دویدن در دایره: مسابقه برای ایجاد یک کفش ورزشی قابل بازیافت | روش

اسفروش کم‌تر مدت‌هاست که توسط یک ماشین تبلیغاتی شدید هدایت می‌شود. کاهش محرمانه نسخه محدود، صف‌هایی که در گوشه و کنار خیابان‌ها پیچیده می‌شوند و جریان بی‌پایانی از همکاری‌ها، صنعتی را ایجاد کرده‌اند که در سال 2020 ارزش خیره‌کننده 70 میلیارد دلار آمریکا (103.5 میلیارد دلار استرالیا) داشت. که به عبارتی کتانی به میلیاردها کفش می‌رسد.

همراه با بقیه صنعت مد، ماشین کتانی هایپ تمرکز خود را به پایداری معطوف کرده است. برندهایی از لویی ویتون گرفته تا آدیداس کفش‌های کتانی «پایدار» بیشتری عرضه کرده‌اند که عمدتاً از مواد بازیافتی استفاده می‌کنند. اما استفاده از ضایعات برای تولید کفش به بدترین روشی که کفش‌های کتانی محیط زیست را آزار می‌دهند، نمی‌پردازد: کوه‌های کفش‌های قدیمی که در محل دفن زباله‌ها نشسته‌اند. با این حال، اکنون برخی از برندها در تلاش هستند تا این مشکل دقیق را برطرف کنند.

تخمین زده می شود که از 25 میلیون جفت مربی که هر سال به استرالیا وارد می شود، 90 درصد آنها بازیافت نمی شوند. دلیلش این است که بازیافت نیست تانسی هاسکینز، نویسنده کتاب Foot Work: What Shoes Your Shoes Doing to the World می گوید، حتی یک احتمال نیز وجود دارد. روشی که برندها کفش می‌سازند به این معنی است که بازیافت آن‌ها بسیار سخت است – اغلب ده‌ها نوع ماده به هم چسبیده یا به هم متصل می‌شوند و از فلز استفاده می‌شود که خرد کردن را بسیار دشوار می‌کند.»

این ترکیب گیج‌کننده از پلاستیک، چرم، لاستیک، فوم، فلز و چسب‌ها به این معنی است که تخریب زیستی کفش‌های کتانی تا 1000 سال طول می‌کشد، و این باعث می‌شود که تقریباً هر مربی که تا به حال داشته‌اید هنوز هم در جایی دور و بر خود باشد.

در حالی که برخی گروه‌ها، از جمله انجمن کالاهای ورزشی استرالیا، شروع به جمع‌آوری کفش‌های کتانی قدیمی، خرد کردن و تبدیل آن‌ها به زمین بسکتبال، تشک بازی کودکان و دیگر انواع کف‌پوش کرده‌اند، جام مقدس دایره‌ای بودن مواد را در بالاترین ارزش خود نگه می‌دارد. به عبارت دیگر، طراحی کفش های کتانی که می توانند بازیافت شوند و دوباره به کفش های کتانی تبدیل شوند.

برندهای بین المللی، از نایک گرفته تا سالومون، با ایده کفش های کتانی دایره ای همراه هستند، البته با درجات مختلف موفقیت. طراحی کفشی که قابل بازیافت باشد تنها اولین قدم است. از آنجا، آنها باید پس از اتمام استفاده از کفش‌ها، با بازیابی کفش‌ها مبارزه کنند، فرآیندی که کشور به کشور متفاوت است.

استوارت آهلوم، یکی از بنیانگذاران برند آمریکایی کتانی Thousand Fell، در سال 2018 تحقیق در مورد کفش های کتانی قابل بازیافت را آغاز کرد و یک سال بعد به بازارهای ایالات متحده و کانادا عرضه شد. او می‌گوید اولین چیزی که آن‌ها باید کشف می‌کردند این بود که چگونه یک کفش کتانی بسازند که بدون چسب‌های آلوده جدا شود تا هر ماده به درستی پردازش شود.

مرحله دوم این بود که اطمینان حاصل شود که هر جزء می تواند به طور جداگانه بازیافت شود. آنها روی یک کفش ساخته شده از لاستیک، پلاستیک های زیستی مشتق شده از پوسته نارگیل و نیشکر، پلی استر و سایر پلاستیک ها از جمله فوم اتر نشستند. اجزای پلی استر و لاستیکی دوباره به موادی بازیافت می شوند که می توانند دوباره در کفش استفاده شوند. فوم‌های اتر بازیافت می‌شوند، به این معنی که می‌توان از آن‌ها در محصولات دیگر استفاده کرد. در نهایت، پلاستیک های زیستی به یک کمپوست صنعتی فرستاده می شود.

