“آموزش خود را به خاطر بسپار”: خلبان نوجوان در مسیر 66 فرود اضطراری می کند | کالیفرنیا

قرار بود این یک تفریح ​​تعطیلات باشد: یک خلبان نوجوان که مادربزرگ و دو پسرعمویش را در یک پرواز کوتاه صبح دوشنبه در جنوب کالیفرنیا می برد.

سپس در حالی که خانواده در ارتفاع 5500 فوتی در هوا حرکت می کردند، موتور هواپیما ناگهان از کار افتاد. براک پیترز، 18 ساله، که فقط چهار ماه قبل گواهینامه خلبانی خود را دریافت کرده بود، گفت که صدای “بوم” را از موتور شنیده و “بلافاصله پس از آن” تمام قدرت موتور خود را از دست داده است.

پیترز که هدف شغلی‌اش خلبان شدن در خطوط هوایی است، گفت که می‌دانست فقط چند دقیقه برای فرود اضطراری فرصت دارد. از پشت سرش صدای گریه مادربزرگش را می‌شنید، اما می‌گفت سعی کرده صدا را کم کند. او گفت: «من کاملاً روی هواپیما متمرکز بودم. فقط من و هواپیما بودیم که پایین آمدیم و همه را سالم پایین آوردیم.»

فرود اضطراری این نوجوان در قسمتی آرام از یکی از معروف ترین بزرگراه های ایالات متحده، مسیر تاریخی 66، در سرتاسر کشور خبرساز شد. و پیترز گفت که پیام او به دیگران ساده است: “آرام بمانید، تمرینات خود را به خاطر بسپارید و به خدا اعتماد کنید.”

پیترز، دانشجوی کالج محلی از اوک هیلز، کالیفرنیا، که در سن 16 سالگی پرواز را آغاز کرد، گفت: پرواز 2 ژانویه به عنوان “یک روز عادی” آغاز شد.

“من عاشق هیجان آن هستم. من عاشق سرعتم من عاشق دیدن چیزها از هوا هستم. پیترز گفت: این یک دیدگاه تفاوت است.

او گفت که پسرعموهایی دارد که برای تعطیلات از کلمبیا و کلرادو به آنجا می آمدند و برنامه آنها این بود که از یک Piper PA-28 تک موتوره برای تکمیل یک پرواز حدود 60 مایلی از فرودگاه اپل ولی تا فرودگاه ریورساید استفاده کنند، جایی که قبل از آن صبحانه بخورند. پرواز به عقب او گفت که این سفری است که او قبلاً چندین بار با اعضای خانواده رفته است. “ما برای صبحانه به زمین می‌رویم، یک غذای سریع و یک پرواز خوب می‌خوریم و به روز خود ادامه می‌دهیم.”

اما پیترز پس از اینکه هواپیمای اجاره‌ای را به ارتفاع کروز خود رساند، آن «بوم» را شنید و تلاش‌های او برای راه‌اندازی مجدد موتور شکست خورد. او گفت که قبلاً هواپیما در حال از دست دادن ارتفاع بود، و همانطور که او سعی می کرد موتور را دوباره راه اندازی کند، همچنین شروع به فکر کردن در مورد مکان فرود اضطراری کرد، مهارت هایی که برای معاینه خلبان خود تمرین کرده بود.

پیترز گفت که زیر هواپیما زمین‌هایی وجود داشت، اما از آنجایی که اهل منطقه بود، می‌دانست که «در همه جای این مزارع سنگ‌ها، درختان وجود دارد».

او به یاد می آورد: «اگر من آنجا فرود بیایم، جراحات جدی خواهیم دید و هواپیما به طور کامل نابود خواهد شد.

پیترز تصمیم گرفت بهترین شانس او ​​جاده زیر آنها بود. او گفت: «مسیر قدیمی 66» بود و من نقطه فرود خود را در میانه راه دیدم. یک تپه جلوتر از او بود، و قبل از آن یک پیچ در جاده: او باید از هر دو اجتناب می کرد.

او به یاد می آورد که یک ماشین در جاده به سمت او می آمد، اما از جاده خارج شد و از مسیر هواپیمای در حال فرود خارج شد. خودروی دیگری که در همان جهت حرکت می کرد به سلامت از محدوده خارج شد.

پیترز گفت، در حالی که متوجه سیم‌های تلفن در امتداد بزرگراه شد، بعداً متوجه نشد که هر چند صد فوت سیم‌هایی نیز از بزرگراه عبور می‌کنند و هواپیمای کوچکش احتمالاً بدون اینکه او متوجه شود، بین آن‌ها سر خورده باشد.

“راستش را بخواهید، من آنها را ندیدم. من فکر می کنم که این مداخله الهی بود و این سیم ها را از من دور کرد.»

همانطور که او احساس کرد چرخ ها به سمت پایین برخورد می کنند، “نفس راحتی” کشید.

او افزود: «تمام کاری که در آن لحظه باید انجام می‌دادم کاهش سرعت بود. فرود هم مثل هر فرود دیگر صاف بود.

این جوان 18 ساله گفت که در طول بحران زیاد با مسافرانش صحبت نکرده و فقط به آنها گفته است که باید فرود بیایند و او نیز به یاد نمی آورد که آنها چیز زیادی گفته باشند. او گفت که دو پسر عموی او که 30 ساله هستند و مادربزرگ 77 ساله اش همگی تکان خورده بودند اما آسیبی ندیدند. اداره هوانوردی فدرال (FAA) که فرود اضطراری در بلوار کاجون را ثبت کرده است، هیچ آسیبی برای خلبان و سه مسافر ذکر نکرده است.

پیترز گفت که با 911 تماس گرفت و یک ماشین آتش نشانی برای کمک به انتقال هواپیما به خارج از جاده آمد. در حالی که FAA هنوز دقیقاً در حال بررسی آنچه اتفاق افتاده است، پیترز گفت که درک فعلی وی این است که نوعی “شکست داخلی” در موتور وجود دارد.

ما هنوز نمی توانیم باور کنیم که این اتفاق افتاده است. پیترز گفت: هنوز هم تکان دهنده است. او افزود که بسیاری از فرودهای اضطراری “کشنده” هستند. “و من می توانم درک کنم که چرا، اکنون [that] من این تجربه را داشتم.»

اما پیترز گفت که بحران میانه پرواز فقط او را در رویای تبدیل شدن به یک خلبان حرفه ای خطوط هوایی تشویق کرد. او گفت: «پیام‌های زیادی وجود دارد: «کار خوب»، «فرود شگفت‌انگیز»، «عالی انجام دادی». مردم به او گفته اند که او “واقعاً الهام بخش جامعه هوانوردی” بوده است.

او گفت: «این یک تجربه یادگیری خوب برای من بود.