یک زمین مرکزی از کایر استارمر به این معنی است که او باید نشان دهد که چه تفاوتی با Sunak | دارد کیر استارمر

کیر استارمر با آستین های پیراهن بالا زده و شوخی می کرد، در حالی که در مقابل یک بازوی رباتیک نارنجی رنگ غول پیکر در آزمایشگاه طراحی در شرق لندن ایستاده بود تا سخنرانی سال جدید خود را انجام دهد.

تنها 24 ساعت قبل از آن، ریشی سوناک آدرس خود را در مورد وضعیت کشور در ساختمان همسایه بیان کرده بود، که باعث شد رهبر حزب کارگر به طعنه گفت: «من به نخست وزیر نمی گویم که امسال به تعطیلات خود می روم. اگر او را هم آنجا پیدا کنم.»

اما از آنجایی که این دو سیاستمدار فقط چند امتیاز از یکدیگر در رتبه‌بندی مطلوبیت فاصله دارند – و حتی برخی از نمایندگان مجلس خود نگران هستند که آیا مردم می‌توانند بین پیشنهادات دو حزب تمایز قائل شوند یا خیر – رفتار آرام استارمر عزم او را رد کرد.

دستیاران کارگر تاکید کرده بودند که این سخنرانی به جای اعلام سیاست های دقیق، در مورد طرح ادعای او برای یک “نوسازی ملی” بسیار مورد نیاز و تعیین چشم انداز خود برای کشور بود. در هفته‌های آتی درباره آن «ماموریت‌ها» که مانیفست انتخاباتی بعدی حول آن ساخته می‌شود، بیشتر خواهیم شنید.

با وجود انتخاباتی که تا پاییز 2024 پیش بینی نمی شود، استارمر زمان دارد تا به تدریج به پیشنهاد انتخاباتی خود دست یابد. در همین حال، سوناک مردی است که عجله دارد تا به رای دهندگان خسته بریتانیایی ثابت کند که می تواند کشور را به مسیر دیگری ببرد.

کلید برنامه استارمر در آستانه انتخابات بعدی این است که نشان دهد او درک می کند که مردم چه می گذرند. او به مخاطبان خود گفت که حزب کارگر آماده است تا آستین‌های خود را «بالا بزند» و افزود: «ما نمی‌توانیم انتظار داشته باشیم که مردم بریتانیا فقط آن را بمکند. نه بدون امید – امکان – به چیزی بهتر.”

حزب کارگر متهم شده است که زمان زیادی را صرف انتقاد از دولت بدون ارائه راه حل های خود می کند. یکی از وزیران کابینه در سایه اعتراف کرد: «وقتی می‌گوییم محافظه‌کاران کارها را با NHS یا هر چیز دیگری خراب کرده‌اند، باید بتوانیم به این سؤال پاسخ دهیم که چه کاری متفاوت انجام می‌دهیم».

استارمر گفت که او در مورد مقیاس چالش‌هایی که کشور با آن مواجه است «توهم ندارد» و علیرغم اینکه در نظرسنجی‌ها 20 امتیاز پیش است، «روی موفقیت‌های خود قرار نمی‌گیرد». حزب کارگر می‌داند که هنوز باید با رای‌دهندگانی که آخرین بار از محافظه‌کاران حمایت کردند، این معامله را امضا کند.

سخنان میانه‌روی که از استارمر در سخنرانی‌اش شنیدیم، در هفته‌های آینده تکرار می‌شود، زیرا او تلاش می‌کند تا آرای شناور را با شک و تردید در مورد حزب اطمینان بخشد – اصرار دارد که برنامه‌هایش “هزینه کامل” خواهند داشت و او “دولت بزرگ” را به دست نخواهد آورد. دفترچه چک» را برای «خروج از آشفتگی خود» بگذرانند.

خودی های کارگر اذعان می کنند که این می تواند یک استدلال دشوار برای شکم چپ باشد و اصرار دارند که سرمایه گذاری در خدمات عمومی آسیب دیده بریتانیا انجام شود. اما امتناع استارمر از گفتن این که او با تعهدات مخارج محافظه‌کاران مطابقت خواهد داشت، بعید است که تونی بلر در سال 1997 آرامش زیادی ایجاد کند.

برنامه‌های او برای رویکرد «آرام‌تر» توسط دولت کارگر به تخصص بخش خصوصی، برخی از اعضای حزب را نیز دچار مشکل خواهد کرد. با این حال، رهبری کاملاً خوشحال است که راه‌حل‌های عمل‌گرایانه ارائه می‌کند و دوباره نشان می‌دهد که از دوران کوربین خارج شده است.

علیرغم اعتماد روزافزون شخصیت‌های ارشد به انتقاد از مدیریت دولت برگزیت، حزب کارگر همچنان در داخل با برگزیت دست و پنجه نرم می‌کند. بنابراین برای استارمر، که به شدت برای باقی ماندن و رفراندوم دوم مبارزات انتخاباتی انجام داد، تغییری کاملاً نشان می‌دهد تا بپذیرد که «نمی‌توانست» با برخی از استدلال‌های مطرح‌شده توسط طرف‌های برگزیت، به‌ویژه عدم نمایندگی آن‌ها، مخالف باشد.

تصمیم او برای برچسب زدن به طرح‌های واگذاری حزب کارگر به لایحه «بازپس گیری کنترل» ممکن است تعجب‌آور بوده باشد، اما دستیاران اصرار دارند که این نه حقه‌بازی است و نه تلاشی برای ترول دومینیک کامینگز، بلکه نشان می‌دهد که او می‌داند چرا بسیاری از مردم از مرخصی حمایت کردند. همچنین به راحتی به حزب کارگر پوشش می دهد تا درباره شکست های برگزیت و آسیبی که به اقتصاد وارد کرده است صحبت کنند.

کارگر سال را با یک بهار در گام آغاز می کند. راه درازی از شکست تاریخی خود در سال 2019 پیموده است. با این حال استارمر می‌داند که کارهای بیشتری برای انجام دادن وجود دارد: در مورد سیاست‌گذاری، در مورد پیروزی بر تزلزل‌گران محافظه‌کار، در مورد اطمینان بخشیدن به حمایت اصلی‌اش مبنی بر اینکه هنوز برای چیزی ایستاده است، در مورد خود استارمر.

سبک مستقیم و تقریباً مدیریتی استارمر در هنگام مخالفت با بوریس جانسون و لیز تراس پر زرق و برق و آشفته، پادزهر خوشایندی بود. اما در مقابل ریشی سوناک، که در سمت تکنوکرات به جای سیاستمدار غریزی اشتباه می کند، فشار برای تمایز وجود دارد.

بنابراین، حزب کارگر علاوه بر برگرداندن رای دهندگانی که دفعه قبل شکست خوردند، باید خطوط جدایی را که از قبل وجود دارد، ایجاد کند، و خطوط جدیدی را با محافظه کاران ایجاد کند، اگر بخواهد افراد کافی را متقاعد کند که ارزش رای دادن دارد.