مبادلات کتانجی براون جکسون در مورد جنایات جنگی

دو جمهوری‌خواه در دومین روز استماع تأییدیه در روز سه‌شنبه ادعا کردند که قاضی کتانجی براون جکسون تماس گرفته است. دونالد اچ رامسفلد، وزیر دفاع سابق و جورج دبلیو بوش، رئیس جمهور سابق، “جنایتکاران جنگی”. اما او هرگز از این عبارت استفاده نکرد. در اینجا زمینه است.

آنچه گفته شد

سناتور لیندسی گراهام، جمهوری‌خواه کارولینای جنوبی: «من نیز وکیل بوده‌ام، اما فکر نمی‌کنم در پیگیری اتهامات علیه یک تروریست، دولت را جنایتکار جنگی بدانیم. فقط فکر می کنم خیلی دور است. نمی دانم چرا این کلمات را انتخاب کردی.»

**

سناتور جان کورنین، جمهوری خواه تگزاس: «چرا در دنیا، وزیر دفاع رامسفلد و جورج دبلیو بوش را جنایتکار جنگی در یک پرونده قانونی می نامید؟ به نظر می رسد که برای شما بسیار غیرمعمول است.»

قاضی جکسون: “سناتور، شما ممکن است بوده باشید – آیا در مورد گزارش هایی صحبت می کنید که من … یا عریضه هایی که من ارائه کرده ام؟”

آقای کورنین: “من در مورد زمانی صحبت می کنم که شما نماینده یکی از اعضای طالبان بودید.”

این یک تحریف است و فاقد زمینه است. قاضی جکسون به طور خاص رئیس جمهور سابق و وزیر دفاع را “جنایتکاران جنگی” نخواند. اما او یکی از چندین وکیل بود که در سال 2005 چهار دادخواست اساساً برای زندانیان در خلیج گوانتانامو را امضا کرد که ادعا می‌کرد دولت ایالات متحده این افراد را شکنجه کرده و چنین اعمالی «جنایت جنگی است».

برای زمینه، دادگاه عالی در سال 2004 حکم داده بود که زندانیان خلیج گوانتانامو می‌توانند با طرح دعوی حقوقی در مورد مبنای واقعی بازداشت نامعلوم در زمان جنگ – یعنی اینکه آیا همانطور که دولت ادعا می‌کرد درست است که هر یک از آنها تروریست هستند، شکایت کنند.

بسیاری از وکلای داوطلب از شرکت های خصوصی و گروه های آزادی مدنی چنین مواردی را بر عهده گرفتند. از جمله دفتر مدافع عمومی فدرال در واشنگتن بود. به عنوان یک وکیل در آنجا، قاضی جکسون و یکی دیگر از همکارانش مأمور شدند تا به وکالت چهار زندانی کمک کنند، و او چهار دادخواست از این قبیل حبس را از طرف آنها امضا کرد.

در طومارها هر کدام از آقایان بوش و رامسفلد – به همراه دو افسر ارشد نظامی که بر عملیات بازداشت گوانتانامو نظارت داشتند – در سمت های رسمی خود به عنوان پاسخ دهندگان نام بردند. و به گفته آنها، این گونه اقدامات مقامات در دستور دادن یا چشم پوشی از شکنجه ادعایی و سایر رفتارهای غیرانسانی با بازداشت شدگان “جنایات جنگی و/یا جنایت علیه بشریت را نقض می کند که قوانین ملل تحت قانون شکنجه بیگانه را نقض می کند.”

دلیل قانونی برای طرح این ادعا وجود داشت: قانون شکنجه بیگانه به دادگاه ها صلاحیت رسیدگی به دعاوی مربوط به نقض قوانین بین المللی را می دهد. در دادخواست‌ها استدلال شده بود که بدرفتاری احتمالی با بازداشت‌شدگان مطابق با این استاندارد است.

به طور قابل توجهی، این دادخواست‌ها اساساً از الگویی پیروی می‌کردند که وکلای داوطلب در سراسر کشور در دادخواست‌های خود از آن استفاده می‌کردند – با استفاده از زبانی مشابه برای ارائه استدلال‌های حقوقی و ادعاهای تسکین. سایر اسناد ارائه شده توسط وکلای دیگر در دادخواست های مختلف بازداشت شده حاوی همین بند بود.

بعداً در جلسه استماع، سناتور ریچارد دوربین، دموکرات ایلینوی، برخی از زمینه‌هایی را که در آن قاضی جکسون آن طومارها را امضا کرده بود، توصیف کرد و گفت ظاهراً این همان چیزی است که جمهوری‌خواهان به آن اشاره می‌کردند. او افزود: “برای روشن شدن، هیچ زمانی نبود که شما رئیس جمهور بوش یا وزیر رامسفلد را یک نقل قول، جنایتکار جنگی، نقل قول نزدیک خطاب کنید؟”

قاضی جکسون پاسخ داد: «نه سناتور. “متشکرم. درست بود.»

هر چهار نفر از بازداشت شدگانی که قاضی جکسون برای مدتی وکالت داشت، در نهایت به کشورشان بازگردانده شدند – سه نفر به افغانستان و یک نفر به عربستان سعودی. هیچ یک از آنها هرگز محاکمه یا محکوم نشدند.