عزاداران برای شرکت در تشییع جنازه پاپ بندیکت به واتیکان می ریزند

عزاداران در اوایل روز پنجشنبه برای تشییع پاپ بازنشسته بندیکت شانزدهم به میدان سنت پیتر ریختند و امیدوار بودند آخرین ادای احترام به الهی‌دان آلمانی را که با بازنشستگی تاریخ ساز شد و در مراسم عزاداری کمیاب برای یک پاپ مرده به ریاست یک پاپ زنده شرکت کنند، ادای احترام کنند.

مه غلیظی واتیکان را قبل از طلوع صبح فراگرفته بود زیرا خدمه حفاظت مدنی و پلیس با سرنشینان فلزیاب و سنگرها، افراد خیرخواه را وارد میدان کردند. رسانه های ایتالیایی با استناد به طرح های امنیتی پلیس گزارش دادند که پلیس تخمین زده است که حدود 100000 نفر در این مراسم شرکت کنند، که بیشتر از تخمین اولیه 60000 نفر است.

پاپ فرانسیس قرار است ریاست مراسم تشییع جنازه را برعهده بگیرد، رویدادی که علیرغم درخواست بندیکت برای سادگی و تلاش های واتیکان برای کم اهمیت نگه داشتن اولین تشییع جنازه یک پاپ ممتاز در دوران مدرن، سران دولت و خانواده سلطنتی را به خود جلب می کند. فقط ایتالیا و آلمان برای اعزام هیئت های رسمی دعوت شدند و فرانک والتر اشتاین مایر، رئیس جمهور آلمان و سرجیو ماتارلا، رئیس جمهور ایتالیا، مشارکت آنها را تایید کردند.

اما دیگر سران کشورها و دولت‌ها تصمیم گرفتند که پیشنهاد واتیکان را قبول کنند و با «ظرفیت خصوصی» خود بیایند. آنها شامل چندین رئیس دولت دیگر، حداقل چهار نخست وزیر و دو هیئت از نمایندگان سلطنتی بودند.

مراسم تشییع جنازه خواستار آن است که تابوت بندیکت از باسیلیکا برداشته شود و در حالی که وفاداران تسبیح را می خوانند در مقابل محراب قرار گیرد. این آیین خود بر اساس کدی که برای پاپ‌های مرده استفاده می‌شد، الگوبرداری شده است، اما با برخی اصلاحات، بندیکت در زمان مرگ پاپ حاکم نبود.

بعد از مراسم عشا، بندیکت تابوت سرو در داخل تابوت روی قرار می گیردسپس یک تابوت بلوط بیرونی قبل از اینکه در دخمه‌ای در غارهای زیر باسیلیکا دفن شود که زمانی مقبره سنت جان پل دوم را نگه می‌داشت و قبل از اینکه به طبقه بالا به کلیسای اصلی منتقل شود.

حدود 200000 نفر در طی سه روز تماشای عمومی در کلیسای سنت پیتر، با یکی از آخرین نفرات، روزاریو ویتاله، که یک ساعت در کنار بدن او دعا کرد، به بندیکت ادای احترام کردند. او گفت بندیکت به او یک معافیت ویژه داده بود تا روند کشیش شدن را آغاز کند که به دلیل ناتوانی جسمی لازم بود.

او گفت: «بنابراین امروز به اینجا آمدم تا بر سر مزار او، بر پیکر او دعا کنم و برای کشیشی آینده‌ام، برای خدمتم «متشکرم» بگویم. من خیلی به او مدیونم و این برای من واقعاً یک هدیه بود که بتوانم یک ساعت روی قیف او دعا کنم.»

جوزف راتزینگر سابق، که در 31 دسامبر در سن 95 سالگی درگذشت، یکی از بزرگترین الهی دانان قرن بیستم محسوب می شود و تمام عمر خود را صرف حمایت از دکترین کلیسا کرد. اما او به خاطر اقدامی منحصر به فرد و انقلابی که آینده حکومت پاپ را تغییر داد، در تاریخ ثبت خواهد شد: او بازنشسته شد، اولین پاپی که در شش قرن گذشته چنین کرد.

فرانسیس شجاعت بندیکت را در کناره‌گیری زمانی که معتقد بود دیگر قدرت رهبری کلیسا را ​​ندارد ستایش کرده است و گفت که این “در را به روی پاپ‌های دیگر باز کرد”. فرانسیس، به نوبه خود، اخیراً گفت که قبلاً دستورالعمل های کتبی را ارائه کرده است که در آن شرایطی را که در آن او نیز در صورت ناتوانی ناتوان می شود، استعفا می دهد.

بندیکت هرگز قصد نداشت بازنشستگی او به همان اندازه ادامه داشته باشد – تقریباً 10 سال بیشتر از هشت سال سلطنت او بود. و وضعیت بی‌سابقه یک پاپ بازنشسته که در کنار یک پاپ سلطنتی زندگی می‌کند، باعث شد تا پروتکل‌هایی برای راهنمایی پاپ‌های ممتاز آینده برای جلوگیری از هرگونه سردرگمی در مورد اینکه واقعاً چه کسی مسئول است، ایجاد شود.

در طول ربع قرن سنت ژان پل دوم به عنوان پاپ، جوزف راتزینگر سابق سرکوب مخالفان را به عنوان بخشدار جماعت دکترین ایمان رهبری کرد و علیه الهیات آزادی‌خواهانه چپ‌گرا که در دهه 1970 در آمریکای لاتین گسترش یافت، اقدام کرد. و علیه الهی‌دانان و راهبه‌های مخالفی که از خط سخت واتیکان در مورد مسائلی مانند اخلاق جنسی پیروی نمی‌کنند.

میراث او با رسوایی آزار جنسی روحانیون خدشه دار شد، حتی اگر او زودتر از همه به “کثافت” کشیش هایی که به کودکان تجاوز می کردند، پی برد و در واقع زمینه را برای تنبیه آنها توسط مقر مقدس فراهم آورد.

او به عنوان کاردینال و پاپ، قوانین کلیسایی را تصویب کرد که منجر به برکناری 848 کشیش از سال 2004 تا 2014 شد. اما بازماندگان سوء استفاده همچنان او را مسئول این بحران می‌دانستند، زیرا نتوانست هر اسقفی را که متجاوزان را جابجا می‌کرد، تحریم کند و او را به‌عنوان مظهر سیستم روحانی که مدت‌ها از نهاد در برابر قربانیان محافظت می‌کرد، شناسایی کرد.