بازی خطرناک وستهم در حالی که پروژه مویس کار نمی کند | وستهام یونایتد

عزم وستهم برای ایستادن در کنار دیوید مویس تحسین برانگیز اما خطرناک است. همچنین احساس بی معنی می کند. مویس همچنان سرکشی می کند و اصرار می کند که هنوز هم می تواند ثروت وستهم را تغییر دهد، اما حس اطراف باشگاه حرکت آرام به سمت دروازه خروج است.

تلاش دیگری برای کسب سهمیه اروپا را فراموش کنید: این فصل تماماً برای بقا است و در حالی که وستهم چیزی افتخارآمیز وجود دارد که تلاش می کند به مویس فرصتی برای کشف مجدد جرقه خود بدهد، خطر این است که آنها وقت گرانبها را تلف می کنند و با امتناع از سقوط احتمال سقوط را بیشتر می کنند. برای ایجاد تغییر

این یک کاهش ناگهانی نیست. مویس از سه سال پیش که به استادیوم لندن بازگشته است، کار خوبی انجام داده است، اما وستهم مدتی است که روند نزولی داشته است. آنها در جریان شکست مقابل آینتراخت فرانکفورت در چهار مرحله پایانی لیگ اروپا در بهار گذشته مغلوب شدند و خوش شانس بودند که فصل گذشته را پس از 6 پیروزی از 19 بازی اخیر خود، هفتم به پایان بردند.

جایی در طول خط، پروژه مویز از کار افتاد. این پیام به بازیکنان منتقل نشده است و دیگر نمی‌توان آن را به خواسته‌های فوتبال اروپا وابسته کرد و تیم کوچکی را خسته می‌کند، زیرا وستهام، که انعطاف‌پذیری قدیم را از دست داده، سومین خرج‌کننده‌های بزرگ در جهان بود. لیگ برتر تابستان گذشته.

هزینه ای در حدود 160 میلیون پوند باید به بهبود منجر می شد. وستهام که پیش از دیدار چهارشنبه لیدز با پنج شکست متوالی پشت سر گذاشته است، نباید تنها با تفاضل گل از رده سوم جدول خارج شود. تیم های اطرافشان هافبکی با کیفیت دکلان رایس ندارند. مویس همچنین باید خود را خوش شانس بداند که توانسته است 35.5 میلیون پوند برای مهاجم جانلوکا اسکاماکا و رکورد باشگاه 51 میلیون پوند برای لوکاس پاکتا خرج کند.

به همین ترتیب، صحبت از تنش بین مویس و روسایش در طول تابستان بود. مویس وقت خود را برای جذب جسی لینگارد و تعقیب بیهوده فیلیپ کوستیچ که قلبش در یوونتوس بود تلف کرد. استخدام باید فوری تر می شد. مویس، که با راب نیومن، رئیس بخش استخدام نزدیک است، برای برخی از اهداف بسیار طولانی منتظر ماند.

تعجبی نداشت که وستهم در ابتدای فصل پخته نشده بود. تلاش مویس به احتیاط منحرف شد، اگرچه گاهی اوقات استراتژی نامشخص بود. خطای دیگر تقویت نشدن به اندازه کافی در نقاط ضعف آشکار بود. امرسون پالمیری، مدافع چپ سابق چلسی، نتوانست جانشین آرون کرسول پیر شده باشد. هیچ ارتقاء در ولادیمیر کوفال در جناح مقابل یافت نشد. در جلوتر، تلاش‌ها برای ایجاد رقابت بیشتر برای توماس سوچک خسته‌تر در خط میانی بسیار عجیب بود. فکر خرید فلین داونز از سوانسی چه بود؟

به هم ریخته است. مویس می خواست جانشین سوچک شود اما مجبور شد به چک متزلزل تکیه کند. او تا شکست ضعیف جمعه گذشته مقابل برنتفورد طول کشید تا چیزی متفاوت را امتحان کند و پاکتا به شریک رایس بازگردد. مویس در مورد پاکوتا که هنوز ثابت نکرده است به اندازه کافی از نظر ذهنی و بدنی برای لیگ برتر سریع است، گفت: “می خواهم کمی عمیق تر به او نگاه کنم.”

