، واضح و واضح وجود داشت.

“تو نمی توانستی از آن اجتناب کنی.”

اما پدن گفت، برای بسیاری، علائم هشدار دهنده در چاله‌های آبی “خیلی دیر” آمد.

او گفت: “برای برخی از مردم، آنها مسافت طولانی را طی کرده اند و قرار نیست وارد آب شوند.”

او گفت که صنعت گردشگری باید نسبت به هشدار دادن به بازدیدکنندگان در مورد خطرات فعال تر عمل کند.

فرانکلین گفت که محققان در حال بررسی اثربخشی علائم هشدار الکترونیکی در جاده ها قبل از آبراه ها و پیام های متنی خودکار هستند که مسافران را از شرایط پیش رو مطلع می کند.

او گفت که پیام‌رسانی باید «پیچیده‌تر» شود، به‌ویژه که بحران آب‌وهوایی همچنان به تشدید سیل و تغییر شرایط ادامه می‌دهد.

او گفت: «آنچه سال گذشته امن بود، ممکن است امسال امن نباشد.

دپارتمان محیط زیست ایالت گفت که خدمات پارک‌ها و حیات وحش کوئینزلند «تدابیر ایمنی و رعایت کامل آب را در سراسر پارک‌های ملی خود انجام می‌دهد»، اما «بازدیدکنندگان در پارک‌های ملی و مناطق تفریحی مسئول ایمنی خود هستند».

یکی از سخنگویان گفت: «این اقدامات شامل گشت‌زنی منظم در پارک‌ها، جریمه ۴۳۱ دلاری در محل برای ورود به مناطق دسترسی محدود و صدور دستورالعمل برای خروج از پارک و همچنین نصب موانع و علائم است.»

آنها گفتند که این سرویس به طور موقت مناطقی را در داخل یا کل پارک های ملی در طول رویدادهای آب و هوایی شدید بسته است.