کالیفرنیا به دنبال قربانیان عقیم سازی برای پرداخت غرامت است

ساکرامنتو، کالیفرنیا — حدود 600 نفری که امروزه زنده هستند نمی توانند بچه دار شوند زیرا دولت کالیفرنیا آنها را بر خلاف میل آنها یا بدون اطلاع آنها عقیم کرده است و اکنون ایالت در تلاش است آنها را پیدا کند تا بتواند حداقل 15000 دلار غرامت برای هر کدام به آنها بپردازد.

اما پس از یک سال جستجو، ایالت تنها 51 نفر را برای پرداخت از 310 درخواست تایید کرده است. یک سال فرصت باقی مانده است تا برنامه 4.5 میلیون دلاری بسته شود و چالش ها همچنان ادامه داشته باشد. مقامات ایالتی 103 نفر را رد کرده اند، سه درخواست ناقص را بسته اند و در حال بررسی 153 نفر دیگر هستند – اما آنها می گویند که تأیید این درخواست ها دشوار است زیرا بسیاری از پرونده ها گم شده یا از بین رفته اند.

دو گروه از مردم واجد شرایط دریافت این پول هستند: آنهایی که توسط دولت در جریان به اصطلاح جنبش اصلاح نژادی که در دهه 1930 به اوج خود رسید، عقیم شدند و گروه کوچکتری که حدود یک دهه پیش در زندان های ایالتی قربانی شدند.

لیندا گلدهیل، افسر اجرایی هیئت جبران خسارت قربانیان کالیفرنیا که بر این برنامه نظارت می کند، گفت: “ما سعی می کنیم تمام اطلاعاتی را که می توانیم پیدا کنیم و گاهی اوقات فقط باید امیدوار باشیم که شاید کسی بتواند اطلاعات دقیق تری را به تنهایی پیدا کند.” ما گاهی اوقات نمی‌توانیم آنچه اتفاق افتاده را تأیید کنیم.»

کالیفرنیا در سال 2021 سومین ایالتی بود که برنامه غرامت برای عقیم سازی اجباری را تصویب کرد و به کارولینای شمالی و ویرجینیا پیوست. اما کالیفرنیا اولین ایالتی بود که قربانیان اخیر سیستم زندان ایالتی خود را نیز در بر گرفت.

جنبش اصلاح نژاد به دنبال جلوگیری از بچه دار شدن برخی از افراد مبتلا به بیماری های روانی یا ناتوانی های جسمی بود. کالیفرنیا بزرگترین برنامه عقیم سازی اجباری کشور را داشت که در سال 1909 حدود 20000 نفر را عقیم کرد. ایالت قانون اصلاح نژاد خود را تا سال 1979 لغو نکرد.

از 45 نفری که تاکنون برای غرامت تایید شده بودند، تنها سه نفر در دوران اصلاح نژاد عقیم شدند. با قربانیان بازمانده از آن زمان در دهه 80، 90 و بعد از آن، مقامات ایالتی پوسترها و برگه های اطلاعاتی را به 1000 خانه سالمندان ماهر و 500 کتابخانه در سراسر ایالت ارسال کرده اند تا به تعداد بیشتری از آنها دسترسی پیدا کنند.

ایالت همچنین در ماه اکتبر قراردادی به ارزش 280000 دلار با JP Marketing مستقر در فرزنو امضا کرد تا کمپین رسانه های اجتماعی را راه اندازی کند که تا پایان سال 2023 ادامه خواهد داشت. بزرگترین فشار در این ماه آغاز خواهد شد، زمانی که ایالت هزینه تبلیغات تلویزیونی و رادیویی را پرداخت خواهد کرد. در لس آنجلس، سانفرانسیسکو و ساکرامنتو که تا اکتبر آینده ادامه خواهد داشت.

امید این است که دوستان یا بستگان قربانیان آگهی ها را ببینند و به عزیزانشان کمک کنند تا برای این برنامه اقدام کنند. فقط قربانیان واجد شرایط پرداخت هستند. اما اگر قربانی پس از تایید، اما قبل از دریافت کل مبلغ بمیرد، آنها می توانند ذینفعی را – مانند یکی از اعضای خانواده – برای دریافت پول تعیین کنند.

گلدهیل گفت: «ما این مأموریت را برای یافتن این افراد بسیار جدی می‌گیریم. هیچ کاری از دست ما برنمی آید که نمی تواند آن چه برای آنها اتفاق افتاده را جبران کند.»