برند فرانسوی پوشاک بیرونی Salomon با ساده کردن تعداد مواد موجود در کفش‌های قابل بازیافت خود، کمی متفاوت به این معما نزدیک شد. در ماه مه 2021، آنها کفش ورزشی به نام Index.01 را منتشر کردند که از دو ماده اصلی ساخته شده بود، رویه پلی استر و زیره پلی اورتان ترموپلاستیک (TPU). هنگامی که کفش ها به سالومون برگردانده می شوند، با استفاده از قیچی شکافته می شوند.

در حالی که کف TPU را می توان به یک جزء چکمه اسکی بازیافت کرد، اولیویه موزین، رئیس برنامه پایداری کفش سالومون، می گوید که آنها راه حلی برای رویه پلی استر پیدا نکرده اند. در حال حاضر در انبار آنها نگهداری می شود. این کفش همچنین دارای ماده سومی است که داخل آن را می‌پوشاند، که در کف پوش بازیافت می‌شود.

موزین می گوید که بومی سازی فرآیندهای بازیافت در هر منطقه ای که کفش ها در آن فروخته می شود، اولویت است. اما زیرساخت ها و مقررات بازیافت از کشوری به کشور دیگر متفاوت است. موزین می گوید: «اشیا با سرعت یکسانی حرکت نمی کنند. اتحادیه اروپا قوانینی را تصویب کرده است تا اطمینان حاصل شود که شرکت ها مسئول جمع آوری، دسته بندی و بازیافت محصولات خود در پایان عمر خود هستند، اما در سایر بازارها اینطور نیست. در استرالیا، مشتریان فرمی را پر می‌کنند تا کفش‌های کتانی مصرف شده خود را برگردانند، که برای پردازش به یک مرکز شریک محلی ارسال می‌شود.

برند سوئیسی دویدن On تصمیم گرفت با ساختن کفش از یک ماده، نیاز به جداسازی را از بین ببرد. نتیجه Cloudneo است، یک دونده روشن و سفید که به طور کامل از پلاستیک مبتنی بر دانه کرچک ساخته شده است.

ایلمارین هایتز، رئیس نوآوری این شرکت می‌گوید: «قطعه‌های زیادی وجود دارد که باید به آنها نگاه می‌کردیم. Cloudneo اولین محصولی است که ما این کار را با موفقیت انجام می دهیم.

به گفته هایتس، زیبایی این ماده این است که ترموپلاستیک است، به این معنی که می توان آن را بارها و بارها بازیافت کرد. پلاستیک به اندازه کافی همه کاره است که می تواند به اکثر اجزای کفش، از بند تا زیره، تبدیل شود. این تنها از ژوئن 2022 وارد بازار شده است، بنابراین کفش‌های قدیمی کافی برای جایگزینی ورودی‌های باکره موجود نیست، اما Heitz مطمئن است که این موضوع در طول زمان تغییر خواهد کرد.

آخرین قطعه پازل – و یکی از چالش برانگیزترین – مجموعه است.

Thousand Fell و Salomon به مشتریانی که ابتکار عمل را بر عهده می گیرند و کفش ها را برای آنها پس می فرستند متکی هستند (Thousand Fell برای هر جفت قدیمی که بازگردانده می شود، 20 دلار اعتبار ارائه می دهد). اما On تنها با ارائه کفش Cloudneo بر اساس اشتراک، بازدهی را در مدل کسب و کار خود ایجاد کرده است. به ازای 29.99 دلار آمریکا یا 25 پوند در ماه، مشترکین به همان اندازه کفش ارسال می‌شوند که فرسوده شوند، تا زمانی که هر جفت قدیمی به On ارسال شود. در حال حاضر، اشتراک در ایالات متحده، بریتانیا، ژاپن و بسیاری از کشورهای اروپایی در دسترس است، اما نه استرالیا.

هایتز معتقد است که این مدل کلیدی برای در گردش نگه داشتن کفش‌های کتانی است – اگر مجبور باشید کفش‌ها را به عقب بفرستید تا یک جفت تازه به دست آورید، خطر کمتری وجود دارد که در سطل زباله انداخته شوند یا به کارخانه‌ای که برای پردازش آن‌ها مجهز نیست بیفتند. .

سالومون تصمیم گرفت مشتریان خود را برای بازگرداندن کفش های خود تشویق نکند، زیرا معتقد بود این امر خلوص نیت آنها را تضعیف می کند. موزین می گوید: «این باید یک رفتار کلاسیک مصرف کننده باشد. بنابراین، ما فقط از آنها می خواهیم که آن را پس دهند.

در حالی که بازیافت ممکن است روند رو به رشدی باشد، موزین می گوید پایداری بیش از این نیاز دارد. یک کفش ورزشی واقعاً پایدار کفشی است که دوام و ماندگاری داشته باشد، حتی در مواجهه با ماشین‌های بی‌پایان کفش‌های ورزشی و وسواس فرهنگی با مربی‌های تازه سفید.

او می‌گوید که تولیدکنندگان باید روی دوام تمرکز کنند و مصرف‌کنندگان باید یاد بگیرند که «همیشه تعویض نکنند». رویای من این بود که طول عمر این کفش را دو برابر کنم.