نیوکاسل با بیگ دن انرژی می سوزاند تا از آرسنال امتیاز بگیرد | باشگاه فوتبال نیوکاسل یونایتد

منمناسب به نظر می رسید که آخرین نقش فعال نیوکاسل در این بازی، در اعماق وقت های تلف شده، باید دن برن را در بال چپ نشان دهد که در بال چپ می چرخد، پیراهن های قرمز را از مدار خود بیرون می زند، و توسط یک تکیه گاه خارج از خانه که توسط تکیه گاه صورتی و بدون پیراهن می لرزد تشویق می شود. مردی که به نظر می رسید کاملاً از این منظره مست شده بود و آن را با انرژی شیرین و شیرین Big Dan Burn تدارک می دید.

این یک تساوی هیجان‌انگیز، کثیف و خشمگین 0-0 بود. یک کشتی کثیف، پر از پیراهن، و بسیار سرگرم کننده از یک بازی. این همان بازی بود که نیمی از تماشاگران استادیوم به جرم نمایش فقط پنج دقیقه (فقط در فوتبال است که مردم با عصبانیت، واقعاً مجروح، روی تخته دیجیتال فریاد می زنند) فریاد می زنند و مشت های خود را به سمت برد الکترونیک داور چهارم می کوبند.

در وقت های تلف شده، فریاد پنالتی به گوش رسید که VAR آن را رد کرد و میکل آرتتا را دید که با خشم جین لاغر از زمین مسابقه دور شد. و آرسنال احساس خواهد کرد که داور کمی مبهم بود، کمی بیش از حد آسان برای حریف تیز و بی دست و پا. اما یک نکته در اینجا یک نکته خوب بود. و یکی عالی برای نیوکاسل، که قدرتمند، سازمان یافته و به اندازه کافی بد اخلاق بودند.

واقعاً این یک کنسرت دن برن بود. کم محتمل ترین کار تیتر شب همه جا بود، آن سر عضلانی عضلانی دن برن که در هر شات مانند یک تکه جزیره ایستر حضور داشت. او دوباره اینجاست که در جستجوی پنالتی چمن را شکست می دهد. او آنجا می رود و پس از ضربات ایستگاهی به سمت نیمه خودش می رود، فوتبالیستی که به نظر می رسد همیشه خودش را به سمت باد مخالف دور از ساحل پرتاب می کند.

90 دقیقه برن تا 5 ضربه سر، 6 دفع، و به نوعی، با یک شاهکار شگفت انگیز اشتباه، فقط دو خطا به همراه داشت. اما واقعاً به نظر می رسید که او بیشتر زمان بازی را صرف پر کردن فضای بازی می کند، یک گودال موش تک نفره.

در جریان آن، او خطرناک ترین جناح راست لیگ را نیز بست و آن فضا را با آرنج های دن برن پر کرد، یک میدان نیروی دن برن. بعید به نظر می رسد که پروژه 2030 عربستان در حالی که به برنامه های آینده خود برای دیده شدن جهانی و گسترش قدرت نرم می اندیشد، این را در ذهن داشته باشد. به دن برن ما نگاه کن و بلرز. اما در امارات او بدون شک قلب این کار بود.

این برای بازیکنی که واقعاً قرار نبود الان در این تیم باشد بسیار خوب است، حداقل نه در دفاع چپ. برن به جای مت تارگت وارد شد و آنقدر خوب بود که موقعیت را حفظ کرد. با این حال، با این حال، همه پیش بینی ها نقطه ضعفی را برای سوء استفاده توسط بوکایو ساکا نشان می دهد. و دو دقیقه طول کشید تا اولین دویدن به مرد او انجام شود.

در آن زمان بسیار آسان به نظر می رسید. ساکا حتی نیازی به جک زدن یا انحراف نداشت، فقط به راحتی به فضای فراتر رفت زیرا برن مانند یک لیفتراک شکسته می‌چرخید و در عقب‌نشینی شروع به کوبیدن به چمن می‌کرد.

