مطالعه نشان می‌دهد که نیمی از یخچال‌های طبیعی تا سال 2100 حتی تحت 1.5 درجه سانتی‌گراد پاریس از بین خواهند رفت | یخچال های طبیعی

با توجه به تحقیقاتی که نشان می‌دهد مقیاس و تأثیرات از بین رفتن یخبندان بیشتر از آن چیزی است که قبلاً تصور می‌شد، نیمی از یخچال‌های این سیاره تا سال 2100 ذوب می‌شوند، حتی اگر بشریت به اهداف تعیین‌شده در توافق‌نامه آب‌وهوای پاریس پایبند باشد. حداقل نیمی از این ضرر در 30 سال آینده اتفاق خواهد افتاد.

محققان دریافتند 49 درصد از یخچال‌های طبیعی در خوش‌بینانه‌ترین سناریوی گرمایش 1.5 درجه سانتی‌گراد ناپدید می‌شوند. با این حال، بر اساس این مقاله که در Science منتشر شده است، اگر گرمایش جهانی تحت سناریوی فعلی گرمایش 2.7 درجه سانتیگراد ادامه یابد، تلفات چشمگیرتر خواهد بود و 68 درصد از یخچال های طبیعی ناپدید می شوند. اگر این اتفاق بیفتد تا پایان قرن آینده تقریبا هیچ یخچالی در اروپای مرکزی، غرب کانادا و ایالات متحده باقی نمی ماند.

این امر به طور قابل توجهی به افزایش سطح دریا کمک می کند، تامین آب تا 2 میلیارد نفر را تهدید می کند و خطر خطرات طبیعی مانند سیل را افزایش می دهد. این مطالعه تمام یخ های خشکی را به جز یخ های گرینلند و قطب جنوب بررسی کرد.

اگر افزایش دما به 1.5 درجه سانتیگراد محدود شود، میانگین سطح آب دریاها از سال 2015 تا 2100 90 میلی متر (3.5 اینچ) افزایش می یابد، اما با گرم شدن 2.7 درجه سانتیگراد، ذوب یخبندان منجر به افزایش 115 میلی متری سطح دریا می شود. این سناریوها تا 23 درصد بیشتر از مدل های قبلی تخمین زده شده است.

اعتقاد بر این است که ذوب یخچال های کوهستانی باعث افزایش بیش از یک سوم سطح دریا می شود. بسیاری از این تلفات اجتناب ناپذیر است، اما میزان تلفات مستقیماً با افزایش دما مرتبط است، بنابراین اقدام بر روی بحران آب و هوا کلیدی است. محققان در این مقاله نوشتند: «تلفات توده‌های یخچال‌های طبیعی با افزایش دمای جهانی بیش از 1.5 درجه سانتی‌گراد، بر ضرورت ایجاد تعهدات اقلیمی بلندپروازانه‌تر برای حفظ یخچال‌های طبیعی در این مناطق کوهستانی تأکید می‌کند.»

این تیم از داده‌های ماهواره‌ای دو دهه برای نقشه‌برداری از یخچال‌های این سیاره با دقت بیشتری نسبت به قبل استفاده کرد. مدل‌های قبلی بر اندازه‌گیری یخچال‌های طبیعی تکیه داشتند، و سپس این اطلاعات برون‌یابی شد، اما اکنون محققان می‌توانند داده‌های هر یک از 200000 یخچال طبیعی سیاره را بدست آورند. برای اولین بار، این به آنها بینشی داد که در سناریوهای مختلف تغییرات آب و هوایی چه تعداد از دست خواهند رفت.

نویسنده اصلی این مطالعه، دکتر دیوید رانس، مهندس عمران و محیط زیست از دانشگاه کارنگی ملون و دانشگاه آلاسکا فیربنکس، گفت: «این اولین بار است که تعداد یخچال‌هایی را که از بین می‌روند جدا می‌کنیم – قبل از اینکه کل یخچال باشد. از دست دادن توده.» بیشتر یخچال های طبیعی که از بین خواهند رفت کوچک هستند و در حال حاضر کمتر از 1 کیلومتر مربع وسعت دارند. اگرچه سهم کمتری در حجم کل دارند، اما در برابر تغییرات آسیب پذیرتر هستند. به همین دلیل است که از دست دادن کل جرم کمتر است – به عنوان مثال، در سناریوی 2.7 درجه سانتیگراد 68٪ از یخچالها از بین می رود اما جرم نسبی کمتر است – پیش بینی می شود 32٪ باشد.

یخچال های کوچک منبع مهم آب و امرار معاش میلیون ها نفر هستند. رونس گفت: «وقتی به مکان‌هایی فکر می‌کنیم که اکثر مردم یخچال‌های طبیعی را می‌بینند و از آنها بازدید می‌کنند، در واقع در مکان‌هایی است که در دسترس هستند، مانند اروپای مرکزی یا در کوهستان‌های بلند آسیا. در این مناطق یخچال های طبیعی کوچکتر زیادی وجود دارد. آنها واقعاً در هسته جوامع و اقتصاد آن مکان ها قرار دارند.»

رشته‌کوه‌های پایین‌تر مانند آلپ و پیرنه از جمله آن‌هایی هستند که بیشترین آسیب را دیده‌اند. به عنوان مثال، در رشته‌های آلپ، تا سال 2050، انتظار می‌رود یخچال‌های طبیعی به طور متوسط ​​70 درصد کوچک‌تر شوند، بسیاری از یخچال‌های کوچک‌تر قبلاً ناپدید شده‌اند، با جایگزینی برف‌ها با سنگ‌های لخت در برخی مکان‌ها، و با تلفات قابل توجهی در تنوع زیستی نتیجه گل های آلپ ممکن است پس از ناپدید شدن یخچال های طبیعی منقرض شوند زیرا گونه های رقابتی تر در زمین های بالاتر از کوه مستعمره می شوند. محیط های پیش از یخبندان به گرمای جهانی بسیار حساس هستند و گونه های کوهستانی در معرض “پله برقی تا انقراض” هستند.

این اولین تحقیقی نیست که افزایش سطح دریا را از ذوب یخبندان نشان می‌دهد، اما پیش‌بینی‌ها نسبت به مدل‌های قبلی دقیق‌تر هستند. این به دنبال تحقیقاتی در سال 2021 است که نشان می‌دهد سرعت ذوب یخبندان در دو دهه گذشته دو برابر شده است و بیش از یخ‌های گرینلند یا قطب جنوب در افزایش سطح آب دریاها نقش داشته است.

پروفسور آنتونیو رویز د الویرا، از دانشگاه آلکالا، که در این مقاله دخالتی نداشت، گفت تمام شواهد موجود با نتایج مطابقت دارد. او گفت: “این مطالعه بسیاری از داده های جزئی قبلی را ملموس تر می کند.”

وی با تاکید بر اهمیت یخچال‌ها گفت: در کالیفرنیا، آب مورد نیاز برای حفظ کشاورزی از اواخر ماه جولای مستقیماً از یخچال‌های طبیعی تامین می‌شود. در اسپانیا، ناپدید شدن یخچال های طبیعی سیرا نوادا به معنای کاهش تقریباً کامل آب در آنجا از آن زمان به بعد است و همین امر در مورد یخچال های طبیعی پیرنه نیز صدق می کند. در هند و چین، آنها به شدت به یخچال های طبیعی هیمالیا وابسته هستند.

پوشش بیشتر سن انقراض را در اینجا بیابید و خبرنگاران تنوع زیستی را دنبال کنید فیبی وستون و پاتریک گرینفیلد در توییتر برای همه آخرین اخبار و ویژگی ها