شاید این تغییر وستهم را به حرکت درآورد، کنترل بیشتری در مالکیت توپ به آنها بدهد و تهدید خلاق خود را بهبود بخشد. سیزده گل در 17 بازی لیگ یک بازگشت وحشتناک است. بدشانسی گاهی نقش خود را ایفا کرده است، اما جارود بوون، مانوئل لانزینی، پابلو فورنالز و سعید بنراهما در هافبک هجومی فرو رفته اند. در مورد مهاجمان، میشائیل آنتونیو یک سال است که از فرم خارج شده است و اسکاماکا که در 10 بازی گذشته خود گل نخورده است، به نظر می رسد با هم تیمی هایش هماهنگ نیست.

انسجام کمی در الگوهای هجومی وستهام وجود دارد، سبک کمی وجود دارد، و این کار ضرر دارد. اعتقاد به مویس در رختکن در حال کاهش است. این اسکاتلندی در این فصل با چندین بازیکن ارشد درگیر شده است و این احساس وجود دارد که رویکرد ضد مشت او تیم را عقب نگه می دارد. پس از شکست خانگی 2-1 مقابل کریستال پالاس در نوامبر، جو به ویژه متشنج بود. قبل از اینکه این بازیکن اسپانیایی در ماه اکتبر ویارئال را به مقصد استون ویلا ترک کند، نگرانی کافی برای وستهم وجود داشت تا اونای امری را به صدا درآورد.

این نمی تواند به طور نامحدود ادامه یابد. وستهم با این باور که کاپیتان باشگاهش در تابستان جانشین رایس خواهد شد، جایگزینی برای رایس می‌سازد، اما آنها باید به فکر مردی باشند که در این فصل حضور دارند. بله، مویس از اینکه ماکسول کورنت را در حمله از دست داد و دفاعش به دلیل مصدومیت کورت زوما و نایف آگورد ضعیف شد، متأسف بود. به سختی می توان شراکت های دفاعی ثابتی پیدا کرد و تیلو کرر از زمان پیوستن به پاری سن ژرمن بسیار ناامید کننده بوده است.

با این حال، در نهایت، وستهام تبدیل به یک لمس نرم شده است. دیگر نیازی به کرک کردن آنها نیست. آنها در روز باکسینگ دی در آرسنال پیش افتادند اما پس از استراحت سه گل بد دریافت کردند. آنها در برابر برنتفورد به یک دفاع پنج تبدیل شدند و دو بار از پرتاب ها گل دریافت کردند. جام جهانی به آنها فرصتی داد تا دوباره بازی کنند، اما آنها همچنان همان فوتبال خسته را بازی می کنند.

به قول آخرین مجموعه گزارش هایشان، آنها را با “سناریوی شدید اما محتمل” سقوط روبرو می کند. آنها خیلی خوب نیستند که پایین بیایند و پیشنهادات مویس در معرض تهدید فوری نیست، که می تواند حداقل تا پایان ماه به او فرصت داده شود، با توجه به مسیر نزولی احساس عجیبی می کند. ناتوانی در کنار آمدن با انرژی لیدز مطمئناً موقعیت او را غیرقابل دفاع خواهد کرد. وستهم که قبل از پایان ماه با ولوز و اورتون نیز روبرو می شود، باید فعال باشد.

این استدلال که هیچ جایگزین آشکاری برای مویز وجود ندارد، قابل شستشو نیست. کاندیداهای بیکار مانند مارسلو بیلسا، شان دایچه، رالف هاسنهوتل و برونو لاگه جذابیتی ندارند، اما این بخشی از وظیفه یک باشگاه است که برای آینده آماده شود. توماس توخل و مائوریسیو پوچتینو مطمئناً دور از دسترس هستند، اما آیا لوئیز انریکه برای فرصتی برای کار در لیگ برتر، دماغش را بالا می‌برد؟ آیا نزدیک شدن به مربی پیشرو سلتیک، آنگه پستکوگلو، ارزشی ندارد؟

چیزی باید تغییر کند. مویس مدام می گوید که وستهم فقط به استراحت نیاز دارد. او روز سه‌شنبه مثبت صحبت کرد و پس از تمام کارهایی که برای باشگاه انجام داده است، مستحق یک خروج غیرقانونی نیست. نمایش نافرمانی علیه لیدز می تواند روایت را تغییر دهد. اما هیئت مدیره باید واقع بین باشد اگر نشانه ای از تغییر وجود نداشته باشد. شواهد در حال انباشته شدن هستند و وستهام نمی تواند صبر زیادی را تحمل کند.