خیره کننده اواخر جام حذفی دین کمپبل برای استیونیج استون ویلا را شکست داد | جام حذفی

استیونیج تنها می‌توانست شش بازیکن تعویضی را نام ببرد، اما دو نفر از آنها، جیمی رید و دین کمپبل، در دقایق 88 و 90 گل‌های خود را به ثمر رساندند که به تعقیب‌کنندگان لیگ دو کمک کرد تا شوک تمام شوک‌های این دور سوم جام حذفی را از بین ببرند. . آنها از پشت سر آمدند تا استون ویلا را که 7 بار برنده شده بود، 59 پله بالاتر از آنها در ترتیب نوک فوتبال شکست دهند.

استون ویلا فکر می کرد بالاخره به رکورد افتضاح اخیر خود در دور سوم پایان داده است، در حالی که دو دقیقه مانده به گل نیمه اول مورگان سانسون، لئاندر دندونکر توپی را از دروازه بان خود رابین اولسن در لبه محوطه جریمه خود دریافت کرد. .

این نوعی ریسک معمولی است که هافبک های لیگ برتر همیشه متحمل می شوند. اما از آنجایی که بازیکن ملی پوش بلژیکی سعی کرد از کنار بازیکن خود دریبل بزند، کمپبل آن را نداشت. ملی پوش جوانان اسکاتلند، به صورت قرضی از آبردین، دندونکر را که پیراهن خود را بیرون از محوطه جریمه می کشد، قبل از برداشتن پایش، درست در داخل، محروم کرد.

داور، گراهام اسکات، ابتدا یک ضربه ایستگاهی اعلام کرد و سپس به کمک خود که به درستی پنالتی را نشان داد نگاه کرد. از این گذشته، کمپبل این امتیاز را به دست آورده بود که وارد جعبه شود. از 12 یارد، جیمی رید، که در پیروزی دور دوم در کینگز لین گلزنی کرد، خونسردی خود را حفظ کرد و در ضربه نقطه ای، اولسن را به راه اشتباه فرستاد. دندونکر اخراج شد.

ویا که برای هفتمین فصل متوالی در این مرحله از رقابت ها شکست خورده بود شوکه شد. جیک ریوز که در تمام طول بازی چشمگیر بود، اجازه داشت یک کرنر کوتاه به کمپبل بزند، کسی که نمی توانست باور کند ویلا او را آزاد کرده است. او قبل از اینکه شوت خود را در تیرک نزدیک اولسن بگذراند به گوشه محوطه جریمه رفت.

اونای امری ممکن است 8 تغییر در تیمش در لیگ برتر انجام داده باشد، اما با داشتن سه بار قهرمانی در لیگ اروپا با سویا، جام حذفی در دستور کار او قرار می گرفت، زیرا تا به حال شروعی چشمگیر در ویلا پارک داشت. در عوض، شکوه سفر دور چهارم به استوک سیتی متعلق به استیونیج است.

محاسبه شده بود که پیروزی 3-1 استیونیج مقابل نیوکاسل یونایتد در سال 2011 در رده سوم 50 شوک برتر دور سوم در نیم قرن گذشته قرار گرفت. این یکی حداقل برابر با آن است. برای ویلا، از بین بردن ذلت سخت خواهد بود.

جام حذفی نشان دهنده فرصت اصلی افتخار ویلا در این فصل بود. مطمئناً این از هر صعود دیرهنگام به مقام هفتم در لیگ برتر و جذابیت لیگ کنفرانس اروپا جذاب تر است. فرصت برای چندین بازیکنی که در ویلا پارک حاشیه ای شده اند نیز ضربه زد. هشت نفر بعد از تساوی میان هفته مقابل وولوز برای شروع به میدان آمدند.

این تعداد تغییرات مانند یک خطر به نظر می رسید زیرا استیونیج در دقیقه 17 موفق شد و نوریس خیلی زود از پشت متی کش فرار کرد. رز قبل از اینکه VAR به اسکات اطمینان دهد پرچم آفساید به درستی برافراشته شده است، به خوبی با یک حرکت کم پای کناری به انتهای کرنر پایان داد.

فیلیپه کوتینیو، اولین شروع خود را از زمانی که استادش استیون جرارد در ماه اکتبر خانه مربی را تخلیه کرد، یکی از بازیکنانی بود که چیزهای زیادی برای اثبات داشت. اما علیرغم دیدن مقدار زیادی توپ، ستاره سابق لیورپول اغلب از داخل پای راست خود عقب می اندازد تا ضرباتی را ارسال کند که خیلی بالا می رود یا به تایه اشبی هاموند، دروازه بان قرضی فولام که به بورهام وود کمک کرد تا به دور پنجم برسد. فصل گذشته، برای صرفه جویی راحت.

سانسون یکی دیگر از علاقه‌مندان بود تا به امری نشان دهد که شایسته آینده‌ای در اینجاست. او که دو سال پیش به مبلغ 14 میلیون پوند از مارسی امضا شد، اولین گل خود را برای ویا در اولین بازی خود از فوریه گذشته به ثمر رساند. این یک هدف زیبا و پر از اخراج های یکباره بود. کوتینیو به داگلاس لوئیز غذا داد و زمانی که لئون بیلی دنی اینگز را برای بازی در سانسون دعوت کرد، مرد فرانسوی قبل از ارسال یک درایو واضح به گوشه پایینی، در گوشه سمت راست محوطه جریمه خود را ثابت کرد.

اگر جمعیت قابل توجهی در خانه فکر می‌کردند که دریچه‌ها باز می‌شوند، 3000 طرفدار استیونیج ایده‌های دیگری داشتند. آنها برای به رسمیت شناختن نام دوم سابق خود شعار “C’mon the Boro” را سر دادند. نوریس که در دو دور قبلی مقابل گیتسهد و کینگز لین گلزنی کرده بود، نزدیک بود قهرمانی های جام خود را افزایش دهد اما دید که ضربه عرضی او از سمت چپ از بالای صفحه چوبی منحرف شد. اولسن، جانشین امی مارتینز در دروازه ویلا، مطمئن نبود که این نتیجه باشد.

استیونیج به تبرئه شدن خود در نیمه دوم ادامه داد، حتی پس از اینکه بیلی با ضربه ای از فاصله نزدیک و اینگس به او شوت کرد. قهرمانان لیگ دو راضی بودند که به ویلا اجازه مالکیت بدهند و سپس از طریق بریک یا ضربات ایستگاهی به دنبال فرصت های خود باشند.

کاپیتان کارل پیرجیانی که گل پیروزی مقابل گیلینگهام را به ثمر رسانده بود که به این معنی است که تیم استیو ایوانز 12 امتیاز از تیم های حاضر در منطقه پلی آف فاصله دارد، با ضربه سر به کرنر جیک ریوز را به بیرون زد. دومی سپس یک شوت از فاصله 20 یاردی درست کرد.

کالوم چمبرز یک شوت را قلقلک داد – اگر این قدرت تلاش مدافع را اغراق آمیز نمی کند – با فاصله کمی از آخرین بازی کوتینیو قبل از اینکه امی بوئندیا در میان تعدادی از بازیکنان تعویضی به میدان برود. شش ضرب استیونیج معیاری برای سنجش عمق تیم آنها بود. آنچه از نظر منابع کمبود داشتند، بیش از آن در قلب و اعتقاد خود جبران کردند. چگونه هواداران آنها در سوت پایان بازی جشن گرفتند.