گروه دوم از افراد واجد شرایط دریافت غرامت در زندان های کالیفرنیا عقیم شدند. یک ممیزی دولتی نشان داد که 144 زن بین سال‌های 2005 تا 2013 با شواهد اندکی یا بدون هیچ مدرکی که به آنها مشاوره داده شده یا درمان‌های جایگزین ارائه شده است، عقیم شده‌اند. قانونگذاران ایالتی با تصویب قانونی در سال 2014 به ممنوعیت عقیم سازی در زندان برای اهداف پیشگیری از بارداری پاسخ دادند و در عین حال سایر روش های پزشکی ضروری را نیز مجاز دانستند.

یافتن سوابق تأیید این قربانیان بسیار ساده تر است، زیرا اقدامات آنها اخیراً اتفاق افتاده است. مقامات ایالتی نامه هایی به زندانیانی که گمان می رود عقیم شده اند ارسال کرده اند و از آنها خواسته اند که درخواست دهند و همچنین در زندان های ایالتی بروشورهای تبلیغاتی این برنامه را نصب کرده اند.

وندی کاریلو، یکی از اعضای دموکرات مجلس کالیفرنیا که برای تایید این برنامه تلاش کرد، گفت که از قانونگذاران می خواهد تا مهلت درخواست را پس از سال 2023 تمدید کنند. قربانیانی که در بیمارستان های دولتی عقیم شدند. هیئت ناظران شهرستان لس آنجلس در سال 2018 پس از عقیم شدن بیش از 200 زن در مرکز پزشکی لس آنجلس-USC بین سال‌های 1968 و 1974 عذرخواهی کرد.

“من از اعدادی که تاکنون می بینیم هیجان زده نیستم، اما معتقدم که با خروج از کووید و شروع به کار کامل با تمام ظرفیت خود – به این معنی که می توانیم جلسات اجتماعی و حضوری انجام دهیم. جلسات و ارتباط مستقیم بیشتر به غیر از پشت کامپیوتر و از طریق زوم – همه چیز تغییر خواهد کرد.”

گلدهیل گفت که یافتن زندانیانی که عقیم شده اند هنوز یک چالش است. “این جمعیتی است که با توجه به اتفاقاتی که برای آنها رخ داده است، ممکن است چندان به دولت اعتماد نداشته باشند.”

یکی از این افراد مون لایت پولیدو است که در حال گذراندن حبس ابد به دلیل اقدام به قتل عمد بود. زمانی که پولیدو در سال 2005 در زندان بود، گفت که یک پزشک به او گفته است که باید دو “رشد” را که ممکن است سرطان باشند، از بین ببرد. او یک فرم را امضا کرد و تحت عمل جراحی قرار گرفت. بعداً، چیزی درست نشد. مدام عرق می کرد و حس خودش را نداشت. او از پرستاری پرسید که به او گفت که هیسترکتومی کامل انجام داده است، روشی که رحم و دهانه رحم و گاهی دیگر قسمت‌های دستگاه تناسلی را برمی‌دارد.

پولیدو شوکه شد. او در آن زمان 41 ساله بود، قبلاً بچه داشت و در حال گذراندن حبس ابد بود. اما او گفت که دکتر حق او را برای تشکیل خانواده دیگری گرفته است – چیزی که عمیقاً او را تحت تأثیر قرار داد.

“من بومی آمریکا هستم و ما به عنوان زن، به مادر زمین وابسته هستیم. ما تنها حیات بخش هستیم، ما تنها کسانی هستیم که می توانیم زندگی بدهیم و او این نعمت را از من ربود. “من احساس می کردم کمتر از یک زن هستم.”

پولیدو در ژانویه 2022 با آزادی مشروط آزاد شد. او با همکاری گروه حمایتی ائتلاف برای زنان زندانی، درخواست غرامت داد و با پرداخت 15000 دلار موافقت شد.

من آنجا نشستم و به آن نگاه کردم و گریه کردم. من گریه کردم چون هرگز در عمرم اینقدر پول نداشتم.»

پولیدو می توانست پول بیشتری به دست آورد. ایالت 4.5 میلیون دلار برای غرامت دارد و هر آنچه که پس از پایان برنامه باقی می ماند به طور مساوی بین قربانیان تایید شده تقسیم می شود.

پولیدو گفت که مقداری از پول را صرف تعمیر ماشینی کرده است که وقتی از زندان خارج شد، کسی به او داده است. او سعی می کند بقیه را نجات دهد. پولیدو که بیشتر عمرش با نام DeAnna Henderson شناخته می‌شود، گفت که نام خود را کمی قبل از آزادی از زندان تغییر داده است – از خیره شدن به ماه در بیرون از پنجره سلولش الهام گرفته است.

او گفت: “دی آنا یک دختر کوچک بسیار آسیب دیده بود که بارهای آسیب دیده زیادی را با خود حمل می کرد، و من از حمل این همه چیز خسته شدم.” من آنقدر در تاریکی زندگی کرده‌ام که می‌خواهم بخشی از نوری باشم که بخشی از نام من خواهد بود.»