جان کارور: «از طرف دوستانم به خاطر اینکه اسکاتلند را ما می‌نامند، چوب می‌گیرم» | اسکاتلند

30 دقیقه برنامه ریزی شده با جان کارور در کمتر از سه ساعت به پایان می رسد. با توجه به موضوعاتی که از پل گاسکوئین گرفته تا استیو کلارک و موارد بسیار زیاد در این میان، به سختی شوکه کننده است.

به عنوان مثال، حاتم بن ارفع را در یک نیمه در نیوکاسل در نظر بگیرید. کارور به یاد می‌آورد: «او بازی سختی داشت و آلن پاردو به درستی به او برخورد کرد. ناگهان حاتم به یخچالی می‌پیوندد که 10 مرد می‌خواستند آن را ببرند. سعی کرد آن را بلند کند و به سمت پردز پرتاب کند اما نتوانست. او با هجوم از رختکن بیرون می آید و وارد دفتر مربیان می شود. پنج دقیقه بعد او دوباره در حال خوردن یک ساندویچ ظاهر شد و آماده بازی در نیمه دوم بود.

کارور و گاسکوئین به عنوان دوست و شاگرد در نیوکاسل با هم بودند. اولی هنوز به یاد دارد که استاد نوظهور هافبک پس از ریختن امولسیون سفید در زمین تمرینی به شهر فرستاده شد و رنگ سبز را بازیابی کرد. زمان های ساده تر کوین کیگان؟ او باعث شد همه احساس کنند که بخشی از موفقیت تیم اصلی هستند. من مربی آکادمی بودم و او می‌گوید: «روز بزرگ توست، جان. درک فازاکرلی خوب نیست، بنابراین شما در حال گرفتن تیم اصلی هستید. من 31 ساله بودم.»

کارور یک راکونتور با ماده است. کلارک از جمله کسانی است که از اینکه دستیارش در یک باشگاه استخدام نمی شود شگفت زده شده است، سطح دانش او چنین است. این سناریو به نفع اسکاتلند است. از زمان پیوستن به مجموعه در اواخر سال 2020، کارور پیوند نزدیکی را با کلارک برقرار کرد – آنها با هم مربیان نیوکاسل زیر نظر رود گولیت بودند – و در ادامه منحنی صعودی اسکاتلند نقش تاثیرگذاری را ایفا کردند. بازی پلی آف جام جهانی آنها مقابل اوکراین تا ژوئن به تعویق افتاد اما بازی دوستانه در خانه مقابل لهستان در روز پنجشنبه جای آن را گرفت.

خاطرات کارور از راهیابی به فینال قهرمانی اروپا در تابستان گذشته، که از طریق ضربات پنالتی در صربستان به دست آمد، با خنده همراه است. او می‌گوید: «همان‌طور که برای جشن گرفتن به راه افتادم، استیوی وودز مرا قیچی کرد و استفن رید روی من پرید. من سعی کردم جلوی افتادن خود را بگیرم، بنابراین دوباره هل دادم … و ساق پام را پاره کردم. سر دیگران فریاد می زدم که به من نزدیک نشوند. به همین دلیل است که من را در هیچ یک از عکس های جشن نمی بینید. ریدی مجبور شد من را روی شانه هایش بچسباند و مرا به بالای تونل برساند.

من به این کار بله گفتم زیرا می دانستم استیو برای نظر و اعتماد من ارزش قائل است. اجازه نظر دادن دارم من در مورد آن از راه سخت یاد گرفتم. وقتی رود گولیت به نیوکاسل آمد، من کمی مرد بله بودم، زیرا به تازگی به تیم اصلی، در باشگاه خودم، در کنار این فوق ستاره فوتبال ارتقا یافته بودم. نشستم و با همه حرفاش موافق بودم. من تقریباً آلن شیرر، گری اسپید و بازیکنانی از این قبیل را از دست دادم، زیرا آنها من را به عنوان مرد بله می دیدند. یک روز دستانم را جلوی آنها گرفتم و به آنها گفتم که اشتباه کرده ام.

بازگشت کلارک به چلسی پس از اخراج گولیت در سال 1999 به این معنی بود که کارور در تیم اصلی در سنت جیمز پارک حضور داشت. پس از یک دوره بسیار موفق در کنار بابی رابسون، او توسط رژیم Graeme Souness به حاشیه رانده شد. آنها از من می خواستند حقوقم را کاهش دهم و عنوانم را تغییر دهم و این به من آسیب زد. من بیشتر عمرم را در باشگاه بودم. به یاد دارم که در لیدز و سام الیس کار می کردم [a fellow coach there] به من گفت: جان، آن را رها کن. اکنون انجام شده است. اما نتونستم چون خیلی اذیتم کرد. مجروح شدم. وقتی به استادیوم برمی‌گشتم عرق سرد می‌ریختم.»

