لیدز قلب کاردیف 10 نفره را با تساوی دیرهنگام پس از حماسه جام حذفی شکست | جام حذفی

درست همانطور که به نظر می رسید لیدز یونایتد به یک خروج زودهنگام دیگر از جام حذفی خیره شده است تا با بقیه آنها به ثبت برسد، سونی پرکینز، بازیکن تعویضی نوجوان، در نیمه دوم بازی را به تساوی کشاند تا بازی را در برابر کاردیف سیتی 10 نفره کسب کند. تاریخ اخیر لیدز در این رقابت ها در بهترین حالت شرم آور است – آنها در هر یک از پنج فصل قبل در این مرحله به میدان رفتند – و در نیمه دوم به گل های Jaden Philogene و Sheyi Ojo عقب افتادند.

لیدز از طریق بازیکن تعویضی رودریگو پاسخ داد، که بعداً متوجه یک پنالتی توسط جک آلنویک شد. مدافع کاردیف به خاطر عملکردش کارت قرمز دریافت کرد. با این حال، پرکینز 18 ساله، در دومین بازی بزرگسالان خود برای باشگاه، با تبدیل از فاصله نزدیک در زمان مصدومیت، درد لیدز را کاهش داد.

در پایان، جسی مارش به عنوان یک پسر توپ مهتابی می‌کرد، ناامیدانه تلاش می‌کرد تا توپ را بگیرد و بازی را از سر بگیرد تا بتواند پیروزی را به دست بیاورد، اما 6000 هوادار لیدز مجبور شدند به بازی مجدد بسنده کنند.

بسیاری از طرفداران این بازی را به سال 2002 اختصاص دادند، زمانی که کاردیف دسته سومی در آن زمان، رهبران آن زمان لیگ برتر، لیدز را از همان مرحله مسابقات در پارک نینیان فرستاد. این تیم‌ها این روزها در مکان‌های مختلفی هستند – تنها با ۲۶ نقطه در هرم لیگ فاصله دارند و خانه identikit کاردیف در آن طرف جاده اسلوپر است – و تکرار نتیجه آن روز یا دورنمای یک مسابقه به همان اندازه گوشتی بسیار بعید به نظر می‌رسد.

این بدان معنا نیست که موقعیت برای این تیم ها از دست رفته است، حتی اگر میزبان هشت تغییر و لیدز هفت تغییر انجام دهد، با کریسنسیو سامرویل، ویلفرد گنونتو، برندن آرونسون و پاسکال استروییک، کاپیتان اینجا، چهار نفری که جایگاه خود را از تساوی لیدز مقابل حفظ کردند. وستهام

مارش، که اولین طعم جام را برای او رقم زد، با توجه به سابقه بد لیدز، هیچ توهمی در مورد معنای رقابت نداشت و هفته گذشته، مدیر اجرایی باشگاه، آنگوس کینیر، به او یادآوری کرد. مارش گفت: «پیام دریافت شد.

به نظر می رسید همه چیز برای لیدز برنامه ریزی شده بود. دارکو گیابی، بازیکن 18 ساله ای که در تابستان از منچسترسیتی به خدمت گرفته شد، در همان دقایق ابتدایی یک شوت به بیرون زد و سامرویل اولین گل واقعی خود را هدر داد، به عقب خم شد و پس از ارسال گنونتو، ضربه خود را روی دروازه کاردیف فرستاد. دعوت کننده در پست عقب افتاد. گیابی در هر دو نیمه مشغول بود اما مارش در کناره‌ها راضی نبود و از بازیکنانش می‌خواست که شدت بازی را افزایش دهند.

چند دقیقه بعد کاردیف از اولین حمله معنی دار خود موفق شد. مارک هریس پشت یک استروییک ناآگاه حرکت کرد و به پاس تام سانگ، مدافع کناری رفت و یک شوت از او دور شد. جوئل روبلز ضربه هریس را دفع کرد و مهاجم کاردیف توپ را برای ایزاک دیویس قطع کرد که ضربه او توسط دیگو یورنته مهار شد و از طریق سام گرین وود به سمت تیرک عقب رفت. فیلوژن که به صورت قرضی از استون ویلا بود، در موقعیت خوبی قرار گرفت تا توپ را به خانه برگرداند. مارک هادسون، سرمربی تحت فشار کاردیف، با خوشحالی بی‌نظیری روی خط تماس می‌پرید.

کاردیف تقریباً 6 ساعت بود که گلی به ثمر نرسانده بود، اما هفت دقیقه بعد، اختلاف امتیاز خود را دو برابر کرد و هواداران لیدز را که یک انتهای این ورزشگاه را پر کرده بودند، ساکت کردند. پاس کوتاه اندی رینومهوتا به سمت اوجو، یورنته را به ثمر رساند، اما وینگر سابق لیورپول اجازه نداد که این لمس او را آزار دهد و قبل از اینکه پای راست را به سقف تور لیدز بفرستد، با آرامش توپ را سینه کرد.

مارش، دستانش را روی هم بسته بود، در حالی که در محوطه فنی دور گشت زنی می کرد، دم کرده بود. هواداران کاردیف، تنها برای اینکه از درد لیدز لذت ببرند، آواز خواندند: “لیدز یونایتد، دوباره اتفاق می افتد.” با این حال، با رودریگو، بخشی از تغییر ساعت که جرقه بازگشت در نیمه دوم را به همراه داشت، دوام نخواهد آورد.