مارک هیوز: “جانلوکا ویالی انسان زیبایی بود که عاشق چلسی بود” | چلسی

مارک هیوز جیانلوکا ویالی را به عنوان یک “انسان زیبا” توصیف کرده است که پس از مرگ هم تیمی سابق خود در چلسی پس از مرگ او در سن 58 سالگی، ادای احترامی احساسی کرد.

هیوز همچنین معتقد است که این بازیکن ایتالیایی – که در سال 1996 به چلسی پیوست و به آنها کمک کرد تا جام حذفی را در پایان اولین فصل خود و قبل از قهرمانی در جام اتحادیه و جام برندگان جام یوفا به عنوان بازیکن-مدیر فصل بعد، قهرمان کنند – باید به عنوان یک بازیکن یاد شود. از بزرگان باشگاه پس از یک دوران درخشان در استمفورد بریج.

مرگ ویالی روز جمعه پس از درمان سرطان پانکراس اعلام شد. او در سال 2017 قبل از اینکه در آوریل 2020 کاملاً مشخص شود تشخیص داده شده بود. با این حال، او در دسامبر 2021 اعلام کرد که این بیماری عود کرده است و اخیراً از سمت خود به عنوان رئیس هیئت با تیم ملی ایتالیا کناره‌گیری کرده تا روی درمان خود تمرکز کند. .

ویالی به عنوان بازیکن چلسی زیر نظر رود گولیت قبل از اینکه سرمربی این باشگاه شود از موفقیت برخوردار بود. هیوز دو فصل در چلسی با و زیر نظر این بازیکن ایتالیایی بازی کرد و او به این بازیکن گفت نظاره گر آمدن ویالی در تابستان 1996 تاثیر زیادی در تغییر ثروت باشگاه داشت.

هیوز گفت: “من و رود در فصل قبل آمده بودیم و باشگاه هیچ تلاشی را برای تبدیل شدن به یک تیم وسط جدول پنهان نکرده بود.” تصمیم گرفته شد و واقعاً آمدن لوکا لحظه بزرگی بود زیرا باشگاه به دنبال نام‌های بزرگ بود و او به تازگی با یوونتوس قهرمان لیگ قهرمانان اروپا شده بود.

هیوز که اعتراف می‌کند پس از پایان تمرینات با بردفورد سیتی در لیگ دو در صبح جمعه، با اطلاع از پاس ویالی حیرت زده شد، به شخصیت ایتالیایی و همچنین توانایی او به عنوان یک بازیکن ادای احترام کرد.

هیوز گفت: «او زیباترین انسان از نظر توانایی اش در ایجاد احساس راحتی مردم در حضورش بود. زمانی که به چلسی آمد، او ستاره بزرگی بود، اما باشگاه را پذیرفت و هرگز به آن «من هستم» بزرگ نگفت. او با این کار کنار آمد و مورد احترام همه اطرافیانش قرار گرفت.

ما گاهی اوقات در چلسی به سه یا چهار اتاق رختکن مینی تقسیم می شدیم و من خیلی خوش شانس بودم که اغلب با لوکا صحبت می کردم. او همیشه در مورد شیوه زندگی انگلیسی یاد می گرفت. اگر عبارت کوچکی را به زبان انگلیسی می شنید که کسی گفته بود، آنجا می نشست و آن را یادداشت می کرد زیرا می خواست تا حد امکان یکپارچه شود.

“او فقط یک مرد عالی بود. یک بازیکن بزرگ، اما حتی به عنوان یک شخص بزرگتر. او دلتنگ خواهد شد. او عاشق انگلیس بود، عاشق چلسی بود و چلسی او را دوست داشت. فکر من با خانواده و عزیزان اوست.»

هیوز قبل از اینکه هم تیمی شوند با ویالی در سطح بین المللی برخورد کرده بود و او خاطرات خوبی از دوران با هم در استمفورد بریج دارد. او گفت: «به یاد دارم که مقابل او با ولز بازی کردم و همیشه تحت تأثیر هوش او در زمین بودم.

سپس وقتی فرصت بازی با او را پیدا کردم، می‌توانستید ببینید که چقدر باهوش بود و چقدر از بازی درک داشت. فکر می‌کنم در آن دوران حضور در چلسی، همه اطرافیان او را تحت تأثیر قرار داد. او یک حرفه ای درخشان بود، و در حالی که در فصل اول کمی سختی کشید، پس از آن واقعاً شروع کرد.”

آمدن ویالی با دوران طلایی موفقیت باشگاه مصادف شد. آنها در اولین فصل حضورش در استمفوردبریج جام حذفی را به دست آوردند، اگرچه گولیت، سرمربی وقت، اغلب یک جفت مهاجم اصلی هیوز و جانفرانکو زولا را ترجیح می داد. هنگامی که گولیت در فوریه 1998 اخراج شد، ویالی چلسی را به جام اتحادیه و جام برندگان جام اروپا رساند. سپس آنها رئال مادرید را در سوپرکاپ قبل از قهرمانی در جام حذفی 2000 شکست دادند، در حالی که ویالی همچنین چلسی را به بالاترین لیگ خود از سال 1970 با مقام سوم در فصل 99-1998 هدایت کرد.

فقط ژوزه مورینیو به عنوان سرمربی چلسی جام های بیشتری کسب کرده است و در حالی که هیوز در تابستان 1998 راهی ساوتهمپتون شد، او می گوید که دوره ویالی در لندن باید به طور خودکار او را در بین بزرگترین خدمتگزاران باشگاه قرار دهد. او اصرار داشت: «او باید هم به عنوان یک بازیکن و هم به عنوان یک مربی در آنجا باشد.

من فقط به یاد دارم که همه با توجه به استعدادی که داشت و حرفه ای که تا آن مرحله داشت، هنگام ورود او بسیار هیجان زده بودند. من از منچستریونایتد به چلسی پیوستم و وقتی شما از آنجا جدا می شوید، مردم تصور می کنند که از نظر بازی در اوج این کار را انجام داده اید.

“آنها فکر می کنند که این نقطه توقف حرفه شما از نظر برنده شدن است. من سه سال آنجا بودم و سه جام بردیم و لوکا به شروع چیزهایی که امروز می بینید با چلسی کمک کرد.

او خیلی آدم بزرگی بود و خوشحالی واقعی بود که در رختکن با او به اشتراک گذاشتم و او را هم تیمی ام خطاب کردم. گاهی اوقات تا زمانی که در محضر او نباشی، عظمت استعداد یک نفر را به طور کامل تشخیص نمی‌دهی، و این در مورد او نیز صادق بود. او بسیار متأسفانه دلتنگ خواهد شد.»