با این حال، در آن زمان، مانند اکنون، کارور، 57 ساله، مورد احترام مردم نیوکاسل بود. او یکی از خودشان است. او به باشگاه بازگشت تا به پاردو کمک کند تا به عنوان سرمربی موقت در زمان‌های پرتلاطم بگذرد. معروف است، او مدافع میانی مایک ویلیامسون را متهم کرد که عمداً خود را در جریان شکست در لستر اخراج کرده است.

کارور می گوید: “من این کار را فقط به این دلیل انجام دادم که او را در رختکن در مقابل هم تیمی هایش صدا زدم و او به من پاسخی نداد.” می‌خواستم او واکنش نشان دهد. ما برای جان خود می جنگیدیم. مردم شایسته دانستن افکار من بودند.» خروج در سال 2015 تا حدودی ساده تر شد. «به روش درست انجام شد. من تمام کارهای باشگاه را انجام داده بودم. وقت آن رسیده بود که چیز متفاوتی را امتحان کنیم.»

رفتار کارور به طور قابل توجهی تغییر می کند زمانی که مکالمه به اسپید تبدیل می شود که در نوامبر 2011 جان خود را از دست داد. او اسپید و شیرر را بهترین دو بازیکن همه جانبه ای می داند که مربیگری کرده است. اسپید کارور را به عنوان مربی تیم اول در شفیلد یونایتد استخدام کرد که بر احترام متقابل تاکید داشت. کارور می گوید: «من همیشه به او فکر می کنم. ما یک رابطه عالی ایجاد کردیم و برای من صحبت کردن در مورد او سخت است. او آینده ای باورنکردنی داشت. او به شیوه ای که بازی می کرد تمرین می کرد، بسیار رقابتی بود. او دقیق بود.

ما در شفیلد بودیم و او به من گفت که شانس مدیریت ولز را دارد. گفتم: برو. گفت: اما تو چطور؟ گفتم: برو انجام بده. نگران من نباش، حالم خوب می شود. او پیشنهاد داد که بقیه قرارداد من را از جیب خودش پرداخت کند. من به او گفتم که احمق نباشد اما او چقدر مرد خوبی است. او احساس می کرد که دارد من را ناامید می کند.»

هیچ تصوری از احساس ناراحتی یک انگلیسی در کادر مربیگری اسکاتلند وجود ندارد. به نظر می رسد در واقع مناسب است که کارور چند دقیقه از دیوار هادریان زندگی می کند. حتی بازی یورو مقابل انگلیس در ومبلی – اسکاتلند در طی یک تساوی بدون گل تحت تاثیر قرار گرفت – ساده بود.

او می‌گوید: «عجیب بود اما من بسیار مغرور بودم. زمانی که آنها سرود انگلیسی را پخش کردند، به بابی رابسون فکر کردم که انگلیس را مدیریت می کند. سپس سرود اسکاتلند باورنکردنی است و ناگهان من به “اسکاتلندی” بودنم افتخار کردم. وضعیت عجیبی بود. من دوستانی داشتم که انگلیسی با هواداران اسکاتلند صحبت می کردند و آنها گفتند که چه تجربه ای بود. کل آن بازی احتمالاً آرام‌ترین بازی‌ای است که تا به حال انجام داده‌ام، زیرا ما خیلی خوب بازی کردیم. هیچ وقت احساس نکردم که قرار است ببازیم. من واقعاً مطمئن و راحت بودم.

من از طرف دوستانم به خاطر اینکه به تیم اسکاتلند با عنوان “ما” اشاره می کنم، چوب می گیرم. فقط من هستم. من همه یا هیچ هستم. گوش کن، من یک انگلیسی هستم و به بودنم افتخار می کنم، اما احساس می کنم بخشی از این کار هستم، عاشق این کار هستم و عاشق راهی که مردم اسکاتلند با من در پیش گرفته اند، هستم.

از جمله بازیکنان نخبه فوتبال کشور. او می‌گوید: «بزرگ‌ترین چیزی که متوجه شدم، با هم بودن بود. «مردم می‌توانند لبیک بدهند و بگویند که در آنجاست در حالی که واقعاً نیست. این یکی از بهترین اتمسفرهایی است که تا به حال در آن قدم زده ام. آنها در واقع می خواهند آنجا باشند. به یاد دارم در نیوکاسل برخی از بازیکنان بین المللی علاقه ای به بازی برای کشورشان نداشتند – آنها این کار را دوست نداشتند. این افراد نمی‌توانند منتظر بمانند تا به آنجا برسند، که کار ما را بسیار آسان‌تر می‌کند.»