این قبلاً شبیه یک کانال باز به نظر می رسید.

اما در این صورت ساکا تنها یک بار دیگر توپ را در آن سمت در 20 دقیقه ابتدایی دید. این یکی از ایرادات گاه به گاه یک تیم مبتنی بر سیستم است. شما ممکن است فرار از مرد خود را داشته باشد. ممکن است یک نقطه حساس واضح وجود داشته باشد که باید در آن انتخاب شود. اما الگوها همان الگوها هستند. هیچ امتیازی برای بردن آن به بوکایو در هر 20 ثانیه به سبک قدیمی وجود نخواهد داشت.

گاهی اوقات ممکن است به نظر برسد که این یک فرصت از دست رفته است. برن مجبور نبود دوباره با ساکا روبرو شود تا زمانی که به بازی رفت و روی پاهایش ثابت قدم شد و با دوبل کردن بی امان جولینتون، که در اینجا عالی بود، حمایت کرد.

در فوتبال آرسنال خشم وجود دارد، نوعی از هنر فیزیکی. ساکا بی امان است، دائماً از یک مجری امروزی نق می زند و بداخلاق می کند. اما به نوعی جناح برن دست نخورده باقی ماند. به نظر می رسد او نوعی کیفیت Velcro دارد. پیراهن‌ها به او می‌چسبند، به نظر می‌رسد که گوشت انسان می‌خواهد دائماً از روی سینه و ران‌هایش بپرد.

درست بعد از ساعتی که ساکا یک توقف اضطراری فوق‌العاده در کنار خط تماس ایجاد کرد و برن را مانند کاروانی که در رانش زمین گرفتار شده بود، از کنار او فرستاد. اما حتی در آن لحظه جولینتون وفادارانه در لبه شات کمین کرده بود، فروشنده هات داگ در پس‌زمینه تاریخ.

و نیوکاسل برخی از نقاط قوت آرسنال را از بین برد. مارتین اودگارد معمولاً آنقدر نرم، سخت کوش و مودب در عبورش است که نیمی از شما انتظار دارید به پایین نگاه کنید و متوجه شوید که او در حال بازی در لباس تاکسیدو است، موهایی کاملا روغنی. اما در اینجا او به لبه همه چیز تحت فشار قرار گرفت.

نیوکاسل زمان را هدر داد و بازی را کثیف کرد، لبه های ناهمواری ایجاد کرد، انرژی بدی را در اطراف ایجاد کرد. آرسنال که می‌خواهد این چیزها جریان داشته باشد تا شما را وادار کند بدوید و بچرخید و سرگیجه شوید، با بحث بر سر اینکه کالوم ویلسون خیلی آرام زمین را ترک می‌کند یا برن توپ را دور می‌کند، بحث می‌کردند.

به طور پیوسته همه چیز بد شد. Eddie Nketiah و Ødegaard به دلیل خراب کردن خطاها جریمه شدند. گرانیت ژاکا به دلیل یک لانژ مچ پا کارت زرد گرفت.

آرسنال به درستی احساس خواهد کرد که می توانست و باید این بازی را می برد. نکتیاه واقعاً خوب بازی کرد، یک مهاجم مرکزی باکلاس به نظر می رسید و از این که دیر بازی را نکشید پشیمان خواهد شد. اما نیوکاسل در اینجا از نظر تاکتیکی همه کاره بود، پرس را بالا نمی‌برد یا فضایی را در کناره‌ها باقی نمی‌گذاشت. آنها یک تیم تند و تیز هستند، با انرژی مشترک واقعی، و در برن مردی بود که دوران زندگی خود را در شمال لندن می گذراند. آرسنال از زمستان تا اوایل بهار با یک روند سخت مواجه است. با گذشت زمان این ممکن است مانند یک امتیاز به نظر برسد.